بسم الله الرحمن الرحیم
طبق بسیاری از آیات قرآن شخص نبی اکرم - صل الله علیه و آله – معصوم از گناه و هوی و هوس می باشند ؛ و ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی ؛ و عقل سلیم هم این حکم قرآنی را تأیید و تأکید می کند و این بجز احادیث معتبری است که از طریق منابع شیعی به دست ما رسیده است .
با توجه به این مطلب ، نکته ای بسیار جالب جلب توجه می کند ؛ و آن اینکه چرا برادران اهل تسنن این حقیقت اظهر من الشمس را نادیده گرفته اند ؟؟
در صحیحین بخاری و مسلم و در سنن ترمذی و ابن ماجه و کتاب احمد بن حنبل ، بسیار به مواردی برمی خوریم که عصمت پیامبر اکرم - صل الله علیه و آله – را طرد و ایشان را تا حد یک انسان معمولی پایین آورده است ، تهمت های فراوان از قبیل لخت و عریان ظاهر شدن جناب پیامبر در اجتماع ، هذیان گویی ، ظلم ، فحاشی ، فراموشی و ... که به شخص نبی اکرم - صل الله علیه و آله – وارد کرده اند .
حال با این موارد دو فرض مطرح است که
1- اهل تسنن یا حکم قرآن را نمی پذیرند ( عمداً یا سهواً)
2- و یا شخصی به نام محمد بن عبدالله - صل الله علیه و آله – که در روایات آنها آمده پیامبر خدا نیست بلکه یک انسان عادی می باشد . العیاذ بالله
