به گزارش فارس، آخرین آمارها از میزان آراء احتمالی کاندیداهای نهایی انتخابات ریاست جمهوری 2012 آمریکا از برتری 3.4 درصدی "باراک اوباما" در نظرسنجی‌ها در مقایسه با "میت رامنی" رقیب جمهوریخواه خود حکایت دارد.
بنا بر این گزارش، باراک اوباما رئیس جمهوری کنونی آمریکا که به احتمال بسیار زیاد کاندیدای پیشنهادی دموکرات ها در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر خواهد بود، در آخرین نظرسنجی‌های انجام شده 47.7 درصد آراء را به خود اختصاص داده است و در مقابل "میت رامنی" که چندی پیش اکثریت آراء جمهوریخواهان را به دست آورد و کاندیدا شدن وی از سوی جمهوریخواهان در انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر قطعی شد، 44.3 درصد آراء را از آن خود کرده است.
گردهمایی سالانه کمیته ملی حزب دموکرات قرار است سوم تا ششم ماه سپتامبر در کارولینای شمالی برگزار شود و کاندیدای نهایی دموکرات ها برای انتخابات ریاست‌جمهوری ماه نوامبر هم در این جلسه معرفی خواهد شد.
از سوی دیگر، با وجود اینکه تا کنون میت رامنی به عنوان کاندیدای برتر جمهوری خواهان از دیگر رقیب باقیمانده خود یعنی "ران پاول" پیشی گرفته است و 1522 رأی را در انتخابات مقدماتی ایالات مختلف آمریکا تا کنون به خود اختصاص داده است و به این ترتیب از 1144 رأی مورد نیاز نیز فراتر رفته، کاندیداتوری نهایی وی نیز باید در جلسه سالانه جمهوریخواهان اعلام شود که 27 تا 30 ماه جاری میلادی در فلوریدا برگزار می‌شود.
"نیوت گینگریچ" و "ریک سنتروم" دیگر رقبای جمهوریخواه رامنی بودند که چند ماه پیش از دور رقابت‌های مقدماتی جمهوریخواهان کناره‌گیری کردند و در حال حاضر تنها رقیب باقیمانده رامنی، ران پاول بود که البته در انتخابات ایالت تگزاس که در تاریخ 29 ماه مه برگزار شد، رامنی با کسب 88 رأی جدید موفق شد از حد نصاب 1144 رأی مورد نیاز برای قطعی کردن کاندیداتوری خود عبور کند و به این ترتیب دیگر رقبای خود را در این رقابت پشت سر بگذارد.
ران پاول دیگر کاندیدای جمهوریخواه باقیمانده در انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری 2012 تا کنون تنها 158 رأی در میان ایالت های مختلف بدست آورده است. سنتروم و گینگریچ هم که چند ماه پیش از این رقابت ها کناره گیری کردند اختلاف چندانی با پاول ندارند. سنتروم 255 رأی و گینگریچ نیز 138 رأی را کسب کرده بودند.
هنوز تکلیف 210 رأی دیگر در انتخابات مقدماتی جمهوریخواهان مشخص نشده است اما حتی اگر پاول نیز تمام این 210 رأی را از آن خود کند، باز هم به آراء کسب شده توسط رامنی که از حدنصاب مورد نیاز نیز گذشته، نخواهد رسید.
انتخابات آمریکا به گونه ای برگزار می‌شود که تعدادی از ایالات این کشور به طور سنتی طرفدار یک حزب هستند و از همان ابتدا کاملا مشخص است به چه کاندیدایی رأی می‌دهند، بنا براین رقابت‌های انتخاباتی در این ایالت‌ها آن چنان داغ نیست و در بسیاری موارد کاندیداها اصلا به سراغ این ایالت ها نمی‌روند چرا که خیالشان از آراء نهایی این ایالت‌ها راحت است.
اما در عوض یک سری ایالت ها نیز هستند که به سمت حزب خاصی تمایل ندارند و معمولا تعداد طرفداران هر دو حزب در این ایالت‌ها یکسان است و یا اختلاف بسیار کمی دارد. در این ایالت‌ها مشخص نیست که رأی دهندگان در نهایت کدام کاندیدا را انتخاب می‌کنند بنابراین در رقابت‌های انتخاباتی این ایالت‌ها از اهمیت بسیاری زیادی برخوردار می‌شوند.
این ایالت‌های سرنوشت‌ساز عبارتند از: اوهایو، ویرجینیا، فلوریدا، آیووا، کارولینای شمالی، کلورادو، نوادا، میسوری، ویسکانسین، میشیگان، مینسوتا، نیومکزیکو، اورگان، پیسیلوانیا، نیوهمپ‌شایر، مونتانا، کارولینای جنوبی، ایندیانا، جرجیا و آریزونا.
