تبیان، دستیار زندگی

سلام

حالا اینجور که شما نوشته اید میشه خیلی برداشت های متفاوتی کرد

مثلا اینکه یک رهبر با آمار سر و کار دارد و تنها نتایج را می بیند و نظر می دهد!
یا اینکه یک رهبر تغییرات مطلوب را پیدا می کند و پیشنهاد می دهد و یک مدیر به عرصه ظهور می رساند.

اصلا این دو تا که از هم خیلی تفکیک پذیر نیستند!
یعنی کسی که با تغییرات کسب و کار سر و کار دارد، خود به خود با پیچیدگی های آن هم سر و سری خواهد داشت و بالعکس!

باید به صورت کلان به این مفاهیم توجه کنیم. تغییرات بیرونی و پیچیدگیها درونی هستند. باز هم بحث کنیم

 پس یعنی یک رهبر برای اینکه رهبریت کنه نیاز داره که اطلاعات جامع از چند مدیر داشته باشه

تا بتونه اشراف کلی به موضوعات داشته باشه (همان تغییرات)

و در ضمن باید سر از کار مدیران هم دربیاره که سرش شیره نمالند (همان پیچیدگی ها)

حالا اینجا یک سوال پیش می آید...

و آن اینکه برتری یک رهبر نسبت به یک مدیر در چیست؟

داشتن اطلاعات بیشتر صرفا؟ 

رهبری الزاما بالاتر از مدیریت نیست. مکمل هم هستند. داریم خوب پیش می ریم. باز هم بحث کنیم.

و باز سوال های دیگری پیش می آید که
روی چه ملاکی یک نفر تغییرات را کنترل می کند (رهبریت)؟
و دیگری به پیچیدگی ها می پردازد (مدیر) ؟

و
چطور این وظایف با هم قاطی نمی شود؟
و مرزبندی آن چطور مشخص می شود؟

آیا منظور از عبارت رهبری درگیر شدن با تغییرات کسب و کار است.

آن است که در معنای رهبری کارآقرینی و ایجاد ایده های جدید نهفته است ؟؟

و معنای مدیریت درگیر شدن با پیچیدگیهای کسب و کار است.

آن است که مدیریت تنها به معنای اداره کردن و کنترل در محیط کسب و کار است؟؟

آیا این گفته درست است که یک مدیر در برخی شرایط باید مدیریت کند و در برخی شرایط دیگر رهبری ؟

دلخون عزیز

سوالهای تو عملا پاسخهائی نزدیک بود به آنچه باید گفته می شد. تقریبا 80 درصد نتیجه نهائی را در این دو خط گفتی. مدت کوتاه دیگری فرصت بدهید تا جمع بندی کنیم.

پس این طور که من متوجه شدم در رهبری کارآفرینی (entreprenership) و خلاقیت و تولید ایده نقش مهمی دارد.

تربیت کار آفرینان ( entreprenear)  از وظایف اصلی رهبر به حساب می آید.

تربیت افرادی با فکر جدید که از طریق ایجاد کسب و کار توام با مخاطره پذیری (risk-taking) مادی و معنوی بصورت یک محصول یا خدمت به بازار عرضه کنند و منابع لازم را برای شروع و رشد یک کسب و کار بسیج کنند.

رهبری تمرکز بر نو آوری و بهبود فرآنید محصول یا خدمت جدید را هدایت می کند.

رهبر از فرصت ها استفاده می کند در جهت ایجاد تفکر ، دیدگاهها و نظرهای جدید در افرا که منجر به ایجاد شغل در سطح وسیع و کلان در جامعه می گردد.

اما مدیریت حاکمیت بر شرایط موجود است جهت کنترل وضعیت نیرو ها و سازمان.

مدیریت تربیت مدیرانی است برای اداره کردن یک نهاد نه طراحی فکر و خلاقیت.