تبیان، دستیار زندگی

یه هفته عادت کردیم بخشنده باشیم،

یه هفته عادت کردیم نمازمون رو اول وقت بخونیم،

یه هفته عادت کردیم حضور قلبمون رو تو نمازمون بیشتر کنیم،

یه هفته عادت کردیم خوش اخلاق باشیم

و...

بالاخره یه روز باید به یه نتیجه خوب برسیم دیگه،نه؟

اون روز هم نباید هفته آخر قرار عاشقیمون باشه

درستش اینه که از همین امروز شروع کنیم

که تا اون روز به جاهایی رسیده باشیم

و چه بهانه ای بهتر از اینکه داریم به ماه مبارک رمضان نزدیک میشیم...

باید با دل پاک وارد این ماه بشیم...

علی (ع) نقل کرد که پیامبر (ص) فرمود: « زیرک ترین و هشیارترین انسانها کسی است که خود را به حساب بکشد و برای بعد از مرگ خود کار بکند.»

متاسفانه این روزا کم تر کسی به این مهم (حسابرسی از اعمال) توجه داره و تنها در امور دنیوی محض و مسایل مادی، گرایش به حسابرسی و...

ببینید آیا حق کسی رو ضایع کردید؟ رفع غم و مشکلی از مومنی کردید؟ در غیاب مومنی نزد اطرافیانش آبروش رو حفظ کردید؟ آیا واجباتتون رو به خوبی انجام دادید؟ آیا از غیبت و بدگویی پشت سر مومن خودداری نمودید؟ رفتار و برخوردتون با دیگران چطور بود؟ و خلاصه اینکه تو این روز چه کار کردید؟

و اگر عمل بدی انجام دادید.... طلب مغفرت کنید...و همچنین توبه(البته از نوع واقعیش)...

همین.

باز هم ببخشید اگه تاپیک رو دیر زدم...

سلام

لزوم حسابرسی از خویش

خداوند در آیه 18 سوره حشر خواستار آن می شود که انسان ها همواره اعمال خویش را محاسبه کنند؛ زیرا این حسابرسی، هم زمینه دست یابی به اصلاح نفس و دست یابی به مراتب عالی تر تقوا را فراهم می کند و هم موجب می شود تا رفتارهای آدمی نظم و ترتیبی دیگر به خود گیرد.

از آن جای که انسان بر نفس و عملکردهای خویش و حتی نیات و مقاصد آن آگاه است، بهتر و آسان تر می تواند خود را بر ترازوی حساب کشی قرار داده و ارزیابی دقیق از خود به دست دهد. همین مساله موجب می شود که خداوند حتی در قیامت خطاب به انسان ها بگوید که هر کسی بر حسابرسی خویش آگاه تر است و نیازی نیست تا کسی از بیرون برای این کار او را مساعدت و یاری رساند (اسراء آیه 14)

براین اساس حصول تقوا و پرهیزگاری را می بایست در خوف بندگان از حسابرسی روز رستاخیز جست و جو کرد. به این معنا که ایمان به حسابرسی خداوند موجب می شود تا بندگان از انجام عمل زشت بهراسند و از این که خداوند را به خشم آورند تا در جلوه جلال تجلی کند پرهیز نمایند. این ترس از خدا (احزاب آیه ۳۹) و نیز پرهیز و تقوا از کارهای پلید و پلشت (لقمان آیه ۲) ریشه در باور به رستاخیز و حسابرسی دقیق آن دارد.

شخصی که به رستاخیز و حسابرسی خداوند ایمان دارد، از هرگونه سرکشی و عصیان پرهیز می کند و به خود اجازه نمی دهد برخلاف آموزه های وحیانی و تکلیف خویش گامی در مسیر پیمان شکنی (لقمان آیات ۱۴ و ۱۵) و پنهانکاری حق و گواهی برای احقاق حق (بقره آیات ۲۸۳ و ۲۸۴) بردارد.

شاخصه های محاسبه نفس

علی (ع) نقل کرد که پیامبر (ص) فرمود: «زیرک ترین و هشیارترین انسانها کسی است که خود را به حساب بکشد و برای بعد از مرگ خود کار بکند.»

مردی پرسید، «ای امیرمومنان! چگونه نفس خود را به حساب بکشد؟» امام فرمود: «وقتی که صبح کرد و سپس شب آن روز فرا رسید به خویشتن بازگردد و خطاب به خود بگوید: «ای نفس! امروز روزی بود که بر تو گذشت، و هرگز دیگر باز نمی گردد، و خداوند از تو سوال می کند که این روز را در چه راهی به پایان رساندی، چه کاری در آن کردی، آیا خدا را به یاد آوردی و او را ستودی؟ آیا نیازهای مومنان را برآوردی؟ آیا رفع اندوه از مومنی نمودی؟ آیا در غیاب مومن نزد اهل، و فرزندانش آبروی او را حفظ کردی؟ و پس از مرگ او، آیا آبرویش را در میان بازماندگانش نگه داشتی؟ آیا از غیبت و بدگویی پشت سر مومن خودداری نمودی؟ آیا مسلمان را یاری کردی؟ تودر این روز چه کردی؟

اگر در پاسخ گفت: کارهای نیک انجام دادم، خدا را حمد و سپاس کن و تکبیر بگو و خاطر توفیقی که نصیب تو شده است، و اگر گفت امروز گناه کردم یا کوتاهی نمودم، از درگاه خداوند استغفار و طلب آمرزش کن و تصمیم بگیر که دیگر تکرار گناه نکنی.

(وسایل الشیعه، ج 11، ص 379)