تبیان، دستیار زندگی

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

از شـادی پـر گـیرم کـه رسـم بـه فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمان ها غوغا فکنم
سبو بریزم ساغر شکنم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

با ماه و پـرویـن سخنی گویم
وز روی مه خـود اثـری جویـم
جان یابم زین شبها
جان یابم زین شبها

مـاه و زهـره را بــه طـرب آرم
از خود بی خبرم ز شعف دارم
نغمه ای بر لب ها
نغمه ای بر لب ها

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

خدایا تو خود این وجود مرا
سـراسر همه تار و پود مرا
به عشق و به مستی
سرشتی اگر
یا غم عشق او
از سرم کن به در
یا که صبرم عطا کن
یا نصیبم نما
بینمش یک نظر
یا که دردم دوا کن
چرا به نگاهش
به چشم سیاهش
تو این همه مستی دادی
از آن همه مستی
تو عرصه ما را
به باده پرستی دادی
حالا که جز غم نصیبم ندادی
راهی به کوی حبیبم ندادی
صبرم عطا کن
دردم دوا کن
چرا تو به جای
مقام و محبت
به او رخ زیبا دادی
به اون سر زلفش
شکستی برای
شکست دل ما دادی
عمری در این سودا
به سر بردم خدایا
دور از لبش چون غنچه
خون خوردم خدایا
حالا که جز غم نصیبم ندادی
راهی به کوی حبیبم ندادی
صبرم عطا کن
دردم دوا کن

رنج و عذاب از من
سنگی و ساب از تو
خون جگر ازمن
موی خضاب از تو

آی شیاد
میخوای بمونی تو
اما سر که بره
میدهم جزای تو

کار و تلاش از من
راحت و خواب از تو
کاسه خون ازمن
تنگ گلاب از تو

آی شیاد
میخوای بمونی تو
اما سر که بره
میدهم جزای تو

سوز و گداز از من
عمر دراز از تو
لطف و صفا از من
رنگ و ریا از تو

آی شیاد
میخوای بمونی تو
اما سر که بره
میدهم جزای تو

عجب رسمیه رسم زمونه
قصه برگ و باد خزونه
میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه
کجاست اون کوچه
چی شد اون خونه
آدماش کجان خدا میدونه
بوتهء یاس بابا جون هنوز
گوشهء باغچه توی گلدونه
عطرش پیچیده تا هفتا خونه
خودش کجا هاست خدا میدونه
میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه

تسبیح و مهر بی بی جون هنوز
گوشهء طاقچه توی ایونه
خودش کجاهاست خدا میدونه
خودش کجاهاست خدا میدونه
میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه

پرسید زیر لب یکی با حسرت
پرسید زیر لب یکی با حسرت
از ما ها بعدها چه یادگاری میخواد بمونه
میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه
میرن آدما از اونا فقط
خاطره هاشون به جا میمونه


( دکلمهء پرویز پرستویی )
پرسید زیر لب یکی با حسرت
از ما ها بعدها چه یادگاری میخواد بمونه
خدا میدونه

میرن آدما از اونا فقط خاطره هاشون به جا میمونه
کجاست اون کوچه
چی شد اون خونه
آدماش کجان خدا میدونه

خونه خالی ، خونه غمگین
خونه سوت و كوره بی تو
رنگ خوشبختی عزیزم
دیگه از من دوره بی تو

مه گرفته كوچه هارو
اما سایه تو پیداست
میشنوم صدای شب رو
میگه اونكه رفته اینجاست

تو با ذشب رفتی و با شب
میای از دیار غربت
توی قلب من میمونی
پر غرور و پر نجابت

حالا دست من تنها
شعر دستاتو میخونه
حس خوب با تو بودن
تو رگای من میمونه

من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
((باده بگردان ساقیا))
من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
((باده بگردان ساقیا))
آن جام جان افزای را
((آن جام جان افزای را))
بر ریز بر جان ساقیا ... ها ... آن جام جان افزای را
((آن جام جان افزای را))
بر ریز بر جان ساقیا

ترانه سرا : شهیار قنبری
» آهنگساز : فرید زولاند
» تنظیم کننده : محمدجواد سام نژاد
» خواننده : داریوش
» آلبوم : راه من
» ترانه : کار من


کارِمن .....
منم که جنگلی بی زمین بود
به جرم کشف گل در اوین بودم
ترانه مال مردم نت به نت پیدا ، ولی گم بود
تمام حسرتِ من بوی گندم بود

رویا خود بیداریه
زخم تو زخمی کاریه
کار تو بالا رفتنه
رها شدن کار منه
این کار من بود
این کار من بود
این راه من بود
این راه من بود

ترانه سرا : اردلان سرفراز
» آهنگساز : فرید زولاند
» تنظیم کننده : تیگران ساکیان
» خواننده : داریوش
» آلبوم : راه من
» ترانه : تلنگر


