تبیان، دستیار زندگی

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

از شـادی پـر گـیرم کـه رسـم بـه فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمان ها غوغا فکنم
سبو بریزم ساغر شکنم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

با ماه و پـرویـن سخنی گویم
وز روی مه خـود اثـری جویـم
جان یابم زین شبها
جان یابم زین شبها

مـاه و زهـره را بــه طـرب آرم
از خود بی خبرم ز شعف دارم
نغمه ای بر لب ها
نغمه ای بر لب ها

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب، امشب شب جدایی مونه
بی تو، بی تو دلم تنها می مونه
منم تنهای تنها،میون بار غم ها
تو زیر خاکی و من اسیر دست شب ها
نمی تونم که بمونم بی تو تنها
با اسمت خوندم،چشم برات موندم
تو رفتی وندادی امونم
با چشمات گفتم، تو دستات رستم
اگه تو نباشی نمی خوام بمونم
منم تنهای تنها، میون بارغم ها
تو زیر خاکی و من اسیر دست شب ها
نمی تونم که بمونم بی تو تنها

مادر
مادر بی تو تنها وغریبم
اتاق خالیم بی توچه سرد
مادر، مادر خوب و قشنگم
بدون تو دل من پر درد
فضای خونه بی بویه تو هیچه
صدای تو هنوز اینجا می پیچه
مادر مادر
هنوزم تو دلم تموم قصه هات جوونه
خاله سوسکه دیگه، شعرآشتی مثل قدیما نمی خونه
مادر،مادر، شبا با صدای لالایی های تو خوابیدم
لالایی مادرم حالا نوبت توست،تو بخواب امیدم

تو این بیداد هستی شب میلاد پستی

زمان فاجعه در بحر مستی

نوای همزبونی سرود مهربونی

در این شبهای غمگین كی می خونی

بخون بخون تو برام قصه روز سیاه

بخون بخون توی كوچه ها برای نسل تباه

سكوت بشكن بیا

دلخسته ام توی این دیار

پیغام شادی برام بیار

از نارفیقان گشتیم بیزار

ای خفته در شب برخیز بیدار

من در این شهر خسته از شب

وای بر من بسته ای لب

همیشه نگاهم
براهت میشینه
برام رفتن تو
تب آخرینه
بهارم تو بودی
تبارم تو بودی
به من هر چه دادی
دلم را ربودی
ز راهی كه رفتی
كسی بر نگشته
به راهی كه اسمت
رو سنگی نوشته
بهارم تو بودی
تبارم تو بودی
به من هر چه دادی
دلم را ربودی

ببارای برف، ببارای برف سنگین بر مزارش
ببارای برف، ببارای برف غمگین بر مزارش
به من میگفت برف را دوست داره
به من میگفت اگه آروم بباره
به من میگفت این برف زمستون
همین که آبشه اونوقت بهاره
ببارای برف، ببارای برف سنگین بر مزارش
ببارای برف، ببارای برف غمگین بر مزارش
به وقت بازی تو برف زمستون
صدای گامهاش وقتی می شد دور
پی او می دویدم توی برفا
به من می گفت ندو لیز زمین ها
بپوشان بستر پاکش به پاکی
بگو با او که من با خرس کوکی
برای خنده هاش دل تنگ گشتیم
بدنبالش همه جاها را گشتیم
ببارای برف، ببارای برف سنگین بر مزارش
ببارای برف، ببارای برف غمگین بر مزارش
به وقت بازی تو برف زمستون
صدای گامهاش وقتی می شد دور
پی او می دویدم توی برفا
به من می گفت ندو لیز زمین ها
بپوشان بستر پاکش به پاکی
بگو با او که من با خرس کوکی
برای خنده هاش دل تنگ گشتیم
بدنبالش همه جاها را گشتیم
ببارای برف، ببارای برف سنگین بر مزارش

شهلای من
سر داده در سکوتی،آوای بی نوایی
پیچد در آسمانها ناله های جدایی
گوید به من دل من، تا کی در انتظاری
دیگر نمی آید باز، فریاد ز بی وفایی
نمانده غم گساری، نمانده آشنایی
ماندم دراین تنهایی، ماندم در انتظارت
شهلا چه بی وفایی
شهلای من کجایی، شهلا چه بی وفایی

