تبیان، دستیار زندگی

به نام او که همیشه  و همه جا نظاره گر ماست...

سلام...

چند سالی است كه در روز تولد حضرت زهرا(ع)، فرزندان به عنوان قدردانی و قدرشناسی از مادران، هدایایی را به این مربّیان و اسطوره های مهر و محبت، اهداء می كنند. آن روز حال و هوایی آمیخته با عطوفت و خلوص بر خانواده ها حاكم است. هر كدام به قدر توان با هدیه ای كوچك و بزرگ كه در كاغذی رنگین و زیبا پیچیده شده، به نزد مادر خود رفته و زحمات و سرمایه گذاریهای مادی و معنوی او را ارج می نهند.

اما...

چند لحظه صبر کنید! تمرکز کنید و به سوالات زیر صادقانه پاسخ دهید.

كدام هدیه می تواند بیدار خوابی های مادر را جبران كند؟

كدامین لباس و جواهر می تواند، جای آغوش گرم و صمیمی و ارزنده مادر را بگیرد؟

 چه هدیه ای می تواند در مقابل سختی های دوران بارداری و زایمان مادر قرار گیرد؟

 آیا تاكنون با خود اندیشیده ایم كه این هدیه را با چه انگیزه ای به مادر تقدیم می داریم؟!

 آیا به رسم عادت و حال و هوای روز مادر است یا به قصد تواضع و قدرشناسی از اوست؟!!

دقت کردین گاها خرید هدیه از قدرشناسی و....گذشته؟ متاسفانه ابراز محبت با یک شاخه گل رنگ و بویی نداره! و گاها اختلافات بین خانواده ها بر سر خرید هدیه جایگزین آن شده.

 فکر میکنین چرا اینطوری شده؟

چجوری میشه این مشکل رو حل کرد؟! 

شما چه فکر میکنید؟!

پس از خوندن این تاپیک هر چی از ذهنتون تراوش کرد بنویسین....

منبع

سلام دوستان

جالبه برام که هشتاد و خورده ای از این تاپیک بازدید کردند، اما چیزی به ذهنشون خطور نکرده!

واقعا جالب نیست؟!

موفق باشید.

خیلی از ماها این نکته رو فراموش کردیم که هدیه جدای از جنبه ی مالی ای که داره یک جنبه ی سنگین و پرمحتوایی بنام عشق داره.

خیلی از ماها با پررنگ تر کردن جنبه ی مالی هدیه فراموش کردیم یک هدیه نشان عشق و محبت فرد به ماست نه میزان سنجش پول خرج کردن دیگران برای ما!

با سلام
من معتقدم که احترام گذاشتن به مادران یا پدران از هدیه گرفتن خیلی اثرش بیشتره. پدر و مادر دوست دارند که فرزندانشان محبت کنند تا اینکه فقط روز مادر یک کادو بخرند و احترام بگذارند و بعدش دیگه تمام.
البته اکثر جوونای امروزی از جمله خود من قدر پدر و مادرامون رو نمیدونیم.