نه زمین خاکِ قدیمی نه هوا همون هواست
تاچشام کار میکنه هرچی که مونده نا بجاست
داره از قبیله ما یکی یکی کم میشه
هرچی دوست داشتمو دارم راهی عدم می شه
مثل ابرای زمستون دلم از گریه پره
شیشهء نازک دل منتظرِ تلنگره


غم سفره های خالی دستای نحیف مردم
داغ شلاق جهالت به تن شریف مردم
غم اعدام ستاره انهدام سرو آزاد
تیرباران شقایق باغبانی کردن باد
همه قطره های خونی که به خاکم شده فریاد
همه این هایی که گفتم بغض هرروزمنه
منو درمن میشکنه
مثل ابرای زمستون دلم از گریه پره
شیشهء نازک دل منتظرِ تلنگره

از جدا شدن نوشتی
رو تن زخمی هر برگ
گریه کردم و نوشتم
نازنیم یا تو یا مرگ
به تو گفتم باورم کن
میون این همه دیوار
تو با خنده ای نوشتی
همقفس خدانگهدار
بنویس مهلت موندن یه نفس بود
سهم من از همه دنیایه قفس بود
بنویس که خیلی وقته
واسه تو گریه نکردم
سر رو شونه هات نذاشتم
مث دستات سرد سردم
من که تو بن بست غربت
زخمی از آوار پاییز
فکر چشمای تو بودم
با دلی از گریه لبریز
شب عاشقونه ی من که حروم شد
مهلت بودن با تو که تموم شد
ندونستم باید از تو می گذشتم
وقتی از غربت چشمات می نوشتم
بنویس مهلت موندن یه نفس بود
سهم من از همه دنیا یه قفس بود
بنویس که خیلی وقته
واسه تو گریه نکردم
سر رو شونه هات نذاشتم
مث دستات سرد سردم

زشت و زیبا
احسان خواجه امیری

نه میشه باورت کنم
نه میشه از تو رد بشم.
نه میشه خوب من بشی
نه میشه با تو بد بشم.
نه دل دارم که بشکنی.
نه جون دارم فدات کنم.
نه پای موندن منی.
نه میتونم رهات کنم.
نه میتونه تو خلوتش
دلم صدا کنه تو رو.
نه میتونم بگم بمون.
نه میتونم بگم برو.
کجا برم که عطر تو .
نپیچه توی لحظه هام.
قصمو از کجا بگم.
که پا نگیری تو صدام.
چه جوری از تو بگذرم.
تویی که معنی منی.
تویی که از بدی اگر تیشه به ریشه میزنی
نه ساده ای نه خط خطی.
نه دشمنی نه هم نفس.
نه با تو جای موندنه.
نه مونده راه پیش و پس
نه میتونه تو خلوتش.
دلم صدام کنه تو رو
نه میتونم بگم بمون
نه میتونم بگم برو
کجا برم که عطر تو
نپیچه توی لحظه هام
قصمو از کجا بگم
که پا نگیری تو صدام.
نه میشه باورت کنم.
نه میشه از تو رد بشم.
نه میشه خوب من بشی.
نه میشه با تو بد بشم.
نه دل دارم که بشکنی
نه جون دارم فدات کنم
نه پای موندن منی.
نه میتونم رهات کنم.
نمیشه با تو باشمو
اسیر دست غم نشم.
فقط میخوام با خواستنت.
تا هست هم از تو کم نشم.

آروم آروم سپیده سر زد
قاصدک از راه رسید و در زد
می تپه قلبم می دونم این بار
داره میاره خبری از یار
همه وجودم شده یه دیدار
شادی تو چشمام شده پدیدار
اشکای شوقم به روی گونم
قاصدک من بگو بدونم
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو بگو بازم از عسل چشماش
از سبزی لبخند رو سرخی لب هاش
بگو آخه وقتی حرف از دل و یاره
تمومی نداره تمومی نداره
تو تب و تاب چشم انتظاری
تردید و شک خواب و بیداری
صدای پا هاش هر دم و هر دم
گم می شه توی صدای قلبم
تو کوچه های سرد و قدیمی
می پیچه عطر خوش نسیمی
قاصدک انگار می گه که این بار
رسیده ای یار لحظه ی دیدار
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که ...

بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو بگو بازم از عسل چشماش
از سبزی لبخند رو سرخی لب هاش
بگو آخه وقتی حرف از دل و یاره
تمومی نداره تمومی نداره

تو تب و تاب چشم انتظاری
تردید و شک خواب و بیداری
صدای پا هاش هر دم و هر دم
گم می شه توی صدای قلبم
تو کوچه های سرد و قدیمی
می پیچه عطر خوش نسیمی
قاصدک انگار می گه که این بار
رسیده ای یار لحظه ی دیدار
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو بگو بازم از عسل چشماش
از سبزی لبخند رو سرخی لب هاش
بگو آخه وقتی حرف از دل و یاره
تمومی نداره تمومی نداره