تبیان، دستیار زندگی

پژوهشگران علوم پزشکی در دانشگاه کنتاکی می گویند طی بررسی های خود دریافته اند که تاکید زنان هر چه بیشتر سیگار بکشند به همان نسبت بر شدت دردهای مزمن عضلانی و استخوانی در آنها افزوده می‌شود. نتیجه آنکه دردهای مزمن در زنان سیگاری تشدید می‌شود .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، محققین این پژوهش با مطالعه روی ۶۰۰۰ زن در گروه سنی ۱۸ سال به بالا و بررسی عادت استعمال سیگار و علائم دردهای مزمن در این زنان به نتایج فوق دست یافته‌اند. این متخصصان در بیانیه‌ای اعلام کردند: احتمال شکایت از دردهای مزمن در زنان سیگاری یا زنانی که قبلا سیگار می‌کشیدند به مراتب بیشتر از زنان غیرسیگاری است.

دیوید مانینو متخصص ریه در کالج بهداشت عمومی انگلیس در این باره گفت: این مطالعه ارتباط قوی بین استعمال سیگار و بروز دردهای مزمن در زنان را تایید می‌کند.

مانینو تشریح کرد: سیگار کشیدن در واقع به مکانیسم‌های محافظتی طبیعی در بدن آسیب می‌رساند و به همین خاطر زنان سیگاری دردهای مزمن شدیدتری را تجربه می‌کنند. بر همین اساس، شدت دردهای مزمن در زنانی که سابقا سیگاری بوده‌اند، ۲۰ درصد، در زنانی که گه گاه سیگار می‌کشند، ۶۸ درصد و در زنانی که هر روز سیگار می‌کشند تا ۱۰۴ درصد افزایش می‌یابد.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد میلیون‌ها زن در کشورهای در حال توسعه به دلیل بهبود وضعیت اقتصادی و سیاسی به سمت مصرف سیگار روی آورده‌اند که این عامل در طی دهه‌های آینده می‌تواند باعث مرگ زودرس درصدی از آن‌ها شود.

تحلیل‌های انجام شده در ۷۴ کشور جهان نشان می‌دهد، در کشورهایی که زنان قدرت، وضعیت سیاسی و اقتصادی بدتری دارند، مردان ۵ برابر زنان سیگار می‌کشند که از جمله آن‌ها می‌توان به چین، اندونزی، پاکستان و عربستان صعودی اشاره کرد.

اما در عوض در کشورهایی که زنان قدرت بیش‌تری دارند مانند استرالیا، کانادا، نروژ، سوئد و آمریکا، این فاصله کم‌تر است و زنان تقریبا به اندازه مردان سیگار می‌کشند.

داگلاس بچر از سازمان بهداشت جهانی در این باره گفت این یافته‌ها نشان می‌دهد مسوولان باید هر چه سریع‌تر فکری به حال کاهش نرخ مصرف سیگار خصوصا در کشورهای فقیرتر کنند.

شیوع مصرف محصولات دخانی هنوز هم در بسیاری از کشورهای جهان در مراحل اولیه خود است، اما ما انتظار داریم در آینده نزدیک شرایط بدتر شود.

اتخاذ سیاست‌های کنترلی در مورد مصرف این محصولات مانند ممنوعیت تبلیغات، می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از این بیماری در زنان داشته باشد.

تنباکو در نهایت نیمی از مصرف کنندگان خود را می‌کشد و سازمان بهداشت جهانی آن را یکی از بزرگ‌ترین تهدیدها برای سلامت جهان می‌داند. نرخ سالانه مرگ و میر بر اثر مصرف سیگار ۵ میلیون نفر است و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ این رقم به بیش از ۸ میلیون نفر برسد.

این تحقیقات در کل تخمین می‌زند که مردان در سراسر جهان تقریبا ۵ برابر زنان سیگار می‌کشند. اما تفاوت نرخ سیگار کشیدن در مردان و زنان در کشورهای مختلف جهان اختلاف بسیاری دارد.

کودکان نیز همچون بزرگسالان دچار آشفتگی‌های روانی _ رفتاری می‌شوند و این مسئله باعث تحقیقات و مطالعات دامنه‌داری در زمینه انواع این آشفتگی‌ها و تفاوت آنها با آشفتگیهای رفتاری _ روانی بزرگسالان و همچنین شیوه‌های درمانی این آشفتگیها شده است.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، از آن جا که دوران کودکی یکی از تاثیرگذارترین و حساس ترین مراحل زندگی است، توجه به بهداشت روان در این مرحله نیز بسیار حیاتی و با اهمیت است. زیرا شناسایی ورفع مشکلات رفتاری و شخصیتی در سنین پایین کمک بسیار بزرگی در شکل گیری شخصیت سالم افراد در بزرگسالی محسوب می شود.

این در حالی است که طبق تحقیقات بین ۱۵ تا ۲۰ درصد کودکان و نوجوانان به نوعی از مشکلات رفتاری و روانی رنج می برند.

