بنام خدا
سلام
من دوست ندارم همسرم از 24 ساعت شبانه روز بیشتر از 8 ساعت بیرون باشه.
حتی اگه تو اضافه بر این مدت رفتار های سازنده و سالم داشته باشه.
من دوست ندارم همسرم تو جامعه به بالاتر از خودش نگاه کنه و عقده ای که از این بالاتر دیدن زنان دیگه درش ایجاد شده رو سر من خالی کنه.
دوست دارم همسرم در مورد مشکلاتی که تو جامعه براش پیش میاد منو محرم خودش بدونه و با پنهان کاری مشکلاتش سو ظن منو تحریک نکنه.
بیرون که میره لباسی بپوشه که تحریک کننده نباشه( بدن نما نباشه، رنگ جلب توجه کننده و انگشت نما نداشته باشه، مدل لباسش هم انگشت نما نباشه).
دوست دارم همسرم وقتی برای کاری بیرون میره، در صورتی که همراهی یا عدم همراهی من تاثیری در نتیجه کار نداشته باشه، همراهی منو به تنهایی رفتن ترجیح بده ، یا دست کم اگه دوست داره همراهی داشته باشه، من تو اولویت اول باشم
و....
اما به نظر من یک زن باید تمام جسم وروحش متوجه مردش باشه و همچنین یه مرد
من تو موردی که شما گفتین با نصف وجود موافقم (برای هر دو مورد) چون زن و مرد برای کامل کردن هم اومدن نه برای ذوب شدن در هم .
