تبیان، دستیار زندگی

قتل در خانه رویا و اكبر كه طبقه اول ساختمان بود، رخ داده و همسایه‌ها هم صدای شلیك گلوله را شنیده بودند. البته هیچ‌كدام آن زمان احتمال نمی‌دادند جنایتی به‌وقوع پیوسته است تا این‌كه دو ساعت بعد یك راننده وانت همه چیز را فاش كرد. سرگرد وقتی وارد آپارتمان شد، رویا را دید كه دستبند به دست، روی كاناپه نشسته است. سراغش رفت، خودش را معرفی كرد و از او خواست همه چیز را ریز به ریز توضیح بدهد.

رویا در حالی‌كه اشك می‌گریخت به كارآگاه گفت: اكبر شوهر دومم بود. شوهر اولم فوت شد و من چهار سال قبل با اكبر ازدواج كردم. واقعا مرد بدی بود ذله‌ام كرد، كاری كرد كه از تنها بچه‌ام دور باشم. دیگر نمی‌توانستم تحمل كنم برای همین با كلتی كه برای خودش بود او را كشتم. بعد هم تفنگ را دور انداختم.

رویا لحظه‌ای مكث كرد و بعد ادامه داد: جسد را لای پتو پیچیدم و یك وانت كرایه كردم اما راننده متوجه ماجرا شد و داد و فریاد راه انداخت، بعد هم همسایه‌ها سرم ریختند و به پلیس تلفن كردند.

مشفق كه تا این لحظه خونسردانه به حرف‌های زن گوش می‌داد، تكانی به خودش داد و پرسید: ماجرای پسرت چیست چرا از او جداشده‌ای؟

پسر رویا هجده ساله بود، جوانی مغرور و پرشور كه با ناپدری نمی‌ساخت و به همین خاطر هم خانه را ترك كرده بود و با پدربزرگش زندگی می‌كرد. سرگرد به حرف‌های رویا گوش داد بعد سروقت جسد كه در پتویی گل‌دار و قهوه‌ای رنگ پیچیده شده بود، رفت. گلوله درست وسط پیشانی‌اش نشسته و جای آن نشان می‌داد قاتل از فاصله نزدیكی تیراندازی كرده است. سرگرد ته دلش به حال رویا تاسف خورد. او باید محل قتل را هم نگاه می‌كرد. رویا گفته بود شوهرش را در آشپزخانه هدف گلوله قرار داده است. سرگرد وارد آشپزخانه كه شد لكه‌های خون را روی كف پوش و سرامیك‌های زیرپنجره دید. خم شد تا نگاهی دقیق‌تر بیندازد اما یكهو از جا پرید. حواسش نبود و خرده شیشه‌هایی كه كف زمین ریخته، دستش را بریده بود. سربازی جوان دست كارآگاه را پانسمان كرد و بعد از آن كارهای دیگر انجام شد. همان موقع كه جسد را در آمبولانس پزشكی قانونی گذاشتند، مشفق و رویا هم سوار ماشین شدند تا به سمت اداره آگاهی راه بیفتند.

رویا در طول مسیر یك كلام هم حرف نزد. مشفق هم ابتدا سكوت را ترجیح داد، اما وقتی به نزدیكی پارك شهر رسیدند به حرف آمد: به اداره كه رسیدیم به پسرت تلفن بزن و بگو خودش را معرفی كند.

زن جا خورد، اما كارآگاه به او مهلت نداد واكنشی نشان بدهد: شوهرت از پنجره داشت كوچه را می‌دید كه یك نفر از بیرون به او شلیك و فرار كرد اما چون تو حاضر شده‌ای جرم ان یك نفر را گردن بگیری، پس حتما طرف پسرت بوده. به او بگو همه چیز مثل روز روشن است و هرچه زودتر خودش را معرفی كند به نفع خودش است.

