تبیان، دستیار زندگی

تا كي بايد غم هجرانت را تحمل كنم

و تو کنار او باشی

تا كي بايد به گريه هاي شبانه ام ادامه بدم

و تو در دنياي خودت سر كني

تا كي بايد چشم به راهت بمانم

و تو بی اعتنایی کنی

تا كي بايد چو شمع بسوزم

و تو مثل پروانه دور گل ديگري باشي

تا كي بايد تورا به چشم معشوق نگاه كنم

و تو عاشق ديگري هستي

تا كي

تا كي

….

…

..

.

يادمان باشد از امروز جفايي نکنيم

گر چه در خويش شکستيم صدايي نکنيم

يادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد

طلب عشق زهربي سروپايي نکنيم

آخرین نور امیدی ،اگر از دل نروی

اگر آنگونه که گشتند،نشوی

آخرین بخت منی تا که  دلم زنده بماند.

اگر از باور من سختی ایمان نرود.

مهربانی و همین باعث تردید منست

که ز یادت ببرم یا که تو را دوست بدارم

بس که آزرده شده این دل من ،شوره زاری گشته

دگرم باور روییدن عشق نیست در آن

ولی از بارش پر مهر نگاهت شاید ثمری تازه دهد

ریشه سوخته عشق پر از سادگیم.

تو بمان و بگذار تا که تلاشی بکنم که تو را دوست بدارم

تو که خوبی و من از خوبی تو شرمسارم.

آخرین نور امیدی اگر از دل نروی

روزي كه رفتم عزم فرداهاي ديگر كن
يعني مرا در خاطرات خويش پرپر كن
اما براي اثبات وفاداري هر از گاهي
با قدم هايت کوچه های عشقمان را معطر كن
وقتي كه برگشتي ديدي جاي من خالي است
ياد از تمام لانه هاي بي كبوتر كن
گرد و غبار عكس مرا پاك كن با دستت
با اشك هايت دفتر شعر مرا تر كن
هر روز بعد از ظهر با شاخه اي گل
برگرد و بر مزار عشق لحظه اي سر كن

نگاه ساکت باران به روی صورتم دزدانه می لغزید ولی یاران نمی دانند که من دریای از دردم به ظاهر گرچه می خندم ولی اندر سکوتی تلخ گریانم

فاکثَروا الدُّعاء بِتَعجیلِ الفَرَج فَإنَّ ذَلِکَ فَرَجَکُم

برای تعجیل در فرج بسیار دعا کنید که گشایش و فرج شما نیز در آن است

نظر یادتون نره mostafa2_gh