متخصصان روانشناسی اطفال برای کمک به کودکانی که اختلالات روانی در آنها اغلب تشخیص داده نمی شود، فهرستی از ۱۱ نشانه هشدار دهنده جدید را برای والدین و سایر افراد در جامعه منتشر کرده اند که امکان تشخیص آسان تر این اختلالات را فراهم می سازد.
به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، از بین این نشانه ها می توان به احساس غمگینی و درون گرایی و کم حرف شدن به مدت دو هفته یا بیشتر اشاره کرد که علامت افسردگی است وهمچنین احساس ترس و نگرانی که در فعالیت های روزانه اختلال ایجاد می کند و علامت اضطراب است.
متخصصان مرکز پزشکی مایوکلینیک تاکید کرده اند که این فهرست در واقع به کاهش شکاف بین کودکان مبتلا به اختلالات و کودکانی که واقعا تحت درمان قرار می گیرند، کمک خواهد کرد.
این متخصصان خاطرنشان کردند: از آمارهای ثبت شده چنین برمی آید که از هر ۴ کودک مبتلا به اختلالات روانی سه کودک از جمله آنهایی که به اختلال نقص توجه ناشی از بیش فعالی (ADHD)، اختلال دو قطبی و اختلالات تغذیه ای مبتلا هستند، بیماریشان تشخیص داده نمی شود و مراقبت های پزشکی مورد نیازشان را دریافت نمی کنند.
به این ترتیب با در اختیار داشتن این فهرست، والدینی که متوجه هر یک از این علایم در فرزندان خود می شوند موظف هستند کودک خود را نزد یک متخصص روانپزشکی اطفال ببرند و هر چه زودتر برای درمان، اقدام نمایند.
دکتر پیتراس.جنسن. استاد روانپزشکی در مرکز تخصصی مایوکلینیک در این باره تصریح کرد: شناسایی یک اختلال روانی در سالهای نخست زندگی امکان درمان زودتر را فراهم ساخته و در نتیجه موجب می شود که نتایج درمان، موثرتر شود.
این ۱۱ نشانه هشداردهنده که فهرست آن ها در مجله اطفال منتشر شده عبارتند از:
ـ احساس غمگینی خیلی زیاد و درون گرایی و کم حرفی به مدت دو هفته یا بیشتر .
ـ تلاش جدی برای آسیب رساندن به خود یا اقدام به خودکشی و یا برنامه ریزی برای این اقدام.
ـ بروز ناگهانی ترس بدون دلیل که گاهی با تند شدن ضربان قلب یا سریع شدن تنفس همراه است.
ـ شرکت در درگیری ها و زد و خوردهای متعدد با استفاده از اسلحه یا گرایش به زدن آسیب جدی و خطرناک به دیگران .
ـ رفتارهای شدید، تند و غیرقابل کنترل که به خود کودک یا دیگران آسیب برساند.
ـ نخوردن غذا یا پرت کردن آن و یا مصرف زیاد ملین ها با هدف کاهش وزن .
ـ نگرانی ها و ترس های شدید که فعالیت های روزانه را مختل کند .
ـ دشواری شدید در تمرکز یا بروز بی قراری که ممکن است کودک را به خطر بیندازد و یا روی بازده تحصیلی او تاثیر منفی بگذارد.
ـ گرایش به مصرف دارو یا الکل.
ـ نوسانات خلقی شدید که موجب بروز مشکلات در روابط شود .
ـ تغییرات فاحش و شدید در رفتار یا شخصیت کودک .
با مشاهده هر یک از این علائم و نشانه ها والدین باید برای تشخیص صحیح اختلال روانی هر چه زودتر به متخصص مراقبت های بهداشتی کودکان مراجعه نمایند چون هرگونه اهمال و بی توجهی عواقب شدید و جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت.

همچنین توجه نمایید که جدای از علائم کلاس بندی شده بالا موارد زیر نیز می تواند در تشخیص حالت روحی کودک به شما کمک کند : تغییرات خلق‌وخو، پرخاشگری، ناخن‌جویدن، خواب کم و نامناسب، پریدن از خواب، ترس، اضطراب، کسل بودن، دروغ ‌گفتن زیاد، وابستگی، گوشه‌گیری، عدم قدرت بر گرفتن حق خود، رفتارهای ناشایست و پیدا کردن لکنت‌زبان از علائم اختلالات روانی در کودکان به شمار می‌رود.

پژوهشگران علوم پزشکی در شرکت دانش بنیان دانشگاه ‘ایست آنجلیا’  می گویند موفق به تولید نمونه اولیه ابزار دستی برای آزمایش مواد مخدر با استفاده از اثر انگشت شده اند .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، محققین ادعا می کنند این دستگاه می تواند مواد مخدر و دیگر مواد را از طریق عرق موجود در اثرانگشت به صورت فوری تشخیص دهد.

در سراسر جهان تمایل زیادی برای استفاده از چنین فناوریهایی وجود دارد.

از این ابزارآلات، می تواند صحنه جرم، قضاوت های کیفری، امنیت داخلی و آزمایش در نهادهایی مانند زندانها و ادارات استفاده کرد.

اما تولید کنندگان این دستگاه جدید می گویند توانایی یک ابزار دستی،انجام آزمایش های در محل، و با قابلیت های جدید و منحصر به فردی است.

این ابزار، اثرانگشت را برای مواد مخدر و دیگر مواد غیرمجاز با استفاده از کارتریج های یکبار مصرف آزمایش می کند.

جمع آوری این نمونه ها بسیار سریع و آسان است و نیازی به متخصص ندارد.

این دستگاه به دلیل آنکه از اثرانگشت تصویر برداری می کند، تقریبا امکان تقلب را از بین می برد.

قرار است این دستگاه در سال ۲۰۱۲ به تولید انبوه برسد و پژوهشگران آن قصد دارند کاربردهای بیشتری را از جمله آزمایش رانندگان در جاده ها به آن بیفزایند.

پژوهشگران هشدار دادند، زیاده روی در مصرف کرم ضد آفتاب، احتمال ابتلا به بیماری راشیتیسم یا نرمی استخوان را افزایش می‌دهد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، پژوهشگران در انگلیس با بررسی دختر ۱۲ ساله‌ای که به تازگی به بیماری راشیتیسم مبتلا شده است، دریافتند علت آن، استفاده بیش از اندازه از کرم‌های ضد آفتاب با اس پی اف SPF بالا است.

این دختر نوجوان انگلیسی در ابتدا دچار دردهای شدید در ناحیه پاهای خود شده بود که پس از معاینه دقیق، پزشکان علت آن را کمبود شدید ویتامین D و در نهایت ابتلا به راشیتیسم اعلام کردند.

مادر این دختر یک پرستار است که برای مراقبت از سلامت پوست دختر خود قبل از خروج وی از خانه، پوست او را به مقادیر زیادی از کرم‌های ضد آفتاب با اس پی اف SPF‌۵۰ آغشته می‌کرده است.

به گفته محققان به دلیل محرومیت زیاد این دختر از نور آفتاب و مراقبت‌های افراطی، وی به بیماری راشیتیسم مبتلا شده است.

بیماری راشیتیسم که علت اصلی آن کمبود ویتامین دی است، موجب تغییر شکل غیرطبیعی پاها به شکل پرانتزی می‌شود.

سابقه این بیماری به دوران قرن نوزدهم باز می‌گردد که کودکان در خانه‌های تاریک و بدون نور بزرگ می‌شدند.

