تبیان، دستیار زندگی

منتظرم ...منتظرم...مسافرم زود برسه
یه صبح جمعه از سفر...مهدی ما هم برسه
کی میشه از کعبه بیاد...طنین آهنگ صداش
تا که تموم هستیمو...یه جا بریزم پیش پاش
خسته ز روزگار عشق...بر لبم امن یجیبه
بیایید براش دعا کنیم...که خیلی آقا غریبه

سلام
بلاخره روز موعود رسید...همه دعوتیم...حتما میدونید منظورم از دعوت چیه؟
بله....درست حدس زدید....مجلس میلاد امام زمانمون
این میدونید یعنی چی؟....یعنی باید بهترین لباسمون رو بپوشیم....باید ظاهری رو درست کنیم که برازنده این مجلس باشه
اما حیف که این مجلس مثل بقیه مجالس نیست ....یعنی با یه لباس شیک همه چیز حل نیست
خوش به حال کسایی که وقتی تو این مجلس حاضر میشند آقا ازشون راضی هست
خوش به حال کسایی که آقا وقتی بهشون نگاه میکنه لبخند رضایت بر لبانشونه
و وای به حال من گنه کاری که جز شرمندگی چیزی ندارم
عذاب بزرگت تر از این که روز میلادی وقتی میخوای هدیه بدی به امام زمانت باعث اشک امامت باشی؟
عذاب بزرگ تر از این که از شرمندگی گناه نتونی سرتو بالا بگیری به امامت نگاه کنی؟

من آن کوچه گرد شب انتظارم ***به جز دیدنت آرزویی ندارم
به لب دارم از عشق تو زمزمه

ندارم دگر طاقت دوریت ***مرا می کشد داغ مهجوری
بیا از سفر تا سرمه ی چشمم نمایم خاک پایت
بیا از سفر تا جان خود یکجا کنم جانا فدایت

یا علی

سلام

اما چه قشنگ شاعر حرف دل گفته:

با صد امید و من بر در این خانه آمدم
اقرار میکنم که تو خوبی و من بدم
مردود تر ز من نبود بنده ای ولی
باور نمیکنم که تو مولا کنی ردم

دریا حریف نیست که پاکم کند مگر
مولا به خاک کوی خود از لطف شویدم

و اما من که لیاقت دعوت شدن هم ندارم...من کجا و مجلس عشق کجاااا:
قابل نبوده ام که دعوتم کند کسی
مولا کریم بود که بی دعوت آمدم

یا علی

به نام هستی بخش عالم

به نام خدا سلام

عیدتون مبارک

این هم هدیه من به ساحت مقدس ایشون ، گرچه ناچیزه 

( روی گل کلیک کنید )

شاد باشین