"بازم من امون ندادم تا این تاپیک کامل شه!"
همین امون ندادناس که آدمو دلگرم میکنه
"مطمئنا کسی که به مادر خودش می تونه محبت کنه به همسر آینده ش هم به بهترین نحو می تونه عشق رو تقدیم کنه"
دقیقا همینطوره.ابراز عشق و محبت از خانواده و سال های اول زندگی شروع میشه.
مسلما کسی که روابط خوب و موفقی با خانوادش نداره و الفبای عشق و مهربونی رو یاد نگرفته نمیتونه اونو اجرا کنه و اگه اجراییم باشه یه فیلم کوتاهه !واسه جلب توجه و دوامی نداره.
"سلام به نگین 22 گرامی
ممنونم از این داستان"
سلام خدمت شما.خوشحالم که مورد توجه قرار گرفته.
"نگین جون ممنون بابت تاپیک توپت!!!
اگه میشه یه چند تا مثال ایرونیش رو بزن"
خواهش میشه عزیز دل
ببین گلم اینا فقط اسمشون با ما فرق داره!مثالهایی که زدم کارایی نیست که مال ملیت یا کشور خاصی باشه.همه اینارو میشه با یکم تغییر انجام داد.
مهم اینه که بدونیم که باید محبتمون رو بروز بدیم و قدم بعدی یاد گرفتنشه.حالا هر کسی بسته به نوع فرهنگ و سلیقه و امکاناتی که در اختیارش هست یه قدمی برمیداره.
همین که طرفت بفهمه که بهش فکر میکنی و هواشو داری کافیه.
"ببخشیدا ولی مردای ایرونی اصلا با اینجور مسائل آشنایی ندارن"
تا حدی حرفتو قبول دارم.
اما خودمونیم این قضیه اشنایی نداشتن همونجور که سیاوش عزیز هم گفتن بیشتر برمیگرده به نسل های قبلتر از ما.
اونم دلیلش فرهنگ و هنجارهای غلطی بوده که توی جامعه گذشته وجود داشته.فرهنگ مردسالاری.فرهنگ بی توجهی به نیازهای زن و...
اما خوشبختانه توی این زمونه هم اقایون هم خانوما بیشتر به این قضیه توجه و علاقه نشون میدن.البته همچنان رگه های فرهنگ گذشته وجود داره.اما خب با اموزش صحیح و به موقع میشه وضع رو بهتر کرد.
مثلا میشه قبل از ازدواج همونطور که یه سری کلاس برای زوج های جوون میذارن که بنظر من اکثرشو خودشون فوت آبن! یه دوره آموزشی اجباری وجود داشته باشه که طرز برخورد صحیح با جنس مقابل رو یاد بدن
و اینم باید بگم که کشور ما با وجود اینکه ادعای داشتن اخلاق اسلامی رو داره متاسفانه توی بعضی موارد انقدر ضعیف عمل میکنه که گاهی شک میره به اینکه ایا ما همه رفتارهامونو با دستورات دینی منطبق میکنیم یا به صورت انتخابی هرکدومو که صلاح بدونیمو خوشمون بیاد!
