تبیان، دستیار زندگی

طرح پرسش نادرست

این سوال که شما با حجاب اجباری موافقید یا مخالف ؟  سؤال صحیحی نیست؛ اگر محدوده سوال روشن شود که حجاب اجباری یعنی چه ؟ و منظور اجبار در کجا است ؟ نادرست بودن این سوال خود را نشان می دهد .

یک وقت حجاب بعنوان یک امر عقلائی یا یک امر ایمانی و دینی مطرح است؛ یعنی من می خواهم به طرف مقابلم مسئله حجاب را یا بعنوان یک فکر و اندیشه جدید و برتر معرفی کنم که او هم آنرا بپذیرد، یا بعنوان امری ایمانی و الهی ابلاغ کنم که به آن ایمان بیاورد؛ بدیهی است که ابزار اجبار در این دو محدوده اساسا بی معنا است؛ نه اجبار در اندیشه و فکر؛ و نه اجبار در ایمان و باور، هیچکدام معنا ندارد و امکان پذیر نیست تا بگوئیم شما با آن مخالفید یا موافق ؟!
و یک وقت حجاب بعنوان یک قانون اجتماعی در نظر گرفته می شود؛ یعنی اینکه جدای از بحث اندیشه و ایمان، وارد جامعه ای می شویم که تحت قوانین خاصی اداره می شود و فرض ما بر این است که رعایت حجاب بعنوان یکی از قوانین اجتماعی در این جامعه تعریف شده و به تصویب رسیده است؛ در اینجا نیز سوال از اینکه آیا با حجاب اجباری موافقید یا مخالف سوال بی جائی است؛ زیرا اجبار در اینجا به معنای پایبندی و اصرار بر اجرای قانون است و مخالفت با اجرای قانون، نظری نیست که در میان افراد عاقل و فهمیده طرفدار داشته باشد.
قوانین، هنجارهایی هستند که توسط حکومتها به عنوان اصولی که شهروندان می بایست از آنها پیروی کنند تعریف و ارائه می شود. و هر شیوه رفتاری که قانون را نقض کند جرم محسوب می شود و حکومت علیه کسانی که از قوانین پیروی نمی کنند از ضمانتهای اجرایی رسمی استفاده می کند.
مثال عرفی آن که مورد قبول و فهم همگان باشد را در قوانین راهنمائی و رانندگی می توان مشاهده کرد؛ مثلا در ایران قانون اینگونه وضع شده که اتومبیلها از سمت راست حرکت می کنند؛ به هر دلیلی - خواه درست یا غلط - قانونگذار این سیستم را وضع کرده و به مرحله اجرا گذاشته است و پلیس راهنمائی و رانندگی ضامن اجرای آن بوده و با متخلفین برخورد می کند.
اکنون تصور کنید گروهی بیایند و بگویند ما در انگلستان دیده ایم که اتومبیلها از سمت چپ حرکت می کنند، خیلی هم خوب است ما می خواهیم آزاد باشیم و طبق آن عمل کنیم چرا ما را اجبار می کنید ؟ اگر ما برای حل این مشکل اجتماعی، و رعایت حقوق شهروندی این گروه، این سوال را مطرح کنیم که آیا با اجباری بودن حرکت از سمت راست موافقید یا مخالف ؟  بعد هم به فرض نتیجه این بشود که باید هرکس آزاد باشد هر که خواست از راست حرکت کند و هر که خواست از چپ ! هرگز به نتیجه مطلوبی دست نمیابیم و اساسا طرح این سوال به این نحو غلط است. تا زمانی که قانون این کشور حرکت از سمت راست است، اجبار در اجرای آن درست است و موافقت یا مخالفت گروه های اجتماعی نمی تواند در آن نقشی داشته باشد. به هزار و یک دلیل هم که ثابت کنم حرکت از سمت چپ بهتر است و من آنرا می پذیرم و می پسندم، اگر تخلف کنم و بخواهم به رای و نظر و پسند خودم عمل کنم با من برخورد میشود و بعنوان مجرم باز خواست می شوم جریمه می شوم و اگر تمرد کنم محرومیتهای اجتماعی متعددی گریبانگیر من خواهد شد.
بله می توانم برای مخالفت با این قانون با قانونگذار تماس بگیرم و دلایل خود مبنی بر غلط بودن حرکت از سمت راست را ارائه کنم و مبانی عقلی و منطقی قانون او را زیر سوال ببرم و او را متقاعد کنم که قانونش نقص دارد. اگر قانون تغییر کرد آنوقت من می توانم به هدف خود برسم؛ تازه در اینجا نیز الزام و اجبار بر اجرای این قانون جدید حکمفرما است و اینبار خودم طرفدار و مدافع این اجبار هستم !.

