رسول اکرم (ص) فرمودند: ان الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاة
امام حسین (ع) چراغ هدایت و کشتی نجات است ، چراغ هدایت گفتار ایشان و کشتی نجات ، مجالسی است که در آن دستورات الهی و سنت رسول اکرم(ص) بیان می شود .
زمانی که امام حسین (ع) به سمت کربلا حرکت کردند 4 هزار نفر همراهشان بودند، ذره ذره كم شدند تا شب عاشورا ؛ امام (ع) فرمودند: فردا هر كه اینجا بماند كشته می شود، حتی خود من.
اکنون بیعتم را از شما برداشتم، سرم را پایین می اندازم و می گویم چراغ ها را هم خاموش كنند، هر که می خواهد برود ، یك عده آن قدر احمق بودندکه كفش هایشان را پایشان نمی كردند تا مبادا امام حسین (ع) صدای پایشان را بشنود و بفهمد.
همه آنها رفتند و تنها 40 نفر ماندند. وقتی چراغ را روشن کردند امام حسین (ع) فرمودند: چرا شما نرفتید؟
گفتند كجا برویم؟ اگر ما هزار بار بمیریم و زنده شویم باز جانمان را فدای شما می كنیم. اینها کسانی بودند که راست می گفتند و برای خدا و یاری دین و امام زمانشان آمده بودند .
تمام جریان عاشورا 2 ساعت بود. از 10 صبح تا 12 ظهر، اما آنها كه در این دو ساعت خوب تصمیم گرفتند و خوب فهمیدند، هزاران سال دیگر آقا و در بهشت اند، و مردم به آنها درود می فرستند، و آنها كه تصمیم بد گرفتند در دو دنیا به بدترین وجه افتادند و در جهنم اند.
امام حسین (ع) می فرمایند:آیا کسی هست من غریب را یاری کند؟
چگونه امام خویش را یاری کنیم؟
آن روز که امام حسین (ع) این جمله را فرمودند ، بخاطر این نبود که کسی از طرف دشمن به ایشان ملحق شود یا اینکه امروز یک عده این جمله را بخوانند و مردم گریه کنند، نه اینطور نیست ، بلکه امام حسین(ع) که خود مظهر حق و عدالت است می فرماید: آیا کسی هست حق را که غریب شده یاری کند؟
کسی که احکام خدا را یاد می گیرد و عمل می کند و به دیگران هم یاد می دهد گویی امام حسین (ع) را که همان حق است یاری می کند .
ما در عصر رسول الله(ص) نبودیم که ببینیم طرفدار رسول الله(ص) هستیم یا ابو سفیان ، در عصر مولا علی(ع) هم نبودیم که ببینیم طرفدار علی (ع) هستیم یا معاویه ، در زمان امام حسین (ع) هم نبودیم که ببینیم طرفدار امام حسین (ع) هستیم یا یزید. امروز امتحان ما قرآن و سنت است ، اگر مطیع قرآن و سنت باشیم و بکار ببندیم ، قطعاً آنروزها نیز خدا و امام زمانمان را یاری می کردیم وگرنه از آنهاییکه امروزه مورد لعن و نفرین مردم هستند بدتریم؛ چون آنروز اسلام 60 سال بیشتر نداشت ولی امروز اسلام 1429 سال دارد در ثانی مردم آنروز اکثراً بیسواد و بیابان گرد بودند ولی امروزه مردم هم باسوادند و هم دانا.
اگر امام حسین (ع) حرکت نمی کردند و جان خود و زن و فرزندان و رفقا را فدا نمی کرد امروز اثری از اسلام نمی ماند.
امام حسین (ع) برای چه چیزی قیام کردند؟
- من برای اصلاح امور مردم حركت كردم. (نه برای دنیا)
- من برای یاری دین جدم حركت كردم. (روز عاشورا یاران حضرت (ع) 72 نفربودند و آنها 30 هزار نفر. حضرت (ع) فرمودند من حاضر نیستم كسی بدهكار باشد، دِینی به گردنش باشد ، بماند و برای من بجنگد)
- من برای باقی ماندن دین خدا قیام كردم. (برای همین بود كه زن و بچه را همراه خود آورده بود. اگر برای ریاست باشد اول جنگ می كنند بعد كه پیروز شدند زن و بچه را می آورند در كاخ ریاست .)
