تبیان، دستیار زندگی

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

از شـادی پـر گـیرم کـه رسـم بـه فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمان ها غوغا فکنم
سبو بریزم ساغر شکنم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

با ماه و پـرویـن سخنی گویم
وز روی مه خـود اثـری جویـم
جان یابم زین شبها
جان یابم زین شبها

مـاه و زهـره را بــه طـرب آرم
از خود بی خبرم ز شعف دارم
نغمه ای بر لب ها
نغمه ای بر لب ها

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

گل سرخ و سپیدم کی میایی
بنفشه برگ بیدم کی میایی
تو گفتی گل درآید من میایم
وای گل عالم تموم شد کی میایی

جان مریم چشماتو واكن سری بالا كن
در اومد خورشید شد هوا سفید
وقت اون رسید كه بریم به صحرا آی نازنین مریم
جان مریم چشماتو واكن منو صدا كن
بشیم روونه بریم از خونه
شونه به شونه به یاد اون روزها وای نازنین مریم
باز دوباره صبح شد من هنوز بیدارم
ای كاش میخوابیدم تورو خواب میدیدم
خوشه غم توی دلم زده جوونه دونه بدونه
دل نمی دونه چه كنه با این همه غم
وای نازنین مریم وای نازنین مریم

بیا رسید وقت درو مال منی از پیشم نرو
بیا سر كارمون بریم درو كنیم گندمارو
بیا رسید وقت درو مال منی از پیشم نرو
بیا سر كارمون بریم بیا بیا نازنین مریم نازنین مریم

باز دوباره صبح شد من هنوز بیدارم
ای كاش میخوابیدم تورو خواب میدیدم
خوشه غم توی دلم زده جوونه دونه بدونه
دل نمی دونه چه كنه با این همه غم
وای نازنین مریم وای نازنین مریم

وای نازنین مریم وای نازنین مریم

سرتاسر خیال من
نقاشیای کاشیاش
سبز میشن و ناز میکنن
مستا شبا تو کوچه هاش
هوای آواز میکنن

هوا هر وقت که بارونیست
تو فکر من چراغونیست
پرم از خاطرات تو
همونایی که می دونی

مگه یادم میره یک دم
تا هر وقتی که من زنده م
تو بانی یه مشت شعری
هم الان هم در آینده م

دلم می خواد بیام پیشت
بذارم سر روی دوشت
بگم می میرم از عشقت
برم گم شم تو آغوشت

من و تو زیر بارون بود
به جون هم قسم خوردیم
تو چشم هم نگاه کردیم
نگاه کردیم از عشق مردیم

سرتاسر خیال من
هزار تا باغ دلگشاست
هزار تا عشق دم بخت
منتظر یه پاگشاست

تو سرسراش یه مثنوی
راز و نیاز معنوی
پس تو کجایی ابدی ؟
کجای این تیره شبی ؟

رو آیه های بارونی نوشتم
بسته به تو جونم و سرنوشتم
تو مظهر تحملی تو ماهی
عشق منی برام تو تکیه گاهی

سرتاسر خیال من
نقاشیای کاشیاش
سبز میشن و ناز میکنن
مستا شبا تو کوچه هاش
هوای آواز میکنن

شمایل جمال تو
قلبمو روشن میکنه
نمی دونی که عشق تو
چه کاری با من میکنه
چه کاری با من میکنه

رو آیه های بارونی نوشتم
بسته به تو جونم و سرنوشتم
تو مظهر تحملی تو ماهی
عشق منی برام تو تکیه گاهی

رو آیه های بارونی نوشتم
بسته به تو جونم و سرنوشتم
تو مظهر تحملی تو ماهی
عشق منی برام تو تکیه گاهی

باید تو رو پیدا کنم شاید هنوز هم دیر نیست
تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست
با این که بی تاب منی ، بازم منو خط می زنی
باید تو رو پیدا کنم ، تو با خودت هم دشمنی
کی با یه جمله مثل من ، می تونه آرومت کنه
اون لحظه های آخر از رفتن پشیمونت کنه
دل گیرم از این شهر سرد ، این کوچه های بی عبور
وقتی به من فکر می کنی ، حس می کنم از راه دور
آخر یه شب این گریه ها ، سوی چشامومی بره
عطرت داره از پیرهنی که جا گذاشتی می پره
باید تو رو پیدا کنم ، هر روز تنها تر نشی
راضی به با من بودنت حتی از این کمتر نشی
پیدات کنم حتی اگه پروازمو پرپر کنی
محکم بگیرم دستتو ، احساسمو باور کنی
باید تو رو پیدا کنم شاید هنوز هم دیر نیست
تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست
باید تو رو پیدا کنم ، هر روز تنها تر نشی
راضی به با من بودنت حتی از این کمتر نشی

