تبیان، دستیار زندگی

یه سرگرمی خیلی جالب گذاشتم

هرسری یک شعری از یک شخصی میگیم بعد افراد دیگه در جواب اون شعر یه شعری بگن و بنویسن

یه اسم خیلی جالبی هم داره این کار که الان حضور ذهن ندارم

حافظ

اگر اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را ***به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

صایب تبریزی

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را***به خال هندویش بخشم سرو دست و تن و پا را

هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد***نه چون حافظ که می بخشد  سمرقند و بخارا را

شهریار:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را ***به خال هندویش بخشم تمام روح و اجزا را

هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد***نه چون صایب که می بخشد سرو دست و تن و پا را

سرو دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند***نه بهر ترک شیرازی که  برده جمله دلها را

امیر نظام گروسی در جواب حافظ میگه:

اگر آن کرد گروسی بدست آرد دل ما را ***به خال هندویش بخشم تن و جان و سر و پا را

جوانمردی بدان باشد که ملک خویشتن بخشی ***نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را

دکتر انوشه

اگر آن مه رخ تهران بدست آرد دل ما را ***به لبخند ترش بخشم تمام روح و معنا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند ***نه بر آن دلبر شیرین که شور افکنده دنیا را

و...حکایت همچنان باقی است

آرش فرزین(جواب به شهریار):

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را***به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

اگر درکت همین قدر است که تن را جان نمی بینی***برو در مکتب شعر و بخوان تو آب و بابا را

سپاسگذارم

سعی کردم زیبا جلوه بدم این بحث رو با رنگ و خط خوش تا دوستان جذب بشن 

سلام
چه جالب، من با اجازتون شعری رو که تو تایپیک "مجادله بر سر خال در ادبیات" گذاشته بودمو می ذارم :


اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
نخواهم داد جز پندی که :"بر من گوش کن یارا
تو را خال ارچه زیبا و مرا دل گرچه در بندت
ولی بگذار و بگذر تا نبینم هجر فردا را
سرای جاودانی را به خالی کی توان دادن؟!
خودت می دانی ای مه رو، وفائی نیست دنیا را

یا علی

سلام بر گل تبیان

مردم موضوع رو که می دی سه سوت شعر می گن، دهنتم وا می کنی می گن : من که شاعر نیستم، من که شاعر نیستم ... ببخشید، جسارتا، این دو بیتو علاءالدین واستون جور نکردن که؟!

راستی، ای شلوغ، "آن شیرین تهران" ، عجب؟!

پاینده باشی که تو همه چیز ید طولا داری 

یا علی 

سلام

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به او گویم که تو ترکی ز تبریزی یا آستارا

نمی دانم  چگونه تر ک شیرازی شده یاران

شما سعیی نموده حل نمائید این معما را

آرش فرزین

در جواب به این 3 شاعر (حافظ ،صایب و شهریار) :

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را***نه شهری بخشمش او را ، نه روح و جان و اجزا را

اگر میلش به ما باشد خودش بی پرده دلدار است***به دست آرد دل ما را ، نمی خواهد بخارا را

محمدرضا محمدی:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا***نه می بخشم سمرقندش ، نه می بخشم بخارا را

هرآن کس چیز می بخشد ، به یک باره نمی بخشد***که شاید عشق آن دلبر کند آزرده دل ها را

بباید صبر بنمودش که تا عشقش شود دائم***نه چون آن کس که می بخشد به یک دم روح و اجزا را

ممنون از دوستای خوب
اگر باز هم میشه این رو ادامه بدیم
مدتی دیگه بیت بعدی رو شروع کنیم

سلام
بله آذرخانوم، هنوز میشه روش کار کرد.
یا علی

آذر خانوم - همه ی شعرای من جنبه طنز دارن / به ترک شیرازی هم رحم نمی کنم:

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا
ندارم من سمرقندی ، ولی گویم به او پندی

تحمل کن تو چند سالی ، بیابم شغلی و کاری
که تا بر تو ببخشم من ، دو سیر آلو بخارا را

(( از این که مصرع اول با مصرع آخر هم قافیه شده تعجب نکنید - شعر های من اکثرا عجیب و غریبن ))