تبیان، دستیار زندگی

معــبود

ای خدای ای خــــالــق کون مکان

ای تـویی دانـای پیــــــدا و نهــــان

 ای منــــزه صـــاحب بخشـش تویی

پـاسخ هـر حـاجت و پـرسـش تویی 

غیـر تـو هـرگـز خدایی ای کـــریم

نیست معـــبودی به جز تو ای رحیم 

ایمـــنی بخش دل حیـــــــــران مـا

صــــاحب ایـن روح سـرگـردان ما 

خــــالــق نـور و ز آن بـرتــر تـویی

بـر تمــــام کائنــات ســـرور تـوبی

 آنچه بـاشــــد در زمین و آســــمان

می­کنــــد تســــبیح تـو بـا هـر زبان 

دافع رنج و غمــــــی نـامت دواست   

      ای­فرح­بخش ای­جمیل­ذکرت­شفاست

 ایکـه اکنــون حجتت در پـرده است

خوان لطفت هـر طرف گسـترده است 

آتش ســوزان گلســـتان از تـو شــد

عالم امکان نمــــایـان از تـو شـــــد 

آب دریـا بهـــر موســـایت شـکافت

کس بـه کنـــه لایـزالت ره نیـــافت

 ای خـدای کعــبه ای پـروردگـــــار

ای مهیــــــمن ای نعیــــــم پـایـدار ای

پنــــاه بی پنـــــاهـان ای شکیب

کس نبـــــاشـد از عطایت بی نصیب

 ای خجســـته ای امیــــد بی کســان

از حـریم فضـــل خـود مـا را مــران

 مقتــــــدر ای خـالـق هفت آســمان

مـا را از نـار جهنــــــــــم وارهـــان
بهروز -رها

الهی تو بخشنده ترین و زیباترینی ، گوهر اشک میخری

دل شکسته میخواهی ، و عمل بی ریا میپذیری .

ما را از گناه سبکبار کن ، و دیدگانمان را اشکبار و قلبمان را به عشق خودت گرفتار . . .

سوی پروردگار

اذان گو ای مؤذن بیقرارم

شده وقت قرارم با نگارم

ربوده طاقتم، ابرو کمانش

به سینه آتشی دیرینه دارم

بر آور بانگ تکبیر ای مؤذن

سر آور درد و داغ انتظارم

نمیدانم چرا گاهی نباشد

مجال گفتگو با کردگارم

ندارد میل دل بر گفتگویش

ز بس بیهوده گویی گشته کارم

پی دنیا دمادم در تلاطم

برای او ولی وقتی ندارم

گناهانم شده سنگین خدایا

سیه رویم نموده، کرده خوارم

ربا کرده دلم را سخت سنگین

گره محکم شده در کار و بارم

ریا آتش زده بر کار خیرم

دگر چیزی ندارم بر شمارم

دروغ و هرزه گوییهای باطل

بدیها کم نموده این عیارم

به مردم کن توجه تا مداوم

کند بر تو نظر آمرزگارم

ز ناپاکی جدا کن دل «مبینا»

سپس رو کن سوی پروردگارم

وزن شعر:مفاعیلن مفاعیلن فعولن

الو سلام منزل خداست؟
این منم همان مزاحمی که آشناست

هزار دفعه این شماره را دلم گرفته است
ولی هنوز پشت خط در انتظار یک صداست

شما که گفته اید پاسخ سلام واجب است
به ما که می رسد ، حساب بنده هایتان جداست؟

الو الو الو.... دوباره قطع و وصل تلفنم شروع شد
خرابی از دل من است یا که عیب سیم هاست؟

چرا صدایتان نمی رسد کمی بلند تر صدای من چطور؟
خوب و صاف و واضح و رساست؟

اگر اجازه می دهی برایت درد دل کنم
شنیده ام که گریه بر تمام دردها شفاست

دل مرا بخوان به سوی خود تا که سبک شوم
پناهگاه این دل شکسته خانه ی شماست

مگر خودت نگفته ایی صدا بزن مرا...الو...
منم دوباره بنده ات همان کسی که بی وفاست

الو الو الو..... ، مرا ببخش ، باز هم مزاحمت شدم
دوباره زنگ می زنم ، دوباره ، تا خدا خداست
دوباره ...... تا خدا خداست

 با سلام این شعر در این انجمن برای بار دوم منتشر می گردد ولی با توجه به موضوع این مبحث درج آن خالی از لطف نیست
چرا نمی توانیم با خدای خود ارتباط برقرار کنیم؟
چرا او اینقدر به ما نزدیک و ما از او بسیار دوریم؟

سوی پروردگار

ربوده طاقتم، ابرو کمانش

بر آور بانگ تکبیر ای مؤذن

نمیدانم چرا گاهی نباشد

ندارد میل دل بر گفتگویش

پی دنیا دمادم در تلاطم

گناهانم شده سنگین خدایا

ربا کرده دلم را سخت سنگین

ریا آتش زده بر کار خیرم

دروغ و هرزه گوییهای باطل

علی هانتر عزیز درد دل صادقانه و زیبایی بود، منتظر بعدیاشیم

عشق بی پایان

خدایا من کجا هستم در این مرداب تنهایی
رهم را بر رهت واکن که تو حلال غم هایی

خدایا من به آرامش ز نام تو رسم هر روز
دلم عشق تو را دارد به پادت می تپد جانسوز

خدایا کن نظر برمن بر این احوال غمناکم
چه می شد گر بباری تو به قلب سرد و نمناکم

خدایا من تو را دارم به عشق تو گرفتارم
نران من را ز درگاهت که پایان می رسد کارم

خدایا گر قفس باشم ز بهر تو خیالی نیست
به نامت هم قسم با تو همان جا،جای آزادیست

خدایا من همان آنم به پایت می دهم جانم
نباشد جان من قابل که این را هم خودم دانم

خدایا من ز بهر تو ز هستی هم گذر کردم
جنون از عشق تو بودم ز مستی هم گذر کردم

خدایا عشق مجنون ها به پای عشق من هیچ است
که عشقم در عمل باشد که در بین سخن هیچ است

خدایا من چو پروانه اسیر شعله ات گشتم
که من تا آخرین لحظه به دنبال تو می گشتم

خدایا من به عشق تو روم تا ناکجاآباد
که در آن جا ز عشق تو شوم از این جهان آزاد

شعر: عطیه زالی

خدایا !
با پای شکسته فقط سوی تو میتوان آمد
هر چیز بشکند بی ارزش میشود ولی دل ،با شکسته شدن جایِ تو میشود
هر کس به ما پشت کند آغوش تو پذیرای ماست
خدایا!
مرا سربسته بپذیر که ااگر  رسوایی های درونم را بگشایی آدم و عالم از من بیزار خواهند شد.