ناخنها هنگامیکه در شرایط ایده آلی باشند بسیار جذاب می باشند. همچنین ناخنها منعکس کننده عادات شخصی فـرد هستند: خوب یا بد. جدا از جاذبه آرایشی، ناخن هـا وظایف دیگری نیز بعهده دارند از جمله کمک به بـلند کردن اجسام با ایجاد تکیه گاه برای بافت انگشتان و یا دست کاری اجسام و از همه مهمتر آن که ناخن ها سلامت عمومی بدن را بازتاب می کنند.

ناخن از پروتئینی بنام کراتین تشکیل یافته کراتین در مو و پوست نیز وجود دارد و دارای بخشهای مختلفی اسـت که به آن میپردازیم:
۱_ “MATRIX” : ماتریکس قسمت پنهان ناخن می بـاشد. در واقع ریشه ناخن بوده که در آن رشد ناخن انجام میگیرد.
۲_ “NAIL PLATE” : قسمت قابل رؤیت ناخن است. همان چیزی که ما از آن بنام ناخن یاد می کنیم. از کراتین مرده تشکیل یافته و کمی محدب می باشد. اساسا بی رنگ است اما بواسطه شبکه مویرگهای خونی که در زیر آن واقع است صورتی بنظر می آید.
 NAIL BED: پوست زیر ناخن میباشد که از بافت پیوندی تشکیل یافته و در آن عروق خونی و اعصاب وجود دارد و نقش تغذیه پلیت ناخن را بعهده دارد. 
۴_ “LUNULA” : قسمتی از ماتریکس می باشد. هـمان قسمت هلالی شکل سفید رنگ کـه در ته ناخن قابل مشاهده است بیشتر در ناخن شست. عـلت سفید بودنش آن است که هنوز سلولهای آن کراتینه نشده و به تکامل نرسیده اند.
۵_ “CUTICLE” : ادامه پوس بستر ناخن(NAIL BED) بوده و بین پوست انگشتان و صفـحـه ناخن (NAIL PLATE) واقع بوده و این دو بخش را به یکدیگر متصل میسازد.کوتیکول ناخن به عنـوان یک سد ضد آب عمل نموده و از ورود باکتری و دیگر عوامل بیماریزا به قسمت ماتریکس جلوگیری میکند.
۶_”NAIL FOLDS” : تای ناخن : بعنوان چهارچوب و تکیه گاه ناخن در سه سمت چپ و راست و پایین ناخن آن را احاطه کرده است.
سرعت رشد ناخن
 سرعت رشد ناخن بستگی به عوامل بسیاری ازجمله سن، تغذیه، بیماریها، هورمونها و فصول سال دارد توجه کنید:
 ۱_ ناخن بطور طبیعی ۰٫۱ میلی متر در روز و یا ۳ میلی متر در ماه رشد میکند.
۲_ سرعت رشد انگشتان دست از انگشتان پا بیشتر میباشد.۲ تا ۳ برابر.
۳_ سرعت رشد ناخنها در تابستان بیشتر از زمستان میباشد.
۴_ سرعت رشد ناخنها در افراد راست دست در دست راست و افراد چپ دست در دست چپشان بیشتر است.

۵_ سرعت رشد ناخنهای مردان از زنان بیشتر است.جز در زنان باردار و مسن
۶_اگر ناخن به طـور کامل از جایش کنده شود برای ناخن های دست ۳ الی ۶ ماه طول می کشد تا مجددا ناخن بطور کامل رشد کند این زمان برای ناخنهای پا ۱۲ الی ۱۸ ماه میباشد.

یکی از بخشهای مهمی که به عنوان نشانگر سلامت بدن عمل می کنند ، ناخن ها هستند . در واقع در بسیاری از موارد ، بروز تغییر در شکل ، رنگ ، قوام و سایر خصوصیات ناخن ها ، می تواند نشانه بروز بیماری های جدی در سایر ارگان های حیاتی بدن فرد باشد . البته این تغییرات در ناخن همیشه نتیجه درگیری اندامهای دیگر نیستند ، و ممکن است به دلیل عوارض خود ناخن ایجاد شده باشند . اما این تغییرات چه هستند و چطور باید آنها را از هم تشخیص داد .

گودیهای کوچک
هنگامی که چند تورفتگی یا گودی کوچک بر روی سطح معمولا صاف و صیقلی ناخن به وجود بیاید، میتواند به این معنا باشد که در زیر ناخن اتفاقاتی در جریان است. در اکثر اوقات دلیل بروز این گودیها بیماری داء الصدف یا پسوریازیس است. این بیماری یک حالت التهابی پوست است که به صورت لکه های سرخ فلس مانند بر روی پوست ظاهر میشود و سلولهای پوست ناخن را نیز درگیر میکند.
سطح ناخن به جای رشد نرم و صاف، دارای ظاهری زبر و دندانه دندانه میشود. به محض اینکه این بیماری درمان شده و تحت کنترل قرار گیرد، ناخنها به تدریج به حالت عادی بازمیگردند. (از آنجایی که ناخن در هفته حدود ۱ میلیمتر رشد میکند، برای از بین رفتن ناخن قدیمی و جایگزین شدن تمام آن با ناخن سالم، یکی دو ماه زمان لازم است.)

ناخن قاشقی شکل
ناخنهای سالم دارای شکل بخصوصی هستند. آنها در بخش میانی کمی برآمده بوده و به سمت کنار ناخن قوس برمیدارند و نوک ناخن هم کمی به سمت پایین مایل است. پس اگر متوجه شدید که ناخنهای شما در موقعیتی کاملا معکوس قرار گرفته اند، باید متوجه شوید که مشکلی وجود دارد. این حالت که ناخن قاشقی شکل نامیده میشود، نشانه کم خونی همراه با فقر آهن یا iron deficiency anaemia, است. مانند بسیاری از مشکلات سلامتی، بروز مشکل ظاهری، ماهها پس از کمبود شدید آهن در بدن بروز میکند و طبعا پس از برطرف شدن فقر آهن، مدتی طول میکشد تا ناخنها به حالت طبیعی بازگردند.
پوسته پوسته شدن
ناخن از چندین لایه کراتین (نوعی پروتئین) تشکیل شده است. بهترین حالت زمانی است که این لایه ها برای شکل دادن به یک ناخن یک پارچه و محکم، کاملا به یکدیگر چسبیده باشند. اما زمانی که از ناخنها مراقبت نشود-مثلا مدت زیادی در معرض آب بوده یا در مقابل هوای سرد و خشک باشد- این لایه ها ورقه ورقه میشوند. این حالت نه تنها نشان دهنده عدم رسیدگی کافی به ناخنهاست، بلکه میتوان به این معنی باشد که در رژیم غذایی شما اسید لاینولیک به اندازه کافی وجود ندارد. لاک ناخن به چسبندگی لایه ها کمک کرده و استفاده مکرر از کرمهای مرطوب کننده برای ناخن در طول روز میتواند بسیار مفید باشد. کمبود اسید لاینولیک نیز با مصرف روغنهای نباتی-در غذا و سالاد- برطرف خواهد شد.

