« بسم ربّ المَهدی »
حجّة الإسلام محمّد مطهّری:
" میان «جمع کردن» یک بحران با «حل کردن»آن،تفاوت بسیار است.اوّلی از کسانی برمی آید که به هر مسأله تنها به «دید امنیتی» می نگرند و دوّمی کار افراد بصیر و دلسوزی است که که «دیدی جامع » به مسائل داشته و راه حل های امنیتی را بدون وقوع هیچ ظلمی،آخرین گزینه می دانند نه اوّلین گزینه.
با ظلم می توان هر مسأله ای را جمع کرد امّا نمی توان آن را حل کرد.
در یک نظام مردمی،همیشه راه حلّ غیر امنیّتی،مقدّم و بسیار کارساز است.
روشن نیست افرادی که خود را «دشمن شناس»می دانند چگونه درباره ی این کارخانه های بزرگ ضدّ انقلاب سازی -که حتّی از به کام مرگ فرستادن فرزند یک مقام مسئول در بازداشتگاه إبائی ندارند - از ردّپای دشمن در بازداشتگاه ها سخن به میان نمی آورند؟
به راستی کسانی که با فرزند یک مقام مسئول این می کنند،با جوانان بی نام و نشان چه می کنند؟
این را هم باید اضافه کرد که ما امروز «دشمن شناس» خودخوانده زیاد داریم.عدّه ای توجّه ندارند که به ویژه به هنگام بحران ها،دشمن شناسی تنها از معدود افراد بصیر،عالم و متّقی بر می آید و نباید اجازه داد یکی با دسترسی به شنود،دیگری با خواندن چند بولتون محرمانه،سومی برای تسویه حساب های شخصی،چهارمی با تفسیرهای سودجویانه ی تحلیل های بیگانگان،و پنجمی برای خودشیرینی یا شهوت پست و مقام،خود را «دشمن شناس» جا بزند.
این به اصطلاح «دشمن شناسان»!،که اخیراً «آیة الله استادی» گروهی از آنان را به نقد کشید،به دلیل قضاوت بر اساس جناح بازی -که به عقیده ی من نوعی شرک است -عملاً بسیاری از طرفداران واقعی انقلاب اسلامی،از مردم عادی گرفته تا دیگران را نه تنها از انقلاب که گاهی از اسلام هم بیزار کرده و می کنند و در عمل -ولو با نیّت خیر-خیانتی را انجام می دهند که از هیچ دشمنی بر نمی آید!"
منبع:روزنامه ی اعتماد ملّی
صفحه:سیاست
عنوان:دفاع از نظام اسلامی به هر وسیله؟!
تاریخ:11/5/1388
« یا مَهدی أدرکنا »
