هنوزلبخند همیشگی اش را به یاد دارم
همان لبخندی که باعث شادمانی همگان می شد
همان لبخندی که باعث یکرنگ ترشدنمان می شد
همان لبخندی که همیشه باعث متحد تر شدنمان می شد
لبخند زدنش را بیشتر می دیدی تا ناراحتی و غضبش را،
البته ناراحتی هایش هرگز به خاطر رفتار هایی که بااو میشد نبود،
فقط به خاطر عقیده ای بود که به استواری اش می اندیشید.
در تمام لحظه هایی که دیدمش با لبخندش حرف میزد ...
امروز به دنیا آمدی
و فردا دنیا را ترک کردی
عمر کوتاه بود و همتت بسیار بلند
و چه کردی در آن عمر کوتاه با آن همت بلند
ایران به تو مدیون است خمینی
*************************************
دوستان عزیز و مهربان اگر ازمتن لذت بردید، با نظری یادم کنید
جاده دوستی پایانی ندارد، اگر بیایی و همسفرم باشی
