تبیان، دستیار زندگی

عصرایران - ماجرای قیمت گذاری واحدهای اداری برج میلاد در روزنامه همشهری که به یک جنجال رسانه ای - سیاسی تبدیل شد ، فقط یک طنز بوده است که بسیاری از رسانه ها و فعالان سیاسی ، به ویژه منتقدان شهرداری تهران ، آن را باور کردند و بر اساس آن گزارش ها و مصاحبه های متعددی را تهیه کردند و از جمله خبرگزاری جمهوری اسلامی ، با این تیتر که «چه كسی املاك را در تهران گران می‌كند؟ فروش مراكز تجاری برج میلاد،هر متر مربع ‪ ۴‬میلیارد تومان!» کوشید مسوولیت گرانی ملک در تهران را متوجه شهرداری تهران کند.

همچنین تعدادی از تاجران عرب پس از اطلاع از این خبر، تماس هایی با شهرداری تهران گرفتند تا بلکه بتوانند خریدار واحدهای فوقانی چهارمین برج جهان شوند.
شورای شهر تهران هم البته بیکار ننشست و یکی از اعضای آن با انتقاد از شهرداری تصریح کرد که مسوولان شهرداری حق چنین کاری را ندارند.

متقابلاً برخی سایت ها نیز کوشیدند با تکذیب نرخ گذاری برای املاک واقع در این برج ، به غائله فیصله دهند.

شهرداری هم برای پایان دادن به شایعات اعلام کرد: 13هزار مترمربع بنای بالای برج هیچ گاه به معنای واگذاری قطعی به فروش نرفته است و ملکیت آن برای شهرداری تهران است، اما مغازه ها و برندهایی که متقاضی حضور در این مجموعه از برج هستند، می توانند برای مدت مشخصی آن را اجاره کنند، علاوه بر این عمده این فضاها متعلق به بخش های فرهنگی و هنری است و فقط لابی پایین برج می تواند برای مدت دو تا 5 سال اجاره طولانی مدت شود، اما هیچ فروش متری در این محدوده برج صورت نمی گیرد.

اما اصل ماجرا را از زبان فرورتیش رضوانیه ، طنز پرداز روزنامه همشهری بشنوید ؛ رضوانیه ، پیش از این در قالب طنز دروغ 13 ، خبر کج شدن برج میلاد را در روزنامه شرق منتشر کرده بود که بسیار جنجال برانگیز شد و حتی کار به رسانه ای شدن این خبر! در خارج از کشور و ارزان شدن زمین های اطراف برج که با خطر سقوط برج مواجه بودند، هم رسید.

فرورتیش رضوانیه: از چند ماه قبل، هر هفته در صفحه 13 همشهری مسافر (ضمیمه روزنامه همشهری) یك آگهی طنز چاپ می‌كنم. اما یكی از آگهی‌هایم، با یك ماجرا همراه شده است.

من نوشته بودم كه برج میلاد قصد دارد واحدهای اداری 50 و 40 متری بالای آن را به فروش برساند. برای این كه خواننده‌های روزنامه از دیدن این آگهی تعجب كنند، قیمت متری 4 میلیارد تومان را تعیین كردم تا كاملا غیرواقعی به نظر برسد. اما برخلاف تصورم خیلی‌ها آن آگهی را باور كردند. این ماجرای طنز تبدیل به شایعه و سپس جنجالی بزرگی شد كه حتی خبرنگارها هم از شهردار تهران درباره قیمت برج میلاد پرسش می‌كنند.

چون پیشتر دروغ كج شدن برج میلاد را نوشته بودم، بعضی‌ها فكر می‌كنند كه آگهی فروش برج میلاد را هم برای خلق جنجالی جدید چاپ كرده‌ام. اما این در حالی است كه تعرفه متری 4 میلیارد تومان، به هیچ وجه قابل باور نیست. حتی اگر قرار باشد روزی سازمان میراث‌فرهنگی تخت‌جمشید را بفروشد، در نهایت متری سه و نیم میلیارد تومان تعیین قیمت می‌كند، نه 4 میلیارد تومان(!)

اگر مشكلات تحریم و مسایل دیگر را در نظر نگیریم، برج میلاد به عنوان چهارمین برج بلند مخابراتی و تلویزیونی جهان و بلندترین ساختمان ایران بسیار ارزشمند است و می‌تواند قیمت بالایی داشته باشد. اما نه متری 4 میلیارد تومان.

اكنون خبرگزاری‌ها و مسوولان در حالی درباره قیمت برج میلاد با یكدیگر جدال می‌كنند كه ماجرای 4 میلیارد تومان تنها یك داستان تخیلی است.

من از دو سال قبل به رسانه‌ها می‌گفتم كسی كه خود را بدلكار حرفه‌ای از كبرا 11 آلمان معرفی كرده، دروغ می‌گوید و مدرك هم داشتم تا این گفته را اثبات كنم. اما آنها باور نمی‌كردند، تا این كه آن فرد با تكرار اقدامات اشتباه و خطرناك و به خطر انداختن جان افراد پشت‌صحنه، غیرحرفه‌ای بودن خود را به اثبات رساند.
عجیب است كه وقتی مدرك در دست دارید و حرفی را می‌زنید، رسانه‌ها نمی‌خواهند باور كنند حقیقت را می‌گویید. اما وقتی یك آگهی طنز چاپ می‌كنید، خیلی‌ها باورش می‌كنند و به آن می‌پردازند و هیچ تحقیقی هم نمی‌كنند.