بیست سال پیش در چنین روزی امام امت از میان ما رفت . مردی كه ایران
معاصر وام دار رشادت ها و از جان گذشتگی های اوست. امروز بیستمین سالگرد
ارتحال نوری است كه با فریاد های انقلابی اش ، با بیان صریح و مومنش و با
مقاومت و شعور و شعار حسینی اش ، پایه های زور و قدرت طاغوتی را به لرزه
در آورد و حماسه ای بی بدیل آفرید. امروز سالروز وفات یك مرد به رسایی و
بلندی فریادهای فروخورده تمام نسل های مظلوم و ستم دیده ایران ، به شجاعت
و صلابت همه انسانهای شوریده چند قرن اخیر و به هیبت و شكوه مبارزه و جهاد
است. امروز بیست سال از آن روزها می گذرد اما كلام امام هم چنان در اعماق
اعصار و در اعماق روحهای بیدار و جانهای تشنه عدالت و قسط ، جوشان و
خروشان ، ساری و جاری است.
امروز دوست دارم ساعتی به تماشای چهره دوست داشتنی امام بنشینم. دوست
دارم ساعاتی با خود خلوت كنم و كلام امام را با خود مرور كنم. امروز همان
روزی است كه باید حرفهای امام و نوشتار امام را دوباره شنید و دوباره
خواند و چند باره تعمق كرد. امامی كه فرموده است :
من كار به تاریخ و
آنچه اتفاق می افتد ندارم. من تنها باید به وظیفه شرعی خود عمل كنم. من
بعد از خدا با مردم خوب و شریف و نجیب پیمان بسته ام كه واقعیات را در
موقع مناسبش با آنها در میان بگذارم. تاریخ اسلام پر است از خیانت بزرگانش
به اسلام. سعی كنند تحت تاثیر دروغهای دیكته شده كه این روزها رادیوهای
بیگانه آن را با شوق و شور و شعف پخش می كنند نگردند. از خدا می خواهم …
روح الله از خدا می خواهد كه به پدر مردم عزیز ایران صبر و تحمل عطا
فرماید و او را بخشیده و از این دنیا ببرد تا طعم تلخ خیانت دوستان را بیش
از این نچشد.مناظره دیشب را دوباره نگاه می كنم. در حالی كه سخنان روح
الله جلوی چشمانم رژه می رود. روح الله یك حقیقت همیشه زنده تاریخ است.