شکنندگی

با توجه به بعضی آمارها میتوان تخمین زد که حدود ۲۰% از زنان از حالتی که به آن سندرم شکنندگی ناخن میگویند رنج میبرند. هرچند از نظر عده ای این نام تنها عنوانی تجملی برای ناخنهایی که به سادگی میشکنند، به شمار میاید، اما دلیل این مشکل عمیقتر از اینهاست. ناخنهای شکننده، ناخنهایی هستند که نمیتوانند رطوبت را در خود نگهدارند، در نتیجه لایه های ناخن به کلی خشک شده و ترک میخورند. از نظر پزشکی ممکن است کم کاری تیروئید موجب خشکی پوست و ناخن شود.
از نظر تغذیه نیز، رژیمی که آهن آن کم باشد نیز میتواند موجب نازکی و شکنندگی ناخن شود که با مصرف سبزیجات برگدار مانند اسفناج، گوشت قرمز و تخم مرغ میتوان از آن جلوگیری کرد. ویتامین ب کمپلکس نیز در بهبود بخشیدن وضعیت ناخنهای شکننده مفید است. البته عادات شما هم نقش مهمی در این میان دارند. متهم اصلی، قرار گرفتن بیش از حد ناخن در معرض آب است. مرطوب کردن مداوم دست و ناخن با آب-در اثر شستن بیش از حد دست، شستن ظروف، البسه و نظافت منزل بدون استفاده از دستکش- میتواند شکنندگی را بدتر کند.

زردی

ناخن سالمی که بر روی پوست سالم قرار داشته باشد، ته رنگی زیبا و صورتی دارد. اگر چنین نباشد، باید به دلایل آن توجه شود. اگر تمام ناخنها زرد شوند، میتوان آنرا نشانه بیماری ریه یا دیابت دانست. نقاط زرد بر روی ناخن میتوانند به خاطر وجود قارچ یا داء الصدف یاشد. از آنجایی که تمام موارد فوق نیاز به درمان حرفه ای دارند، بهتر است در صورت طولانی شدن چنین حالتی به متخصص پوست مراجعه شود. خانمهایی که معمولا از لاک ناخن بسیار تیره استفاده کرده یا تقریبا همیشه ناخنهایی لاک زده دارند، پس از پاک کردن لاک متوجه زردی اندک ناخن خود خواهند شد، اما در این مورد دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. در این حالت ناخنها از لاک رنگ گرفته اند و با مدتی لاک نزدن به رنگ طبیعی باز میگردند.

نقاط سفید
نقاط کوچک سفیدی که بر روی ناخنهایی با حالات و رنگ کاملا سالم پدید می آیند، معمولا نشانه مشکلی جدی نیستند. در اکثر اوقات آنها علامت آسیبهای وارد شده به ناخن هستند. اگر پایه ناخن- جایی که سلولهای جدید ناخن تولید میشود- صدمه ببیند، نشانه های این ضربه به صورت نقاط سفیدی بر روی ناخن جدید دیده میشود. اما با توجه به اینکه رشد ناخن بسیار کند است، زمانی که این نشانه بر روی ناخن شما پدید می آید و شما آنرا میبینید، مدتها از زمان ضربه وارده گذشته و شما آنرا فراموش کرده اید.
اما اگر مطمئن هستید که به ناخن شما آسیبی وارد نشده و این نقاط سفید دائما بر روی ناخن شما وجود دارند، ممکن است به مشکلاتی چون اگزما یا داء الصدف دچار بوده یا رژیم غذاییتان کمبود روی-ماده موجود در غلات کامل، مرغ و غذاهای دریایی- داشته باشد.

تغییر رنگ
دلیل بسیار رایج تغییر رنگ ناگهانی جزئی و ناسالم ناخنها میتواند عفونت قارچی باشد. این مشکل به سادگی در سالنهای زیبایی غیر بهداشتی منتقل میشود و به خصوص در اثر استفاده از وسایل مانیکور استریل نشده به وجود می آید. عفونت قارچی موجب میشود که ناخن از پوست زیر آن فاصله بگیرد. ناخن به تدریج از روی پوست جدا شده و ضخیم میشود که این ضخامت در واقع در اثر تجمع قارچ ایجاد شده است. عفونت باکتریایی موجب میشود که رنگ ناخن اندکی به سبزی متمایل شود. اگر این عفونت به کوتیکل اطراف ناخن هم منتقل شود، این نواحی سرخ و متورم و دردناک میشوند. در صورت بروز چنین مشکلی به پزشک مراجعه کنید تا برایتان آنتی بیوتیک مناسب را تجویز کند.

نکات مراقبتی از ناخن
۱٫ بهترین موقع برای مانیکور کردن بعد از دوش گرفتن یا ظرف شستن می باشد. چون این فعالیت ها کثیفی را از زیر ناخن پاک کرده و پوست اطراف ناخنها را نرم می نماید.

۲٫ لاک نازک کننده نیز می تواند پس از لاکی که قبلا زده شده و بطور ناخواسته ضخیم شده استفاده شود. این لاک لاک ضخیم قبلی را به میزان دلخواه نازک می کند. لاک را در یخچال نگهداری نمایید تا عمر طولانی تری داشته باشد.
۳٫ سعی نمایید بیش از یکبار در هفته از پاک کننده های لاک (آستون) استفاده نکنید زیرا ناخن ها را خشک می کند و ناخن های خشک بیش از ناخن های نرم و مرطوب شده در معرض شکسته شدن هستند.
۴٫ یک لایه و پوشش رویی بر روی لاک مانند لاک های براق کننده و بی رنگ بر روی لاک ناخن خود بزنید. این کار احتمال شکسته شدن ناخن ها را به حداقل می رساند. روی ناخن های طبیعی بدون لاک نیز می توانید هر روز یک لایه از این لاک های بی رنگ و براق کننده بزنید تا رطوبت ناخن ها حفظ شود.
۵٫ پس از شستن دست ها از کرم و لوسیون استفاده کرده و روی ناخن ها را نیز بزنید. دست ها و ناخن ها پس از شستشو با صابون و پاک کننده های قویتر زود خشک می شوند. سعی کنید آنها را چرب و مرطوب نگهدارید. می توانید برای اینکار از مرطوب کننده ها و نرم کننده هایی مانند وازلین و غیره استفاده نمایید. هر شب قبل از خواب نیز حتما این کار را انجام دهید.

