تبیان، دستیار زندگی

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

از شـادی پـر گـیرم کـه رسـم بـه فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمان ها غوغا فکنم
سبو بریزم ساغر شکنم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

با ماه و پـرویـن سخنی گویم
وز روی مه خـود اثـری جویـم
جان یابم زین شبها
جان یابم زین شبها

مـاه و زهـره را بــه طـرب آرم
از خود بی خبرم ز شعف دارم
نغمه ای بر لب ها
نغمه ای بر لب ها

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

بگذر ز من ای آشنا

چون از تو من دیگر گذشتم

دیگر تو هم بیگانه شو

چون دیگران با سرگذشتم

میخواهم عشقت در دل بمیرد

میخواهم تا دیگر در سر یادت پایان گیرد

بگذر ز من ای آشنا

چون از تو من دیگر گذشتم

دیگر تو هم بیگانه شو

چون دیگران با سرگذشتم



هر عشقی میمیرد

خاموشی می گیرد

عشق تو نمی میرد

باور کن بعد از تو دیگری

در قلبم جایت را نمی گیرد

حادثه


گفتم تو چرا دورتر از خواب و سرابی، خواب و سرابی
گفتی كه منم با تو ولیكن تو نقابی، اما تو نقابی
فریاد كشیدم تو كجایی، تو كجایی
گفتی كه طلب كن تو مرا تا كه بیابی

فریاد كشیدم تو كجایی، تو كجایی
گفتی كه طلب كن تو مرا تا كه بیابی

چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش، مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فكر خطر باش، فكر خطر باش

هر منزل این راه بیابان هلاك است
هر چشمه سرابی است كه بر سینه خاك است
در سایه هر سنگ اگر گل به زمین است
نقش تن ماری است كه در خوابِ كمین است
در هر قدمت خاك هر شاخه سر دار
در هر نفس آزاد هر ثانیه صد بار

چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فكر خطر باش فكر خطر باش

گفتم كه عطش می‌كشدم در تب صحرا
گفتی كه مجوی آب و عطش باش سراپا
گفتم كه نشانم بده گر چشمه‌ای آنجاست
گفتی چو شدی تشنه‌ترین قلب تو دریاست
گفتم كه در این راه كو نقطه آغاز
گفتی كه تویی تو خود پاسخ این راز

چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش، مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فكر خطر باش، فكر خطر باش

چون همسفر عشق شدی مرد سفر باش، مرد سفر باش
هم منتظر حادثه هم فكر خطر باش، فكر خطر باش


خواننده : داریوش
ترانه‌سرا : اردلان سرفراز
آهنگساز : فرید زولاند
تنظیم : آندرانیك

ترانه : بازی عشق
» آلبوم : معرکه
» خواننده : مجتبی کبیری

چشم تو یه جای خوبه
واسه پناه بردن
واسه از دنیا بریدن
دل بریدن یا سپردن
شعله نگات بهانست
برای سوختنو ساختن
بازیه عشقو نباید
زندگی رو به تو باختن

میشه مثل یه گل سرخ
روی دستات شعله ور شد
واسه هر دو دلو پر داد
واسه عشقت در به در شد
میشه یک لحظه تموم شد
تو نگاه شعله ریزت
میشه یک عمر عاشقی کرد
برای قلب عزیزت
وقتی غوغای غروبه
میشه باز با تو طلوع کرد
میشه باز دلو به تو باخت
بازی عشقو شروع کرد

شب‌آشیان شب‌زده
چكاوك شكسته پر
رسیده‌ام به ناكجا
مرا به خانه‌ام ببر
كسی به یاد عشق نیست
كسی به فكر ما شدن
از آن تبار خود شكن
تو مانده‌ای و بغض من

از این چراغ مُردگی
از این بر آب سوختن
از این پرنده كشتن و
از این قفس فروختن
چگونه گریه سر كنم
كه یار غمگسار نیست
مرا به خانه‌ام ببر
كه شهر، شهر یار نیست

از این چراغ مُردگی
از این بر آب سوختن
از این پرنده كشتن و
از این قفس فروختن
چگونه گریه سر كنم
كه یار غمگسار نیست

مرا به خانه‌ام ببر
كه شهر، شهر یار نیست
مرا به خانه‌ام ببر
ستاره دلنواز نیست
سكوت نعره میزند
كه شب ترانه‌ساز نیست
مرا به خانه‌ام ببر
كه عشق در میانه نیست
مرا به خانه‌ام ببر
اگر چه خانه خانه نیست

از این چراغ مُردگی
از این بر آب سوختن
از این پرنده كشتن و
از این قفس فروختن
چگونه گریه سر كنم
كه یار غمگسار نیست
مرا به خانه‌ام ببر
كه شهر، شهر یار نیست

از این چراغ مُردگی
از این بر آب سوختن
از این پرنده كشتن و
از این قفس فروختن
چگونه گریه سر كنم
كه یار غمگسار نیست
مرا به خانه‌ام ببر
كه شهر، شهر یار نیست

مرا به خانه‌ام ببر
ستاره دلنواز نیست
سكوت نعره میزند
كه شب ترانه‌ساز نیست
مرا به خانه‌ام ببر
كه عشق در میانه نیست
مرا به خانه‌ام ببر
اگر چه خانه خانه نیست