- من برای امر به معروف و نهی از منكر قیام كردم.
- من برای بر پا داشتن نماز قیام كردم. (روز عاشورا چند نفر زخمی و چند نفر كشته شدند، اما همان روز عاشورا نمازشان را خواندند.)
امام حسین(ع)زمانی حرکت کردندکه مردم نماز میخواندند ، مکه میر فتند حتی در روز عاشورا دشمن در طرف مقابل نماز جماعت می خواند.
پس چرا امام (ع) فرمودند که من برای برپایی نماز قیام کردم؟ آیا نماز خواندن با برپاداشتن نماز فرق می کند ؟! بله قطعاً نماز خواندن با برپاداشتن نماز فرق می کند .کسانیکه در کربلا برای جنگ با امام حسین(ع) آمده بودند فقط نماز می خواندند ، دین را نفهمیده بودند.
چرا امام علی (ع) می فرمایند :بشنو و بفهم و باور کن و آنگاه بکار ببند ؟ برای اینکه قبل از ما خیلی از مردم 23 سال با رسول الله(ص) بودند ، پشت سر ایشان نماز می خواندند و مکه هم رفتند ولی 70 روز پس از وفات ایشان دختر ایشان را شهید و مولا علی (ع) را خانه نشین کردند و ضد دین شدند و در روز عاشورا به جنگ فرزند ایشان آمدند ، علت این بود که به حرفها گوش نمی دادند یا اگر می شنیدند نمی فهمیدند و اگر می فهمیدند باور نمی کردند وقتی هم باور می کردند عمل نمی کردند.
بین ایمان و اسلام چه فرق است؟
از امام صادق (ع) پرسیدند بین ایمان و اسلام چه فرق است؟ آقا تا سه بار جواب ندادند، سپس فرمودند:
اسلام همین مسئله ظاهری است كه انجام می دهید، (نماز ،روزه و ...) اما ایمان تسلیم خدا و رسول الله (ص) و مولا علی (ع) بودن و اطاعت اوامر آنها می باشد.
ما باید به دنبال درک و فهم برویم ، چرا که امام صادق (ع) می فرمایند: کسیکه به دنبال یادگیری احکام واخلاق می رود از خانه که حرکت می کند خدا و ملائکه ، انبیا و شهدا و حتی ماهی های دریا او را دعا می کنند تا به خانه اش برگردد و اگر یک ساعت برای یادگیری علوم دینی در این مجالس بنشیند ثواب صد هزار رکعت نماز مستحبی برایش می نویسند ، ثواب صد هزار سبحان الله و ثواب صد هزار اسب که در راه خدا زین کند و برای جهاد بفرستد.
مَثَل مردمی که فقط حروف قرآن را گرفته اند و با اخلاق و احكامش كاری ندارند مَثَل آن پیرزنی است كه در قرآن آمده ، از صبح تا ظهر می بافت و بعد از ظهر پاره می كرد.(یعنی کسیکه نماز می خواند، روزه می گیرد ، ولی دروغ و شراب و غیبت هم در كارش هست.)و در جای دیگر می فرماید: مَثَل كارهای بی قرآن و عمل بی احكام شما مَثَل خاكستری است كه در مسیر باد شدید قرار بگیرد،در نتیجه چیزی از آن باقی نمی ماند.
ظهر عاشورا تمام دشمنان دین و امام حسین (ع) با حربه ای در مقابل حضرت صف آرایی کرده بودند ، حتی چهار هزار نفر پیرمرد که حربه ای در دست نداشتند ، عصا به دست آمده بودند که امام حسین(ع) را برای ثواب بکشند.
آیا دین اسلام فقط دین گریه و خنده است؟
آنهایی که در مجالسشان احکام و اخلاقیات گفته نمی شود و همه اش دَم از گریه می زنند به خدا و امام حسین(ع) و بچه هایش خیانت می کنند.