۶٫ با استفاده از تکه چوب(خلال دندان) شما می توانید زیر ناخن ها را تمیز کنید. محلولی با ترکیب ۱ قسمت ماده سفید کننده و ۱۰ قسمت آب درست کرده و پنبه را به آن محلول آغشته کرده سپس به هر قسمت از ناخن که لک و کثیف شده بمالید تا جرم آن پاک شود.

زیر ناخن ها را با یک تکه چوب خلال دندان یا مسواک و محلول صابون و ماده سفید کننده بسابید تا لکه ها برطرف شوند.
۷٫ ویتامینی به نام بیوتین ناخن ها را در حیوانات محکم تر می کند. دانشمندان در بعضی از تحقیقاتی که انجام شده به این نتیجه رسیده اند که شاید این ویتامین توانایی محکم کردن ناخن های انسان را داشته باشد. بیوتین در دراگ استورها موجود است.
۸٫ در مورد ناخن های مصنوعی که بر روی ناخن های طبیعی اصطلاحا کاشته می شوند مراقبت ها باید جدی تر و دقیق تر باشد.
۹٫ باید پس از کاشت ناخن خیلی مراقب بود اولا که ناخن مصنوعی نباید زیاد بلند باشد تا هنگام برخورد محکم با جایی یا چیزی نشکند. از آستون نیز نباید زیاد استفاده کرد چون لایه مقاوم و محکم آن را به زور از بین برده و سریع می شکند. پس از ۴ الی ۶ ماه که ناخن مصنوعی کم کم از روی ناخن طبیعی (به علت رشد ناخن) می رود باید توسط فرد متخصص چک شود.

مانیکور و مراقبت از ناخن
مانیکور یک لغت لاتین مشتق شده از کلمات manusبه معنای دست وcuraبه معنی مراقبت می باشدبنابراین مانیکور کردن به  مفهوم عام آن به معنای مراقبت از دست ها می باشد
یک مانیکور خوب و کامل با آماده سازی ناخن و کوتیکول آن (چین پوستی موجود در پایه ناخن) آغاز می گردد. به ناخن خود دقیقا نگاه کنید. ناخن از قسمتهای مختلفی تشکیل شده است . بخشهای مختلف ناخن عبارتند از صفحه ناخن، ریشه ناخن، ماهک، بستر و کوتیکول .
نکاتی برای مراقبت کلی از ناخنها
وظیفه ناخن محافظت از بافت زیرین بستر آن است بنابراین هرگز از ناخن خود به عنوان یک ابزار (مثلا برای باز کردن درب ظروف و …) استفاده نکنید.
از جویدن ناخن پرهیز نمائید.زیرا این عمل برای ناخن و کوتیکول آن بسیار مخرب است و می تواند منجر به عفونتی گردد که باعث تغییر شکل ناخن می شود
هنگام شستن ظروف و به طور کلی برای انجام هر عملی که نیاز به تماس با مواد شوینده و شیمیایی دارد از دستکش های محافظ استفاده نمایید.
برای نرم شدن ناخنهای خشک و محکم بهتراست قبل از اقدام به کوتاه کردن، مدتی ناخن را در آب گرم قرار دهیم.
ناخن را نباید بیش از خط رشد طبیعی آن کوتاه نمود.
به جای ناخنگیر بهتر است از سوهان برای کوتاه نگه داشتن ناخن خود استفاده نمایید. سوهان را از گوشه به سمت مرکز ناخن فقط در یک جهت به کار ببرید. زیرا در غیر این صورت ناخنها تخریب خواهند شد.
فرقی نمی کند فرم ناخن را بیضی در می آورید یا مربعی! این فقط بستگی به سلیقه شما دارد و اینکه کدام فرم ناخن برای دست شما مناسب است. فقط به یاد داشته باشید هرچه ناخن شما بلندتر باشد مقاومت آن کمتر می شود.بنابراین آن را زیاد بلند نگاه ندارید.
بعد از شستشوی دست، از کرم یا لوسیون مرطوب کننده استفاده نمایید زیرا صابون ها و مواد شوینده باعث خشک شدن ناخن و پوست می گردند.
هرگز لاک ناخن را خراش ندهید و آن را پوست نکنید.
کوتیکول، ریشه ناخن را از باکتری محافظت می نماید. به جای بردیدن کوتیکول، آن را به آرامی و با استفاده از چوب پرتقال یا وسایل مخصوص این کار که دارای نوک پلاستیکی هستند به عقب برانید. هرگز کوتیکول ناخن را با استفاده از ابزارهای فلزی عقب نزنید. زیرا این کار باعث جداشدن سلولهای محافظ ناخن از سطح آن می گردد.
اگر کوتیکول سخت و چسبنده شده باشد با استفاده از نرم کننده یا مایع زداینده کوتیکول می توان آن را برطرف نمود.
زمان مناسب برای انجام مانیکور ناخن های خشک و محکم بعد از حمام است زیرا در این موقع، چرک از زیر ناخن زدوده شده و سطح ناخنها نرم می شود.
برای دستیابی به یک مانیکور حرفه ای قبل از به کار بردن لاک، ناخن را بوسیله بافر  (Buffer) پرداخت نمائید تا سطح آن برای پذیرش لاک آماده و مهیا گردد.
بعد از بافر کردن، سطح ناخن را با لایه ای از یک لاک شفاف که به آن پوشش پایه  می گویند بپوشانید.
بعد از اینکه پوشش پایه خشک شد لاک رنگی را به صورت لایه ای نازک به کار برید. معمولا سه حرکت برای ایجاد یک لایه یکنواخت بر روی یک ناخن کفایت می کند. عمل افزودن لایه جدید را تا زمان رسیدن به ظاهر خوب و یکنواخت مورد نظرتان ادامه دهید.
نکته کلیدی در این مرحله آن است که قبل از افزودن هر لایه جدید اجازه دهید لایه قبلی کاملا خشک گردد تا به اصطلاح ست (Set) شود. اگر نمی توانید صبر کنید از سشوار استفاده نمایید.
برای افزودن به پایداری و دوام لاک ناخن و همچنین محافظت از نوک ناخنها، پوشش بالایی یا همان آستری لاک را بعد از خشک شدن لایه رنگی به کاربرید.
نکته: پوشش پایه (Base coat)  و پوشش بالایی(Top coat)  و لاک رنگی معمولا دارای ماهیت یکسان و عملکرد مشابهی هستند و تفاوت جزئی در مواد تشکیل دهنده شان وجود دارد. در واقع فرق پوشش پایه و بالایی با لاک رنگی در فقدان رنگ و شفاف بودنشان است. بنابراین مراقب باشید که پولتان را برای خرید محصولات آرایشی غیرحرفه ای به هدر ندهید.
پوشش بالایی را چند روز یک بار مجددا به کار برید تا به بهبود ظاهر و دوام لاک ناخن خود کمک نمایید.
در نهایت کرم یا لوسیون مرطوب کننده را برای روی دست و ناخن خود، به کار برید. فراموش نکنید که  وسایل مانیکورتان را پس از استفاده، بوسیله الکل پاکیزه و استرلیزه نمائید.
نکته: لاک ناخن می تواند در یخچال نگهداری گردد.
برای جلوگیری از چسبنده شدن درب لاک ناخن قبل از بستن، آن را با استفاده از وازلین چرب نمایید.
سعی کنید تا حدامکان از لاک پاک کن ناخن، بویژه آنهایی که حاوی استن هستند کمتر استفاده نمایید. لاک پاک کن ها، اغلب ناخن را خشک می نمایند. از این رو بسیاری از متخصصات توصیه می کنند که لاک پاک کننده ناخن بیش از یک بار در هفته استفاده نگردد. بعد از استفاده از پاک کننده های لاک ناخن دست خود را به خوبی بشویید

