تبیان، دستیار زندگی

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

از شـادی پـر گـیرم کـه رسـم بـه فلک
سرود هستی خوانم در بر حور و ملک

در آسمان ها غوغا فکنم
سبو بریزم ساغر شکنم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

با ماه و پـرویـن سخنی گویم
وز روی مه خـود اثـری جویـم
جان یابم زین شبها
جان یابم زین شبها

مـاه و زهـره را بــه طـرب آرم
از خود بی خبرم ز شعف دارم
نغمه ای بر لب ها
نغمه ای بر لب ها

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نــوری دارم

باز امشب در اوج آسـمانم
رازی بـاشـــد بـا ستارگانم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

امشب یک سر شوق وشورم
از ایـن عــالــم گــویــی دورم

همه دلا شکسته

تموم لبها بسته

دلم میخواد بخونم

اما سازا شکسته

اما سازا شکسته

همه دلا پر از غم

تو چشما اشک ماتم

دیگه فریادرسی نیست

بجز خدا کسی نیست

بجز خدا کسی نیست


از عشق نمیشه حرف زد

نه از محبت دم زد

از عشق نمیشه حرف زد

نه از محبت دم زد

دیگه کسی نمونده

که رفت و خونه ش در زد

که رفت و خونه ش در زد

همه دلا شکسته

تموم لبها بسته

دلم میخواد بخونم

اما سازا شکسته

اما سازا شکسته

ز بس تنها نشستم

درها رو رو خود بستم

هم صحبت آینه

اونم زدم شکستم

آه ای خدا به داد ما نمیرسی

مردیم همه ز حسرت و ز بی کسی

آه ای خدا به داد ما نمیرسی

مردیم همه ز حسرت و ز بی کسی

دیگه کسی نمونده

که رفت و خونه ش در زد

که رفت و خونه ش در زد

همه دلا شکسته

تموم لبها بسته

دلم میخواد بخونم

اما سازا شکسته

اما سازا شکسته

ز بس تنها نشستم

درها رو رو خود بستم

هم صحبت آینه

اونم زدم شکستم

آه ای خدا به داد ما نمیرسی

مردیم همه ز حسرت و ز بی کسی

آه ای خدا به داد ما نمیرسی

مردیم همه ز حسرت و ز بی کسی

دیگه کسی نمونده

که رفت و خونه ش در زد

که رفت و خونه ش در زد

همه دلا پر از غم

تو چشما اشک ماتم

دیگه فریادرسی نیست

بجز خدا کسی نیست

شبا همش به میخونه میرم من
سراغ می و پیمونه میرم من
تو این میخونه‌ها خسته دردم
بدنبال دل خودم میگردم
دلم گمشده پیداش میكنم من
اگه عاشقته وای به حالش
رسواش میکنم من
یه روز خیمه زدی تو سرنوشتم
منم از عاشقیم واست نوشتم
گمون كردی هنوز پر شر و شورم
هنوز عاشقم و خیلی صبورم
تو كه قدر وفام رو ندونستی
میشد یه رنگ بمونی نتونستی
گمون نكن تو دستات یه اسیرم
دیگه قلبم از تو پس میگیرم
شبا همش به میخونه میرم من
سراغ می و پیمونه میرم من
تو این میخونه‌ها خسته دردم
بدنبال دل خودم میگردم
دلم گمشده پیداش میكنم من
اگه عاشقته وای به حالش
رسواش میكنم من..

رفتم و بار سفر بستم با تو هستم هر کجا هستم
از عشق تو جاودان ماند ترانه من
با یاد تو زنده ام عشقت بهانه من
پیدا شو ماه نو گاهی به خانه ی من
تا ریزد گل از رخت در آشیانه من
رفتم و بار سفر بستم با تو هستم هر کجا هستم
آهم را میشنیدی به حال زارم میرسیدی
نازت را میخریدم تو ناز من را میکشیدی
به خدا که تونظرم نروی چو روم ز برد ز برم نروی
رفتم و بار سفر بستم با تو هستم هر کجا هستم
اگر مراد ما سرآید چه شود
شبی فراق ما سرآید چه شود
به خدا کز ز حال من خبر نشد
که به جز از غم نصیبم از سفر نشد
نروی ای نفس ز پیش چشم من
که به چشمم به جز تو جلوه گر نشد
رفتم و بار سفر بستم با تو هستم هرکجا هستم

چه آسون میشه گریوند
بیا بیا اشکامو پاك کن اشکامو پاك کن
دلم خیلی گرفته
بیا بیا غمهامو خاك کن غمهامو خاك کن
مبادا تو قلبت محبت دیگه مرده
مبادا فراموشی ز یادت منو برده
تو می خوای دیوونه تر باشم از این هم
تو می خوای رسوای شهری باشم از غم
تویی اون جوششهستی توی رگهام
تویی اون عشق و امیدم تویی دنیام
من یه موجم تو یه ساحل
که رو شنهات می شکنم دل
بی تو هیچم بی تو پوچم
چه آسون میشه گریوند
بیا بیا اشکامو پاك کن اشکامو پاك کن
دلم خیلی گرفته
بیا بیا غمهامو خاك کن غمهامو خاك کن
مبادا تو قلبت محبت دیگه مرده
مبادا فراموشی ز یادت منو برده
تو رو می خواهم و اون خندیدنت را
ز شوق دیدنم لرزیدنت را
از این عاشق تر و رسوا تر از این
که من فرهاد تو باشم تو شیرین
من یه موجم تو یه ساحل
که رو شنهات می شکنم دل
بی تو هیچم بی تو پوچم
بی تو بی مقصده کوچم
بی تو بی مقصده کوچم بی تو هیچم بی تو پوچم