از این چراغ مُردگی
از این بر آب سوختن
از این پرنده كشتن و
از این قفس فروختن
چگونه گریه سر كنم
كه یار غمگسار نیست
مرا به خانه‌ام ببر
كه شهر، شهر یار نیست




خواننده : داریوش
ترانه‌سرا : ایرج جنتی عطایی
آهنگساز : آرمیك
تنظیم : آرمیك

مستان سلامت می‌کنند
جان را غلامت می‌کنند
مستی ز جامت می‌کنند
مستان سلامت می‌کنند
غوغای روحانی نگر
سیلاب طوفانی نگر
خورشید ربانی نگر
مستان سلامت می‌کنند
آن میر غوغا را بگو
وان شور و سودا را بگو
وان سرو خضرا را بگو
مستان سلامت می‌کنند
ای آرزوی آرزو
این پرده را بردار ازو
من کس نمی‌دانم جز او
مستان سلامت می‌کنند
ای ابر خوش باران بیا
ای مستی یاران بیا
ای شاه طراران بیا
مستان سلامت می‌کنند
مستان سلامت می‌کنند
جان را غلامت می‌کنند
مستی ز جامت می‌کنند
مستان سلامت می‌کنند


سید حسام الدین سراج

کمی با من مدارا کن کمی با من مدارا کن
که خود را با تو بشناسم من گم را تو پیدا کن
تو را از شب جدا کردم تو را از قصه آوردم
نمی شد با تو بد باشم نمی شد از تو برگردم
نه از برگم نه از جنگل نه از باران نه از شبنم
نه آن تعمیدی رودم نه آن مریم ترین مریم
منم همسقف دیروزی که عطر خانگی دارد
که دستان تو را باید به شام سفره بسپارد
کمی به من مدارا کن کمی با من مدارا کن
صبوری کن تحمل کن من گم را تو پیدا کن
اگر سختم اگر دشوار اگر سیل مصیبت وار
اگر تلخم اگر بیمار منم از عشق تو بسیار
منم هم خون و هم گریه که بغضش را به دریا داد
که از اوج پریدن ها بر این ویرانه ها افتاد
کمی به من مدارا کن کمی با من مدارا کن
صبوری کن تحمل کن من گم را تو پیدا کن

تندی رگبار از تو
سر پناه یار از تو
قلب بردیوار از من
شهر بی حصار از تو
گونه تب داراز من
بغض چشمه سار از تو
خواب گندم زار از تو
بخشش و ایثار از تو
هق هق بسیار از من
تردی بهار از تو
اسب بی سوار از من
قصه فرار از تو

رفیق >>> ستار



آه ای رفیق
آه ای رفیق
از چه فراموش کرده ای
آه ای رفیق
آن را که نقد هستی خود پاک باخته
آن را که غم خریده و شادی فروخته
آن را که چون شراره به یک لحظه سوخته
اما به حال سوخته یک عمر ساخته
آه ای رفیق
آه ای رفیق
نان گرم سفره ام را با تو قسمت کردم ای دوست
هر چه بود از من گرفتی غیر اه سردم ای دوست
دشمن من بودی ای رفیق رهم
دشمن این قلب پاک و بی گنهم
نام تو فانوس هر مسافر شب
از چه نتابیدی بر شب سیهم
آه ای رفیق
آه ای رفیق

نام ترانه : جان مریم نام خواننده : محمد نوری
جان مریم , چشمات و وا کن

سری بالا کن

در اومد خورشید

شد هوا سپید

وقت اون رسید

که بریم به صحرا

وای نازنین مریم , وای نازنین مریم

جان مریم ,چشمات و واکن

من و صدا کن

بشیم رونه

بریم از خونه

شونه به شونه

به یاد اون روزا

وای نازنین مریم, وای نازنین مریم

باز دوباره صبح شد

من هنوز بیدارم

ای کاش

میخوابیدم تو رو خواب میدیدم

خوشه ی غم

توی دلم

زده جونه

دونه به دونه

دل نمیدونه

چه کنه با این غم

وای نازنین مریم,وای نازنین مریم

بیا رسید وقت درو

مال منی از پیشم نرو

بیا سر کارمون بریم

درو کنیم گندومارو

بیا رسید وقت درو

مال منی از پیشم نرو

بیا سر کارمون بریم

بیا,بیا

نازنین مریم ,نازنین مریم

کجا سفر رفتی که بی خبر رفتی
اشکم را چرا ندیدی از من دل چرا بریدی پا از من چرا کشیدی
که پیش چشمم ره دیگر رفتی
بیا به بالینم که جان مسکینم
تاب غم دگر ندارد جز بر تو نظر ندارد جان بی تو ثمر ندارد
مگر چه کردم که بی خبر رفتی
چه قصه ها تو از وفا گفتی با من تو بی محبتی جانا یا من
تو چنان شرر به خدا خبر ز خدا نداری رود آتش از سر آن سرا که تو پا گذاری
سوز دلم را تو ندانی آتش جانم ننشانی
با غمت در آمیزم از بلا نپرهیزم
پیش از آن برم بنشین کز میانه برخیزم
رو به تو کردم به خدا خو به تو کردم که هم آغوش تو باشم
دل به تو بستم به امیدت بنشستم که قدح نوش تو باشم
چه شود اگر نفس سحر خبری ز تو آرد به کس دگر نکنم نظر که دلم نگذارد
رفتی و صبر و قرار مرا بردی طاقت این دل زار مرا بردی