پژوهشگران علوم پزشکی در کشور دانمارک می گویند نتایج یک مطالعه نشان می دهد  که برخی موارد بیماران مبتلا به پسوریازیس نزدیک به سه برابر بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به این بیماریها و مشکلات عروقی هستند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، این یافته  تاییدی بر مطالعات قلبی است که پسوریازیس را با بروز مشکلات قلبی و عروق خونی مرتبط می دانند. این مشکلات قلبی و عروقی شامل حمله قلبی و حتی مرگ ناشی از این بیماریها هستند.

دکتر اولی آلهوف متخصص قلب بیمارستان گنتوفت در دانشگاه کوپنهاگ در این باره خاطرنشان کرد: در سالهای اخیر بیماری پسوریازیس فقط بعنوان بیماری که ظاهر و پوست انسان را مبتلا می سازد در نظر گرفته نمی شود بلکه این بیماری یک مشکل سیستماتیک است و فاکتور خطرزا برای قلب و عروق محسوب می شود.

دکتر آلهوف تاکید کرد: مبتلایان به پسوریازیس باید از نظر شاخص های بیماریهای قلبی و عروقی از جمله بی نظمی در ضربان قلب نیز مورد معاینه قرار بگیرند.

پسوریازیس یک بیماری مزمن پوستی است که نام آن از کلمه ای یونانی به معنی «خارش» گرفته شده است. در این بیماری ناحیه ای از پوست ملتهب شده و برجسته می شود که با قرمزی پوست و خارش همراه است و روی آن نیز پوسته های نقره ای رنگ دیده می شود. پوست سر، آرنج ها و پشت بدن بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند.

گاهی شدت پسوریازیس آنقدر خفیف است که بیمار اصلا از ابتلا به آن آگاه نیست. از سوی دیگر گاهی این بیماری آنقدر شدید می شود که نواحی گسترده ای از بدن را در بر می گیرد. پسوریازیس اشکال گوناگون با شدت های متفاوت داشته و مسری هم نیست.

پسوریازیس اغلب در سنین جوانی شروع می شود، اما می تواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. هم زنان و هم مردان تقریبا به یک نسبت به این بیماری مبتلا می شوند.

شایع ترین علامت پسوریازیس بروز برجستگی های کوچک قرمز رنگ است. بتدریج این ضایعه بزرگتر شده و سطح آن پوسته پوسته می شود. در حالی که پوسته های سطحی براحتی جدا شده و می ریزند تا پوسته های زیرین برداشته شوند، پوسته زیر آنها دردناک شده و خونریزی خواهد کرد. بتدریج این نواحی قرمز، رشد کرده و گاهی حتی کاملا وسیع و چشمگیر می شوند.

نتیج این تحقیق در مجله اروپایی قلب به چاپ رسیده است .

آفتاب سوختگی نوعی التهاب پوستی است که در اثر مجاورت طولانی مدت در آفتاب یا سایر منابع پرتو ماورائ بنفش حاصل می‌شود. این سوختگی در اثر پرتو ماورائ بنفش موجود در نور خورشید یا دستگاه‌های برنزه کننده (سولاریوم) به‌وجود می‌آید.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، از نشانه‌های آن می‌توان سرخی بیش از حد پوست، دردناک شدن و گاهی ایجاد تاول را نام برد.

آفتاب سوختگی هنگامی رخ می‌دهد که مقدار تابش اشعه خورشید یا سایر منابع نوری حاوی پرتو ماورائ بنفش بیش از توانایی رنگدانه محافظت کننده پوست بدن یعنی ملانین باشد.

از خورشید دو نوع اشعه ماوراءبنفش ساطع می شود:

۱ -  UVA  که در سطوح عمیق پوست نفوذ کرده و باعث چین و چروک های زودرس می شود.
۲ -  UVB که این اشعه بر لایه های سطحی تر پوست تاثیر گذاشته و آن را تغییر رنگ می دهد.

در میان دو اشعه فوق اگرچه هر دو می توانند عاملی برای ایجاد سرطان های پوست شوند ولی تحقیقات نشان داده است که احتمال بروز این بیماری از طریق تابش UVA خورشید بیشتر است. لازم به ذکر است که هر دوی این اشعه ها در ابر نیز نفوذ می کند.