من عشقم (خواننده امین الله رشیدی)
من، جان ها، سوزم، از غم

عشقم، عشقم، عشقم

به جان پروانه زدم، منم که آتش زده ام، نه شمع سوزان

ز سوز من، شمع وفا، بسوزد و بزم شما، کند فروزان

فروغ جان هنرم، ز باده گیرنده ترم

من که داری شررم، بر جا

منم که با فتنه گری، زدم در آن بی خبری، به قلب مجنون شرری، سوزان

بیستون تا که ز جا، برکند تیشه ی فرهاد

کردم از راه وفا، عاشقی پیشه ی فرهاد

تا کنم افزون، محنت مجنون، درس محبت من دادم به لیلا

مایه ی آهم، راه گناهم، جلوه گه من باشد قلب شیدا

جان ها، سوزند، از غم

عشقم، عشقم، عشقم

اگر مایه ی دردم، فزاینده ی شورم

به جان روشنی و شعله دهد، گرمی و نورم

ندارد به خدا بی من، جهان لطف و صفایی

نخیزد ز دلی هرگز، دگر شور و نوایی

به جان پروانه زدم، منم که آتش زده ام، نه شمع سوزان

ز سوز من، شمع وفا، بسوزد و بزم شما، کند فروزان

فروغ جان هنرم، ز باده گیرنده ترم

من که داری شررم، بر جا

منم که با فتنه گری، زدم در آن بی خبری، به قلب مجنون شرری، سوزان

بیستون تا که ز جا، برکند تیشه ی فرهاد

کردم از راه وفا، عاشقی پیشه ی فرهاد

تا کنم افزون، محنت مجنون، درس محبت من دادم به لیلا

مایه ی آهم، راه گناهم، جلوه گه من باشد قلب شیدا

جان ها، سوزند، از غم

گروه آریان

قاصدک



آروم آروم سپیده سر زد
قاصدک از راه رسید و در زد
می تپه قلبم می دونم این بار
داره میاره خبری از یار
همه وجودم شده یه دیدار
شادی تو چشمام شده پدیدار
اشکای شوقم به روی گونم
قاصدک من بگو بدونم
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو بگو بازم از عسل چشماش
از سبزی لبخند رو سرخی لب هاش
بگو آخه وقتی حرف از دل و یاره
تمومی نداره تمومی نداره

تو تب و تاب چشم انتظاری
تردید و شک خواب و بیداری
صدای پا هاش هر دم و هر دم
گم می شه توی صدای قلبم
تو کوچه های سرد و قدیمی
می پیچه عطر خوش نسیمی
قاصدک انگار می گه که این بار
رسیده ای یار لحظه ی دیدار
بگو که تنگه دل دیوونه
بگو از اون که آروم جونه
بگو که تنگه دل دیوونه

علی عبدالمالکی

تا کی باید



من خیلی غصه دارم هیچ مونسی ندارم
تو آسمون ستارس حتی اونم ندارم
تا کی باید به دل بگم بساز بساز بسوز بسوز
تا کی باید به دل بگم که چشماتو به در بدوز
تا کی باید گریه کنم از دست کار روزگار
تا کی باید بباره چشمام مثل ابر بهار
کی می گه تنهایی سخت نیست
به خدا تنهایی سخته
الهی بی کس نشی به خدا بی کسی سخته
اینم از بخت بد ماست
راضیم هر چی خدا خواست
ای خدا برس به دادم
ای خدا تنهایی سخته

محمد رضا شجریان

امان امان



ای امان از فراقت امان
مردم از اشتیاقت امان
از که گیرم سراغت امان
امان ، امان ، امان ، امان
امان ، امان ، امان ، امان
چشم لیلی چو بر مجنون شد
دل ز دیدار او پر خون شد
خون شد از راه دل بیرون شد
امان ، امان ، امان ، امان
امان ، امان ، امان ، امان
عارف و عامی از می مستند
عهد و پیمان به ساغر بستند
پای خم توبه را بشکستند
امان ، امان ، امان ، امان
امان ، امان ، امان ، امان

کورش یغمایی

گل یخ



غم میون دوتا چشمون قشنگت لونه کرده

شب تو موهای سیاهت خونه کرده

دو تا چشمون سیاهت مثل شبهای منه

سیاهیهای دو چشمت مثل غمهای منه

وقتی باز از موژهام پایین میاد بارون میشه

سیل غم آبادیمو ویرونه کرده

وقتی با من میمونی تنهاییمو باد میبره

دو تا چشمام بارون شبونه کرده

بهار از دستای من پر زد و رفت

گل یخ توی دلم جوونه کرده

تو اتاقم دارم از تنهایی آتیش می گیرم

ای شکوفه توی این زمونه کرده

چی بخونم جوونیم رفت و صدام رفته دیگه

گل یخ توی دلم جوونه کرده

تردید (خواننده سعید پورسعید اصفهانی)
دلم حق داره از تردید یه عمره بی وفایی دید
به حال هر كه غم خورده یه جورایی بهش خندید

تو میگی كه پشیمونی كنارم دیگه می مونی
از این حرفای تكراری خبر داری و می دونی
اگه باور كنم روزی فقط با من تو می مونی
میذارم از برات جونم خودت هم اینو می دونی

دلم حق داره از تردید یه عمره بی وفایی دید
به حال هر كه غم خورده یه جورایی بهش خندید

خدا می دونه از كارات خبر داره از این حرفات
اگر كه من یه چیزایی خودم می خونم از چشمات
تو امروز اومدی بازم نداری دیگه تردیدی
غرورم به زیر پات چشام میگن كه تو دیدی

دلم حق داره از تردید یه عمره بی وفایی دید
به حال هر كه غم خورده یه جورایی بهش خندید