تبیان، دستیار زندگی

چرا

خداوند در قران فرمودند: ثم تولوا فثم وجه الله ( هر جا که رو کنید همانجا خداست)

اما چرا دستهایمان را به سمت بالا میگیریم:

زیرا رسول خاتم محمد مصطفی وقتی خواستند به معراج بروند به طرف اسمان رفتند

زیرا جبرئیل و ... هر وقت بر پیامبر و ... نازل میشدند از اسمان فرود می امدند

زیرا و ...

در دعا بالا بردن دستها در پیش روى و یا بالاى سر قرار دادن آن، بیانگر اظهار نیاز و حاجتمندى به درگاه خدا است.

از نظر فیزیولوژیكى هم دستها و انگشتان، امواج نیرومندى دارند كه در بسیارى موارد، استفاده مىشوند؛ از جمله در هیپنوتیزم و یا به هنگام درد، تفكر عمیق و... دستها به كمك مىآیند و موجب تخفیف درد و آرامش مىگردند.

دست هایى كه به آسمان بلند مىشود، امواجى را ارسال و امواجى را دریافت مىكنند. دست از حساسترین اعضاى بدن است كه در همه امور نقش ایفا مىكند؛ حتى در فكر كردن دستها به كار گرفته مىشوند.

وقتى انسان در مقابل خداوند خود - كه غنى مطلق است - قرار مىگیرد، باید بهترین شیوه را به كار ببرد. در این صورت دستها را به طرف بالا مىگیرد و درخواست خود را مطرح مىكند... اما چرا به طرف بالا؟ مگر خداوند در همه جا حضور ندارد؟ بالا و پایین نسبت به ما است كه روى زمین قرار داریم! فرضاً اگر كسى روى كره ماه قرار گیرد، به نظرش مىرسد كه زمین بالاى سر او قرار گرفته است.بنا براین بالا و پایین امرى نسبى است.

حالت روحى روانى انسان ، طورى است كه چیزهاى نفیس و معنوى را به بالا نسبت مىدهد واز بالا تقاضا مىكند و كسانىرا كه مقام عالىترى دارند، بالا دست قرار مىدهد. سر انسان كه محل درك، شعور، عقل و مركز فرماندهى بدن است، در بالاترین نقطه قرار دارد. قرآن نیز فرموده است: »رزق شما در آسمان است