سلام
حسین بیشتر از آب تشنه لبیک بود، افسوس که بجای افکارش زخم تنش را نشانمان دادند و تشنگی را یزرگترین دردش شمردند.
به نظر من این ما هستیم که تشنه لبیک گفتن به حسین هستیم و اینکه فکر کنیم امام حسین تشنه لبیک بود اشتباهه...امام حسین هدفشون نشون دادن راه هدایت بود که به این هدف هم رسیدند...یعنی من نوعی اگه راه رو اشتباه برم از روی گناه زیاده و اینکه در ادامه تخصیر را گردن کس دیگه ای بندازیم اشتباهه...یعنی اینم قبول ندارم که بگیم افسوس که چرا افکار حسینی را به ما نشون ندادند
اصلن زخم تن و مصیبت روز عاشورا رو هم به ما نشون ندادند....اگه میفهمیدیم که چه مصیبت عظمایی روز عاشورا رخ داده در دم از شدت مصیبت جان میدادیم....اینکه روز عاشورا سنگ خون گریست...اما یه حدیثی هم شنیدم که بر این اشاره داشت که ما بر قلب عاشقان حسینی پرده ای از حجاب می افکنیم تا تحمل این مصیبت را داشته باشند.
در کل این سخن دکتر شریعتی برای اون زمان خاص بوده وگرنه الان هر کی واقعا اراده کنه براحتی با یه سرچ تو دنیای مجازی کلی کتاب و مطلب میتونه برای هدایت افکارش پیدا کنه و خیلی بده بگیم افسوس افسوس.
در آخر هم حرف اولم رو میزنم:
به انجمن خودتون خوش اومدید
از دیدنتون خوشحال میشیم
یا علی
