بسم الله الرحمن الرحیم
دوران نامزدی قشنگیش به اینه که عسل رو از پشت شیشه بخوری. تشنه تشنه شوی حتی تشنه تر از قبل ازدواج. حتما همه چیز پر است از تازگی. بکر بکر، جدید جدید، یک برزخ عاشقانه. همسرت هست و نیست. تازه داری می شناسی سلایقشو، و تکمیلی عقایدش رو. دوران داغی مطلق. یک انرژی خارق العاده که خالق عشق گذاشته تو قلب مخلوقات؛ برای چی؟ برای اینکه این پتانسیل بتونه چند سال زندگی رو تو رودی از شیر و عسل و آب و شراب طهور جاری و ساری کنه. معلومه که موفق کسیه که از این تازگی نهایت استفاده رو ببره، محکم کنه روابط رو. اتفاقاً به نظرم با توجه به انسان های دور و برمان، بیشتر اختلافات مال این دورانه هر چه هم بعدش اتفاق می افته ساقه های تنه نامزدی است. راستی می دونی که چرا روابط قبل از عقد بین دو جنس حرومه و اخه و بده؟! چون از این تازگیه الکی استفاده میشه! این نعمتی است که دو متفاوت از هر لحاظ را، می خواد تو پاکی به هم وصل کنه. نمی خواد تو آتشی از چوب باشه می خواد تو آتشی از دل باشه. نامردیه به همدیگه، چون مسئولیتی نداره. چون دار ه بدلی از دوست داشتن رو تجربه میکنه. چون داره خودش و خودشون رو گول میزنه. چون وصل نمی کنه داره هرز می کنه این اتصال رو.
کی گفته مسئولیت نداشتن دردوران نامزدی اونو شیرین می کنه؟ بنده ذره ای اعتقاد ندارم. حبیب از خداشه که برای محبوبش کاری کنه، چه برسه که بهش بگه فلان کار رو برام بکن!! دیگه سر و پا نمی شناسه . اتفاقاً اگه تلخی هایی هست تو این دوران، مال بی مسئولیتیشه . تمام هم وغم حبیب اینه که بهش بگن: صاحب دل فلانی شده، صاحب فلانی اینه، این شوهرشه یا این زنشه، بپرسید از خودتان یا دیگر زوج ها؛ اولین درخواست زن یا شوهر برایتان چقدر مقدسه؟ ما که لذت می بریم از یاد درخواست کردن طرف مقابل!!
خوب تازه قصه شروع میشه! حتما می دونی که هر چی کهنه ترش قیمتی تره البته اگه اصل باشه، اگه روش کار شده باشه، برای خلقتش وقت گذاشته شده باشه. بی معرفتیه که وقتی از تازگی ازدواج گذشت تو دیگه اونجوری له له بزنی!! باید عطشت برای زندگی بیشتر بشه باید محبتت رو بیشتر و بیشتر و بیشتر و باز هم بیشتر کنی باین بندازیش تو یه مداری که دیگه نخوای دلیل بیاری که به این علت بیشتر دوستش داشته باشم نه خیر ! باید دلت بطلبه که بیشتر دوستش داشته باشی. اینا رو باید تو نامزدی تمرین کرد....
عشق فقط خداست