خب حالا شما بفرمایین که سرگرد از کجا فهمید که اعترافات رویا دروغه و قاتل پسرشه ؟

قتل در خانه رویا و اكبر كه طبقه اول ساختمان بود، رخ داده و همسایه‌ها هم صدای شلیك گلوله را شنیده بودند. البته هیچ‌كدام آن زمان احتمال نمی‌دادند جنایتی به‌وقوع پیوسته است تا این‌كه دو ساعت بعد یك راننده وانت همه چیز را فاش كرد. سرگرد وقتی وارد آپارتمان شد، رویا را دید كه دستبند به دست، روی كاناپه نشسته است. سراغش رفت، خودش را معرفی كرد و از او خواست همه چیز را ریز به ریز توضیح بدهد.

رویا در حالی‌كه اشك می‌گریخت به كارآگاه گفت: اكبر شوهر دومم بود. شوهر اولم فوت شد و من چهار سال قبل با اكبر ازدواج كردم. واقعا مرد بدی بود ذله‌ام كرد، كاری كرد كه از تنها بچه‌ام دور باشم. دیگر نمی‌توانستم تحمل كنم برای همین با كلتی كه برای خودش بود او را كشتم. بعد هم تفنگ را دور انداختم.

رویا لحظه‌ای مكث كرد و بعد ادامه داد: جسد را لای پتو پیچیدم و یك وانت كرایه كردم اما راننده متوجه ماجرا شد و داد و فریاد راه انداخت، بعد هم همسایه‌ها سرم ریختند و به پلیس تلفن كردند.

مشفق كه تا این لحظه خونسردانه به حرف‌های زن گوش می‌داد، تكانی به خودش داد و پرسید: ماجرای پسرت چیست چرا از او جداشده‌ای؟

پسر رویا هجده ساله بود، جوانی مغرور و پرشور كه با ناپدری نمی‌ساخت و به همین خاطر هم خانه را ترك كرده بود و با پدربزرگش زندگی می‌كرد. سرگرد به حرف‌های رویا گوش داد بعد سروقت جسد كه در پتویی گل‌دار و قهوه‌ای رنگ پیچیده شده بود، رفت. گلوله درست وسط پیشانی‌اش نشسته و جای آن نشان می‌داد قاتل از فاصله نزدیكی تیراندازی كرده است. سرگرد ته دلش به حال رویا تاسف خورد. او باید محل قتل را هم نگاه می‌كرد. رویا گفته بود شوهرش را در آشپزخانه هدف گلوله قرار داده است. سرگرد وارد آشپزخانه كه شد لكه‌های خون را روی كف پوش و سرامیك‌های زیرپنجره دید. خم شد تا نگاهی دقیق‌تر بیندازد اما یكهو از جا پرید. حواسش نبود و خرده شیشه‌هایی كه كف زمین ریخته، دستش را بریده بود. سربازی جوان دست كارآگاه را پانسمان كرد و بعد از آن كارهای دیگر انجام شد. همان موقع كه جسد را در آمبولانس پزشكی قانونی گذاشتند، مشفق و رویا هم سوار ماشین شدند تا به سمت اداره آگاهی راه بیفتند.

رویا در طول مسیر یك كلام هم حرف نزد. مشفق هم ابتدا سكوت را ترجیح داد، اما وقتی به نزدیكی پارك شهر رسیدند به حرف آمد: به اداره كه رسیدیم به پسرت تلفن بزن و بگو خودش را معرفی كند.

زن جا خورد، اما كارآگاه به او مهلت نداد واكنشی نشان بدهد: شوهرت از پنجره داشت كوچه را می‌دید كه یك نفر از بیرون به او شلیك و فرار كرد اما چون تو حاضر شده‌ای جرم ان یك نفر را گردن بگیری، پس حتما طرف پسرت بوده. به او بگو همه چیز مثل روز روشن است و هرچه زودتر خودش را معرفی كند به نفع خودش است.

خب حالا شما بفرمایین که سرگرد از کجا فهمید که اعترافات رویا دروغه و قاتل پسرشه ؟