تألیفات
شمار تألیف او از هشتاد کتاب و رساله فراتر میرود، ولی بیشتر آنها هنوز چاپ نشدهاست. برخی از مهمترین تألیفات منتشر شده و منتشر نشدهٔ وی به این شرح است: کتاب الدعوة و الاسلام یا الدعوة الاسلامیة الی مذهب الامامیة، المراجعات الریحانیة یا «النقود و الردود» یا «المطالعات و المراجعات»، الآیات البینات فی قمع البدع و الظلالات،التوضیح فی بیان ما هو الانجیل و من هو المسیح (به شبهات مبلغان مسیحی پاسخ گفتهاست)و ...
وفات
آیتالله العظمی شیخ محمد حسین کاشف الغطا سرانجام پس از عمری مجاهدت و تلاش خستگی ناپذیر در روز دوشنبه ۱۸ ذیقعده ۱۳۷۳ هجری قمری در کرمانشاه درگذشت و در نجف اشرف به خاک سپرده شد. تشییع جنازه باشکوه او در نجف تا قبرستان وادیالسلام گویای علاقه وافر مردم به او بود. مراسم یادبود رحلت او در عراق، ایران، پاکستان، لبنان و بسیاری از کشورهای مسلمان برگزار شد.
کاشفالغطا از نوجوانی به سرودن شعر پرداخت. بیش از هشت هزار بیت شعر از او به یادگار مانده است. او کتابهای بسیار سودمندی نیز به نگارش درآورد، که چندی از آنها چاپ شده است.
دعای پدر بزرگ محمّدحسین در کنار کعبه
در کتاب «قصص العلما» تنکابنی و «عبقات العنبریة لطبقات الجعفریة» شیخ محمد حسین کاشفالغطاء و «روضات الجنات» خوانساری آمده است: شیخ جعفر کاشفالغطاء در زیارت بیتالله الحرام از خدا درخواست عجیبی را مطرح کرد.
همراهان ایشان، مرحوم سید مهدی بحرالعلوم و سید محمدجواد عاملی (صاحب مفتاح الکرامه) نقل میکنند که شیخ جعفر داخل بیتالله الحرام شد و چنین دعا کرد: «خدایا، خاندان و ذریه ام را بی فقیه مگذار!»، سید بحرالعلوم به او گفت: «ای شیخ: خدا دعایت را مستجاب خواهد کرد».
اکنون و با گذشت بیش از دو قرن از این موضوع خاندان کاشفالغطاء علمای برجستهای را تربیت کرده و این خاندان عالمپرور همچنان به فعالیتهای علمی دینی خود ادامه میدهد و اکنون دو دههای است مؤسسه «کاشف الغطاء العامة» با هدف احیای یادگارهای اهلبیت (ع) در شهر مقدس نجف تأسیس شده است.