روزی كه می گفتی من با تو می مانم
روزی كه دانستی من بی تو میمیرم
روزی كه با عشقت بستی به زنجیرم
بازنده من بودم این بوده تقدیرم
خوش باوری بودم پیش نگاه تو
هر دم ز چشمانت خواندم كلامی نو
عاشق نبودی تو من عاشقت بودم
در قبله گاه عشق بودی تو معبودم
آرام و آسوده در خواب خوش بودی
یك لحظه من بی تو هرگز نیاسودم
من با نفس هایم نام تو را بردم
كاش ای هوسبازم با تو نمی ماندم
عشق تو چون برگی در دست طوفان بود
دل كندن و رفتن پیش تو آسان بود
روزی به من گفتی دیگر نمی مانم
گفتم كه می میرم گفتی كه می دانم
باور نمی كردم هرگز جدایی را
آن آمدن با عشق این بی وفایی را

====================

متشکرم عزیزم که به این تایپیک سر زدی

دستت پرتوان 

باز… ای الهه ناز
با دل من بســـاز
كین غم جانگداز
برود ز برم
گـــر… دل من نیاسود
از گناه تو بود
بیا تا ز سر گنهت گذرم
باز… میكنم دست یاری ، بسویت ، دراز ،
بیا تا غم خود را ، با راز و نیاز ـ زخاطر ببرم
گر… نكند تیرخشمت ، دلم را ، هدف ،
بخدا همچون مرغ پرشور و شعف ، بسویت بپرم
آنكه او به غمت دل بندد چون من كیست…
ناز تو، بیش از این بهر چیست
تو الهه نازی، در بزمم، بنشین
من تورا وفادارم،
بیا كه جز این، نباشد هنرم
این همه بی وفایی، ندارد، ثمر
بخدا اگر از من، نگیری، خبر
نیابی اثرم

رها جان نه نمی دونم یه جا بود دیدم قشنگه گذاشتم

مطمئن نیستم که ترانه باشه

اگه پیدا کردم لینکش رو میذارم

ببخشید در هر صورت

چون صید به دام تو به هر لحظه شكارم

ای طُرف نگارم

از دوری صیاد دگر تاب ندارم

رفته است قرارم

چون آهوی گمگشته به هر گوشه دوانم

تا دام در آغوش نگیرم نگرانم

از ناوك مژگان چو دوصد تیر پرانی

بر دل بنشانی

چون پرتو خورشید اگر رو بكشانی

وای از شب تارم

در بند و گرفتار بر آن سلسله مویم

از دیده ره كوی تو با اشك بشویم

باحال نزارم  با حال نزارم

برخیز كه داغ از من بیچاره ستانی

بنشین كه شرر بر دل تنگم بنشانی

تا آن لب شیرین به سخن بازگشایی

خوش جلوه نمایی

ای برده امان از دل عشاق كجایی

تا سجده گزارم تا سجده گزارم

گر بوی تو را باد به منزل برساند

جانم برهاند

ورنه ز وجودم اثری هیچ نماند

جز گرد و غبارم جز گرد و غبارم

من احساس می کنم این بهترین ترانه ای است که استاد افتخاری خونده

از شما متشکرم بابت ثبت این ترانه 

دنیا رو با همه ی خوب و بدش

با همه زندونیای ابدش

پشت سر گذاشتن و رها شدن

رفتن و سری توی سرا شدن

واسشون تو بند دنیا جا نبود

دنیا كه جای پرنده ها نبود

پشت سر گذشته های بی هدف

پیش رو لشكر آرزو به صف

تو بهشت آرزو گم نشدن

آدم حسرت گندم نشدن

وقتی موندن تو غبار زندگی

پر كشیدن از حصار زندگی

زنده موندن واسشون بهونه بود

زندگی بازی بچگونه بود

یه صدا می خوندشون سمت خدا