در واقع پوست شما در روز ابری و یا حتی در اثر بازتاب اشعه خورشید از سنگ (در کوهستان)، آب (در کنار دریا) و برف نیز می تواند در معرض بدترین عوارض ناشی از تابش نور خورشید قرار گیرد. توجه داشته باشید اشعه های ماوراءبنفش نه تنها در آب به خوبی نفوذ می کنند بلکه تشدید نیز می شوند.

بنابراین افرادی که به لحاظ شغلی مجبور به حضور طولانی مدت در زیر آفتاب هستند و یا ورزشکارانی مانند اسکی بازان، کوهنوردان، شناگران (در استخرهای روباز) باید برای حفظ هرچه بیشتر پوستشان از صدمات احتمالی کوتاه مدت و درازمدت تدابیری شخصی بیندیشند.

لازم به ذکر است کوهنوردان و اسکی بازی با هر ۳۰۰ متر صعود به طور ناگهانی به میزان ۴درصد بیشتر در معرض شدت تابش اشعه های خورشید قرار می گیرند.

عوامل خطرساز مسمومیت با آفتاب

از جمله مواردی که فرد را مستعد مسمومیت با آفتاب می‌کند عبارت‌اند از:

- داشتن پوست سفید و موهای قرمز

- استفاده از داروهایی نظیر تتراسایکلین، دیورتیک‌های تیازیدی، داروهای سولفا و قرص‌های پیشگیری از بارداری، ضدافسردگی‌ها، آلبینیسم، لوپوس، پورفیری، ویتیلیگو

- استفاده از محصولات آرایشی، محلول، عطر یا صابون‌های حاوی متیل کومارین، روغن لیمو، PABA، پسورالن، کولتار یا سالیسیلیک‌اسید

عواملی که حساسیت شخص را نسبت به آفتاب‌سوختگی افزایش می‌دهد عبارتند از:
در معرض آفتاب قرار گرفتن در ساعت اوج آفتاب (۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر)خصوصآ در نوزادان و کودکان که نسبت به بزرگسالان پوست حساس‌تری دارند.
روشنی پوست: افراد با پوست های روشن با احتمال بیشتری نسبت به افراد با پوست تیره‌تر دچار آفتاب‌سوختگی می‌شوند.
استفاده از برخی داروها از جمله بعضی از آنتی بیوتیک‌ها و قرص‌های ضدبارداری.
استفاده از روش های برنزه‌کردن.
آفتاب سوختگى به معناى سوختن پوست به علت در معرض قرارگیرى به نور خورشید یا سایر منابع اشعه ماوراى بنفش است.

آفتاب سوختگى هنگامى رخ مى‌دهد که مقدار تابش اشعه خورشید یا سایر منابع نورى حاوى اشعه ماوراى بنفش بیش از توانایى رنگدانه محافظت کننده پوست بدن یعنى ملانین باشد. [کارکردهای پوست]

آفتاب سوختگى شدید به همان اندازه سوختگى حرارتى وخیم است و ممکن است همان اثرات عمومى مانند تاول زدن، ورم و تب را داشته باشد. بنابراین نباید آفتاب سوختگى را بى‌اهمیت انگاشت. [عوامل خطرساز برای آفتاب‌سوختگی]

هرسال بسیارى از افراد در نتیجه قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید فوت مى‌کنند و میلیون ها نفر دچار آفتاب‌سوختگى مى‌شوند.

آفتاب‌سوختگى برخلاف سوختگى حرارتى فوراً تظاهر نمى‌کند.

بنابراین هنگامى که دردناکى و قرمزى پوست شروع می‌شود، آسیب پوستى از قبل رخ داده است. درد در ۶ تا ۴۸ ساعت ابتدایى پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید بیشترین شدت را دارد. در موارد شدید ممکن است پوست تاول بزند. تورم پوست، به خصوص پاها شایع است.

سمومى در بدن به علت آفتاب سوختگى آزاد مى‌شوند و باعث ایجاد تب به صورت یک علامت معمول می‌شوند. پوسته ریزى معمولاً سه تا هشت روز پس از قرارگرفتن در معرض آفتاب شدید رخ مى دهد.

عواقب درازمدت سال هاى متوالى قرار گرفتن در معرض نور تند خورشید نیز مهم هستند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، یک بار آفتاب سوختگى همراه با تاول زدن پوست احتمال سرطان سلول هاى رنگى پوست (ملانوسیت ها) را که ملانوم نامیده مى شود دو برابر مى‌کند. قرار گرفتن مداوم در معرض نور خورشید باعث پیرى زودرس پوست و ایجاد چین و چروک در آن مى شود. لکه هاى پیرى (lentigo) نتیجه تابش نور خورشید به پوست هستند.

سرطان پوست (چه از نوع سلول پایه اى و چه از نوع سلول فلسى) مستقیماً با میزان قرار گرفتن در معرض آفتاب (که بر حسب دو عامل رنگدانه هاى پوست و ساعات زیر آفتاب بودن معین مى شود) ارتباط دارد.

نهایتاً در معرض قرارگیرى به نور خورشید و صدمه ناشى از اشعه ماوراى بنفش در ایجاد آب مروارید دخیل دانسته شده است.کرم هاى ضد آفتاب بسیار موثرى براى محافظت در برابر اشعه هاى ماوراى بنفش A و B (به ترتیب اشعه ماوراى بنفش داراى طول موج بلند و کوتاه)، که اجزاى نور خورشید هستند، مسئول سوختن و تغییرات سرطانى در پوست هستند.

کرم هاى ضدآفتاب، لباس هاى پوشاننده و عینک هاى آفتابى ضد اشعه ماوراى بنفش، همگى براى پیشگیرى از قرار گرفتن در برابر نور خورشید توصیه مى‌شوند.

استفاده از کرم ضدآفتاب داراى فاکتور محافظتى نور خورشید (SPF) بالا توصیه مى شود. اعداد بالاتر SPF بیانگر قدرت محافظت بیشتر کرم است. متاسفانه راهى براى “برنزه شدن بى خطر” در آفتاب وجود ندارد.