غم
با بمون همیشه كه زندگانی بدون چشمات برام نمی شه

بی تو تنهای تنهام تب جدایی با قلب تنهام سنگ است و شیشه

عشقی كه با تو داشتم

بی بودن تو مثل عذابی دیرینه می شه

غم با تو نبودن مثل غروب سرد زمستون

تاریك و سرده منو نرنجون

بیا با هم بمونیم مثل كبوتر از خونه بیرون

بیا با هم بخونیم شاد و خرامون

بمون تا زیر بارون زار و پریشون تنها نمونیم

بارون ویرون داری با هم كه باشیم از سوز وسرما بیرون می مونیم

رفتی و از رفتن تو

قلب آیینه شکسته

کوچه ها در خلوت شب

پنجره ها همه بسته

آسمان خاکستری رنگ

بغض باران در نگاهش

خنجری در سینه دارد

توده ای ابر سیاهش

بی تو من از نسل بارانم بارانم بارانم

چون ابر بهارانم گریانم گریانم

بی تو من با چشم گریان سیل غم برد آشیانم

خواب سرخ بوسه هایت می نشیند بر لبانم

`یکی بود،یکی نبود، زیر گنبد کبود
لخت و عور ،تنگ غروب،سه تا پری نشسته بود
پری ها گشنتونه، پری ها تشنتونه
پری هاخسته شدین، مرغ پر بر بسته شدین
چیه این های هایتون،گریتون وای وایتون
پری ها هیچی نگفتن،زار و زار گریه می کردن
مثل ابرای بهار گریه می کردن پری ها
چتون زار می زنین توی این صحرای دور
توی این تنگ غروب
نمیگین برف میاد، نمیگین بارون میاد
نمیگین گرگه میاد می خوردتون
امشب تو شهر چراغونه
مردم ده مهمون مان / با دنب و دنب شهر میان
دایره و دنبک می زنن / می رقصن و می رقصونن
غنچه خندون می ریزن / نقل بیابون می ریزن

بیا بنویسیم روی خاک . رو درخت
رو پر پرنده . رو ابرا
بیا بنویسیم روی برگ . روی آّب


توی دفتر موج . رو دریا
بیا بنویسیم که خدا ته قلب آینه است
مثل شور فریاد یا نفس تو حصار سینه است


با همیشه موندن وقتی که هیچی موندنی نیست
اوج هر صدای عاشقه که شکستنی نیست
با صدام میام . همه جا تو رو مینویسم


روی آینه گریه هام . گونه های خیسم
ای که معنی اسم تو آسمون پاکه
ریشه صدا . نبض عشق . زیر پوست خاکه


بیا بنویسیم روی خاک . رو درخت
رو پر پرنده . رو ابرا
بیا بنویسیم روی برگ . روی آّب


توی دفتر موج . رو دریا
توی خواب خاک . ریشه ها موسم شکفتن
همصدای من میخونن وقت از تو گفتن


چشم بستمو تو بیا به سپیده وا کن
با ترانه نفسات باغچه رو صدا کن
با صدام میام . همه جا تو رو مینویسم


روی آینه گریه هام . گونه های خیسم
ای که معنی اسم تو آسمون پاکه
ریشه صدا . نبض عشق . زیر پوست خاکه


بیا بنویسیم روی خاک . رو درخت
رو پر پرنده . رو ابرا
بیا بنویسیم روی برگ . روی آّب


توی دفتر موج . رو دریا
با ترانه نفسات . من ترانه میگم
اسمتو مثل یه غزل عاشقانه میگم


بیا که دیگه وقتشه . وقت برگشتنه
بوی پیرهنت که بیاد . لحظه دیدنه
با صدام میام . همه جا تو رو مینویسم


روی آینه گریه هام . گونه های خیسم
ای که معنی اسم تو آسمون پاکه
ریشه صدا . نبض عشق . زیر پوست خاکه


بیا بنویسیم روی خاک . رو درخت
رو پر پرنده . رو ابرا
بیا بنویسیم روی برگ . روی آّب
توی دفتر موج . رو دری