تبیان، دستیار زندگی

_osveh_ گفته است :

[quote=_osveh_;445217;233927]

شهید عبدالله عزیزی

استان مازندران > شهرستان آمل(از روستای دلارستاق واقع در بخش لاریجان)

فرازی از وصیتنامه شهید عبدالله عزیزی  :

مگر میشود آدمی خدا را بشناسد و عاشق او شود ولی رنج در اه او را خریدار نباشد؟

و یا رنج و  مشکلات او را از پای درآورد؟

و یا در دل شب با عشق راز و نیاز نکند؟

و فرزند خویش را مانند امام حسین علیه السلام به میدان نبرد نفرستد؟

و یا مثل زینب جواب کوبنده ای به دنیای ظالمان ندهد؟

و یا فرزند خودش را در جبهه های مبارزه با جهل نفرستد؟

هرگز چنین نیست!

با سلام

كاش ما هم عاشق باشیم و عاشق شهید بشیم

یا علی

جانباز شهید مصطفی زمانی در سال ۱۳۳۷ دیده به دنیا گشود. او از همان دوران جوانی به علت داشتن جاذبه توانست تعداد زیادی از جوانان محل را سازماندهی نموده و به اتفاق آن ها فعالیت های سیاسی خود علیه رژیم ستم شاهی آغاز نماید.

شهامت و ایمان و قدرت بدنی شهید برای جوانان محل یک تکیه گاه بود به طوری که در اکثر مواقع، شهید زمانی به عنوان یک حامی و پشتیبان، نیروهای مذهبی محل را مورد حمایت خود قرار می داد.

ایشان در اکثر درگیری های قبل از انقلاب علیه رژیم ستمشاهی حضور فعال داشته و تحت تعقیب نیروهای شهربانی و ساواک قرار داشتند.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) شهید زمانی بعد از فرمان تاریخی امام مبنی بر تأسیس جهاد سازندگی در خرداد ماه سال 1358 وارد جهاد سازندگی استان گیلان گردید.

اواسط سال 1360 و با توجه به فعالیت های شهید و مبارزه بی امان با گروه های ملحد مخصوصا گروهک منافقین خلق مورد ترور واقع گشت، که به لطف الهی نتوانستند به وی آسیبی برسانند و خوشبختانه عامل ترور نیز دستگیر.

مصطفی از بدو ورود به جهاد سازندگی به خاطر لیاقت و مدیریت خوب خود، توانست مسئولیت جهاد سازندگی ماسال و سپس مسئول اموال و ترابری جهاد استان گیلان را به عهده بگیرد.

با شروع جنگ تحمیلی جزو اولین گروه های اعزام به جبهه بود که از طریق مهندسی جنگ جهاد گیلان به منطقه سومار اعزام شد.

در آن جا نیز به خاطر شجاعت، ایثار و مدیریت قوی، توانست مسئولیت گردان مهندسی جنگ جهاد سازندگی استان گیلان در منطقه سومار را بر عهده گیرد.

همرزمان شهید در سومار هنوز از فداکاری و ازخودگذشتگی های او سخن می گویند. مصطفی در تاریخ 9/7/1361 در منطقه سومار و در عملیات مسلم ابن عقیل مورد اصابت گلوله کاتیوشا قرار گرفت و از ناحیه کمر قطع نخاع گردید. در مدت 26 سال مجروحیت خود حدودا 30 بار مورد عمل جراحی در خارج و داخل کشور قرار گرفت، ولی متأسفانه درد جانگداز و دردهای عصبی ـ نخاعی که هر نیم ساعت به نیم ساعت به سراغش می آمد او را رها نمی کرد و او فقط و فقط با جمله «یا فاطمه الزهرا(س) کمکم کن» خود را تسکین می داد.

مصطفی بارها می گفت که اجر همسر من نزد خدا از من جانباز بیشتر است.

شهید مصطفی زمانی پس از سال ها تحمل دوری از همرزمان شهیدش، سرانجام در تاریخ چهارشنبه ۳۰/11/87 شربت شهادت  نوشید و اکنون دوستانش پس از دو سال باز هم در روز 22 بهمن پس از نماز مغرب و عشا در حسینیۀ جنب منزلش یادش را گرامی می دارند.

گیلان نیوز

شهيد مهدي بخشي استان مازندران > شهرستان ساري ـ سورك  «خدا را شكر مي كنم و احساس سربلندي مي كنم كه كسي در خانه نداريم كه بتواند اسلحه بردارد اما به جبهه نيايد.» برادرم مهدي در عمليات قدس به شهادت رسيد. در آن عمليات هم من و هم پدرم در جبهه بوديم. هنگام خداحافظي به من گفت: «خدا را شكر مي كنم و احساس سربلندي مي كنم كه كسي در خانه نداريم كه بتواند اسلحه بردارد اما به جبهه نيايد.» آن طور كه شهيد عبدالله شريفي به من گفت: او براي غسل مسح ميت به درون آب رفته بود كه در همان لحظه خمپاره اي مي آيد و تركش هاي آن دست و پاهايش را قطع مي كند. محمود محمد زاده و علي نقي اباذري پيكرش را از آب به بيرون كشيدند. وقتي آمدند به من گفتند مهدي شهيد شد و تو بايد به عقب برگردي. به ياد آن جمله اش افتادم كه گفت: «خدا را شكر مي كنم كه كسي در خانه ي ما نيست كه بتواند اسلحه بردارد اما به جبهه بيايد.» به هم محلي ها گفتم من نمي روم چون احساس مي كنم به خاطر اين كه طلبه هستم، رفتنم به عقب در روحيه ي بچه ها تاثير بدي بگذارد. چند روز بعد از شهادت مهدي در منطقه ماندم ولي بچه ها بعد از ? روز به من گفتند برو لااقل در روز هفتم مهدي، پيش مادرت باش و من بنا به درخواست بچه ها به شهرمان برگشتم

شهيدان استان گيلان شهرستان لنگرود شهيد حسين املاکي - شهيد اصغري خواه - شهيد رضوانخواه - و شهيد سيد کاظم ميراحمدي و سيد يعقوب سليماني و شهداي ديگر اين استان که شايد اسمشان را الان به خاطر نداشته باشم و لي فداکاري و جانفشاني هايشان هميشه نقل سخن هاست و امثال ايشان بودند که جنگيدند و ما امروز با آرامش زندگي مي کنيم من فقط خواستم معرف کوچکي باشم با اينکه ميدانم ارزش و مقام اين شهدا بيشتر از اين هاست . شهيد يعقوب سليماني هيچوقت نخواست کسي اورا بشناسد و حتي در زمان جنگ هميشه در حال دعا و عبادت بود و دوست نداشت کسي از ايشان عکس يا فيلم بگيرد و همچنين شهيد املاکي که در دوران دفاع مقدس چه دليرانه جنگيد و در هنگام خطر ماسک خود را در آورد و به رزمنده ديگر داد . اينها همه تعاريف کمي از اين شهدا است که من بطور خلاصه بيان کردم ولي کاش ميتوانستيد خودتان پيگير شويد و از زندگي نامه اين شهدا اطلاعاتي کسب کنيد . شهدا هميشه زنده اند ، روحشان شاد و يادشان گرامي