خدای عظیم الشأن 124هزار پیغمبر و امامان (ع) را فرستاده است که ما در دین دانا باشیم. در بهشت هم انسان دانا را راه می دهند.
آقا رسول الله (ص) می فرماید دو گروه كمر مرا می شكنند: 1- كسانی که دارای درك و معرفت اند اما عمل نمی كنند. 2- آنهایی كه نمی دانند و می خواهند دینداری كنند.
دختر امام حسین (ع) روز عاشورا یك گوشه نشسته بود، كسی آمد و داشت خلخال(نوعی زینت زنانه است) از پایش در می آورد و گریه هم می كرد. یكی پرسید: چرا برایش گریه می كنی؟ گفت: ببین به سر بچه های رسول الله (ص) چه آوردند؟ گفت: پس چرا داری این كار را می كنی؟ گفت: من در نیاورم یكی دیگر در می آورد. یعنی بدانیم که:
خدا بنده احمق نمی خواهد، رسول الله (ص) امت احمق نمی خواهد. وجود مبارك مهدی آل محمد (ص) احمق نمی خواهد ، می گوید احمق آبروریز دین است.
آنهایی كه در محرم مجالسشان فقط سینه زدن و گریه کردن است و با گفتار اهل بیت(ع) کاری ندارند پس از گذشت این مجالس همانی هستند که قبل از محرم بوده اند و یك مثقال به دركشان اضافه نشده است.
اگر معرفت بود و چشم ما به اندازۀ بال مگس تر شد خدا تمام گناهان را می ریزد. اگر معرفت نبود كیلو كیلو هم که گریه كنیم ارزشی ندارد.
آیا سیاه پوشیدن ، سینه زدن و زنجیرزدن واجب است ؟
آیا سینه زدن ، سیاه پوشیدن ، زنجیر زدن و سر و صدا کردن باید های دینی ماست یا دستورات الهی که خدا و رسول خدا (ص) از ما خواسته اند وامام ها (ع)بخاطر ش شهید شدند ؛ باید های دینی ماست .
امام علی(ع) می فرمایند: اگر می توانی از خانه ات بیرون نروی همان كن، چون اگر از خانه بیرون رفتی ، باید دروغ نگویی، باید غیبت نكنی و گوش هم نكنی، باید ظاهر سازی نكنی، دروغ نگویی، باید تهمت نزنی، باید با خلاف دیگران موافقت نكنی، باید مردم آزاری با چشم و زبان و دست و پایت نكنی. باید تكبر در زندگی نكنی. باید به نماز اهمیت بدهی ، باید موافقت با اشخاص بد نكنی. باید روزۀ صحیح بگیری ، باید با چشم و زبانت مردم را اذیت نكنی. باید حسادت نكنی ، باید امر به معروف و نهی از منكر كنی. دورو و دورنگ نباشی.
چون خانۀ مومن معبد اوست، در آن می تواند چشم خود و زبان خود و شكم و فرج خود را نگه دارد و حفظ كند.
باید های اصلی اینها هستند که کمتر مردم به آنها اهمیت میدهند .
امام صادق (ع) می فرمایند: سیاه نپوشید كه حزن آور است، مگر سه روز و سیاه نپوشید كه لباس فرعون هاست.
1- ما دور هم جمع می شویم به خاطر اینكه تایید كنیم آن روز كه امام حسین (ع) حركت كردند کارشان صددرصد خدایی و الهی بود.
2- مشكی می پوشیم كه بگوییم حسین جان ما با مصیبت تو همیشه شریكیم ،و با تو هم غمیم چون كارت خدایی بود.
3- و به دنیا اعلام كنیم كه مردم آن روز به خاطر نرفتن دنبال احکام و اخلاق اسلامی بدترین مردم بودند و اگر امام حسین(ع) حرکت نمی کرد و جان خود و رفقایش را فدا نمی کرد امروز اثری از اسلام و انسانیت نبود.
امام حسین (ع) می فرمایند : مردم بنده دنیایند و دین بر سر زبانهای آنها آویزان است ، آن را می چرخانند بر محور زندگی خود، وقتی به وسیله بلا آزمایش شوند دینداران کم خواهند بود.
