با سلام
واسه پر کشیدن من ، خواستی آسمون نباشی
حالا پر پر میزنم تا ، همیشه آسوده باشی
دیگه نه غروب پاییز ، رو تن لخت خیابون
نه به یاد تو نشستم ، زیر قطره های بارون
واسه من فرقی نداره ، وقتی آخرش همینه
وقتی دلتنگی این خاک ، توی لحظه هام میشینه
تو میری شاید که فردا ، رنگ بهتری بیاره
ابر دلگیر گذشته ، آخرش یه روز بباره
ولی من میمونم اینجا ، با دلی که دیگه تنگه
میدونم هر جا که باشم ، آسمون همین یه رنگه
با تشکر آنلاکر