با سلام خدمت دوستای عزیز
من کلا آدم فعالی نیستم و حوصله ی نوشتن خوندن ندارم
اما وقتی داشتم این بحث و نظرات تون رو میخوندم فهمیدم که
مسئله خیلی جدی شده ، ظاهرا بعضی ها برای پسر یا دوختر
شدن بچه هاشون خیلی اختلاف دارن و اونو به مسائل عاطفی
و اینکه تو منو دوست نداریو به من و به جنسیت من احانط کردی
میکشن ، واقعا جالبه ، میگم نکنه اینا با هم نسبتی دارن یا اینکه قرار
این نسبته ایجاد شه . تازه اگر هم ایجاد بشه که انشاء الله مبارکشون
باشه اینجا که جای این بحث ها نیست . البته من نمیخوام جسارتی به
کسی کرده باشم ، اتفاقا حرف من اینه که به هم دیگه باید احترام بذاریم
و دیگه به هم گیر ندیم . در ضمن نظر من اینه که دختر و پسر فرق
زیادی با هم ندارن مهم اینه که بتونیم اونو طوری تربیت کنیم که بعد از
مرگمون هم بتونه با کاراش مایه افتخارمون باشه و خدا ازش و از
تربیتش راضی با شه در ضمن به نظر من تربیت فرزند آینده میتونه از
زمان نوجوانی خودمون شروع بشه اونم با خود سازی و نهادینه کردن
ارزشها یی که انتظار اونو از بچه ها مون داریم.
موفق و پیروز باشید