حجاب که واسه ما ایرانی ها جنبه اعتقادیو دینیش بیشتر اهمیت داره تا جنبه قانونیش

 دین که کلا اجبارو مردود می دونه و واسه کاری که از رو اجبار باشه هیچ ارزشی قائل نیست

از نظر قانون هم که  قانون های اجتماعی باید جوری تصویب بشن که لااقل طبق عقیده تعداد زیادی از افراد جامعه باشه

اما خدایی الان بیان واسه حجاب نظرسنجی کنن فکر می کنینن اکثریت با کدوماست؟ اونا که می خوان حجاب داشته باشن یا اونایی که نمی خوان؟

البته از اونجا که اینجا تبیانه می شه حدس زد جوابا چیه

اما اگه واقع بین باشیم تعداد اونایی که به حجاب اعتقادی ندارن کم نیست و اگر ادعا می کنیم که ما به آزادی های مدنی و این جوور چیزا اهمیت می دیم قطعا باید یه تجدید نظری بشه تو این قانون

از جنبه دینی نمی خوام بگم معلومه که اسلام حجاب رو قبول داره (البته تا چه حد و اندازه اش بماند) اما مسئله اینه که دین  واسه کارایی که از رو اجبار باشه ارزش قائل نیست

اصلا شما فکر کن اعلام کنن همین فردا هر کی دلش بخواد می تونه بی حجاب بیاد بیرون و حداقل از دو نظر به خانم ها اطمینان بدن که:

1-  از نظر قانونی باهاشون برخورد نمی شه

2- شوهر و پدر و برادراشون بلایی سرشون نمیارن

اون وقت ببینین چند نفر با حجاب میان بیرون، اون 98 درصدی هم  که شما می فرمایین برفرض هم اگر درست باشه مطمئن باشین خیلیاشون به خاطر همین دو مورده که حجاب دارن.

اگه حجابی که به خاطر قانون و ترس از غیرت شوهر و برادر و پدر باشه ارزش داره که خوب پس همینجوری اجباری باشه بهتره دیگه

سلام علیکم

همیشه اینطور نیست که هر چیزی اجباری باشه بد باشه .

حکومت اسلامی وظیفه داره اگر چه به اجبار هم که شده فضای جامعه رو سالم نگه داره درسته برای کسی که به اجبار حجاب داره این ارزش نیست ولی حتی اگر اکثریت مردم خواهان بی حجابی و بی دینی باشند حکومت نباید اجازه بی دینی رو صادر کنه

البته این با اصول دموکراسی نمی خونه ولی می دونید که دموکراسی در خیلی از موارد مخالف نظر اسلامه

عجب!

"حتی اگه اکثریت مردم خواهان بی حجابی و بی دینی باشن حکومت نباید اجازه بده"؟

خب آینده اون کشوری که رای اکثریت مردم توش هیچ نقشی نداشته باشه معلومه چی می شه دیگه!!!!

خوبه حالا جناب رز می گن اکثریت دنبال بی حجابی نیستن و باز جا داره سر آمارش بحث کنیم

مستر هادیتک شما که آب پاکی رو ریختین دیگه l:

سلام علیکم

من از شما سوال می کنم اگر اکثریت یک کشور مسلمان بخوان همجنس بازی کنند آیا این کشور باید این کار رو قانونی اعلام کنه؟

یک حکومت اسلامی باید چنان قوی عمل کنه که اصلا این بحثها پیش نیاد . حکومت اسلامی نباید اجازه علنی شدن گناهان در جامعه رو بده . 

وظیفه حکومت اسلامیه که محیط جامعه رو پاک نگه بداره . 

حرف آقای خاتمی که با آزادیش باعث علنی شدن گناه شد دقیقا مخالف اسلامه . چون اسلام در موارد بسیار زیاد احکامی داره که دقیقا برای آزاد نبودن گناه در جامعه وضع شده مثل احکام زنا و سرقت و لواط و ...

آزادی خوبه اما نه آزادی برای گناه کردن بلکه آزادی برای رسیدن به کمال و بندگی خدا .

و هر چقدر آزادی برای گناه کردن بیشتر باشه آزادی برای بندگی خدا کمتر میشه نمونش هم تو غربه که لخت اومدن آزاده ولی با حجاب بودن آزاد نیست .

اگر اکثریت یه کشور مسلمون می خوان همجنس بازی کنند که دیگه اسم اون کشور، کشور مسلمون نیست که، هست؟

در ضمن اگر اقلیتی از افراد یک کشور اعتقاد به یه مسئله ای داشته باشند چه طوری می تونن اونو بر کل کشورشون حاکم کنند؟؟

دو راه داره یا باید بیان اکثریت رو از طریق آگاهی دادن و آموزش و یا هر راه مصالحت آمیز دیگه ای با خودشون هم عقیده کنند یا اینکه به زور فشار و تهدید عقیده خودشون رو بر اکثریت تحمیل کنند

اگه توی راه اول موفق باشن که دیگه اقلیت حساب نمی شن و همه مردم جامعه یک فکر یه عقیده می شن

اگرم راه دوم رو انتخاب کنند که عاقبت تحمیل کردن و فشار و زور هم معلومه چی می شه دیگه...!

الانم اکثریت با اوناست که حجابو قبول ندارن اگر هم دارن رعایت می کنند یا به زور قانونه یا به خاطر پدر و برادر و شوهر...

حجاب زورکی من نمی دونم چه دردی رو دوا می کنه آخه؟؟!!