اگر دچار آفتاب سوختگى شدید:

* دوش یا حمام آب سرد بگیرید یا پارچه مرطوب و سرد روى سوختگى قرار دهید.
* کرم‌های حاوى بنزوکائین، لیدوکائین و وازلین روی پوست نمالید.
* اگر تاول پوستى به وجود آمده است، پانسمان خشک ممکن است از عفونت جلوگیرى کند.
* •اگر پوستتان تاول نزده است، از کرم هاى مرطوب کننده براى تسکین ناراحتى استفاده کنید.
* داروهاى مسکن مانند ایبوپروفن را براى تخفیف درد مصرف کنید.

اگر به هر دلیلی با قرار گیری در معرض نور شدید خورشید به آفتاب سوختگی مبتلا شدید، پیشنهادات و نکات ارائه شده در زیر می توانند شما را در بهبودی و کاهش تاثیرات ناشی از سوختگی پوست تان در راستای مراجعه به پزشک (در صورت نیاز) یاری دهند.

توضیح اینکه کلیه موارد توسط پزشکان و متخصصین مربوطه توصیه و تایید می شوند.

۱ _ استفاده از کمپرس های تسکین دهنده: اولین و مهمترین اقدام برای درمان سوختگی های سطحی از هر نوعی که باشند، کاهش دمای آن قسمت سوخته شده است. آفتاب سوختگی نیز از این امر مستثنا نیست. پوست به هنگام آفتاب سوختگی نیز داغ و ملتهب می شود؛ لذا برای این منظور راه های گوناگونی وجود دارد که کمپرس کردن مهمترین آنها است. شما می توانید با یکی از مواد زیر دمای اضافی را کاهش دهید:
الف آب سرد: برای پایین آوردن گرمای موجود در پوست از آب سرد شیر آب استفاده کنید. به این ترتیب که پارچه ای را در آب سرد فرو کرده و بر روی سطح سوخته پوست قرار دهید. این پارچه را مرتب با پارچه آغشته شده به آب سرد دیگری تعویض کنید. این کار را چندین بار در روز و هر دفعه ۱۰ الی ۲۰ دقیقه تکرار کنید.
ب _ یخ: اگر سوختگی دارای حدی متوسط باشد، می توانید از یخ برای تسکین سریع عوارض آن استفاده کنید. به صورتی که مقداری یخ را درون تکه پارچه و یا کیسه پلاستیکی پیچیده و بر روی سطح سوخته پوست قرار دهید. اگر تحمل یخ برای پوست صدمه دیده شما راحت نیست و یا آب شدن آن مشکل ساز است، در صورتی که نخودفرنگی برای فصل زمستان در فریزر نگهداری کرده اید، از آن استفاده کنید، به این صورت که مقداری نخودفرنگی فریز شده را در کیسه فریزری ریخته و آن را بر روی قسمت آفتاب سوخته قرار دهید. تحمل این کیسه کمپرس راحت تر است.
۲ _ حمام آب سرد: بهترین پیشنهاد برای آن دسته از سوختگی هایی که دارای وسعت زیادی هستند مانند سوختگی هایی که حاصل از آفتاب گرفتگی طولانی مدت بوده، حمام آب سرد است. برای این منظور دو راه وجود دارد: هم می توانید از دوش آب ولرم رو به سرد استفاده کرده و یا آنکه وان حمام را از آب ولرم متمایل به سرد پر کرده و ۱۵ الی ۲۰ دقیقه در آن بخوابید و در همین حین به ناحیه صورت هم مرتب آب بپاشید. برای سوختگی های با وسعت کمتر از لگن های بزرگ آب هم می توان استفاده کرد. پس از طی این مدت پوست خود را به آرامی با حوله ای تمیز و نرم خشک کنید. مراقب باشید جهت خشک کردن، حوله را با شدت بر روی پوست خود نمالید.
چند توصیه:

از آنجایی که سوختگی ها به طور کلی دارای مشکلاتی از قبیل درد، تورم، سوزش و خارش نیز هستند، اضافه کردن برخی مواد به آب داخل وان یا لگن می تواند کمی تسکین دهنده باشد:
الف _ جوش شیرین:

مقداری جوش شیرین (۲ قاشق غذاخوری) را در آب ولرم موجود در وان یا حتی لگن بزرگ ریخته و پوست آفتاب سوخته را در محلول آب و جوش شیرین به مدت ۱۵ دقیقه قرار دهید. در آخر نیز برای خشک شدن از حوله استفاده نکنید و مدتی صبر کنید تا پوست شما در معرض هوا خشک شود. در واقع هدف، ماندگاری بیشتر این محلول بر روی پوست شما است.
ب _ سرکه سیب:

یک فنجان سرکه سیب را به آب سرد داخل وان یا لگن اضافه کنید. این مورد نیز از جمله مواردی است که توسط متخصصین پوست جهت کاهش دردهای سوختگی توصیه می شود.
توجه:

مراقب باشید به هنگام قرار گرفتن در هر یک از محلول های فوق، این مواد با چشم شما برخورد نکنند.

حمام کنید

اضافه کردن چند قاشق ‌غذاخوری پر جوش‌شیرین به آب تقریبا سرد و حمام‌کردن با آن به تحمل آفتاب‌سوختگی کمک می‌کند.

فقط ۲۰-۱۵ دقیقه قسمت‌های سوخته را داخل جوش‌شیرین قرار دهید نه بیش‌تر. چون در مدت زمان بیش‌تر احتمال پوسته پوسته شدن وجود دارد.

بعد از حمام از حوله استفاده نکنید. بگذارید پوست در برابر هوا خشک شود، جوش‌شیرین را از روی آن پاک نکنید.

تسکین آفتاب‌سوختگی

اضافه کردن بلغور جو به آب سرد راه دیگری برای تسکین پوست سوخته در اثر آفتاب است.

وان را با آب نه خیلی سرد پر کنید. آب خیلی سرد حالت شوک می‌دهد، از نمک‌های حمام، روغن‌، کف‌کننده‌ها استفاده نکنید در عوض یک پیمانه بلغور جو را که تسکین‌دهنده ملایم پوست است، با آب مخلوط کنید.

به جای بلغور می‌توانید از پودر آماده جو نیز استفاده کنید. از روی جعبه دستورالعمل استفاده از آن را بخوانید.

مانند مرحله قبل بگذارید پوست در معرض هوا خشک شود و جو را از روی آن پاک نکنید.

مقداری آلوئه‌ورا استفاده کنید :

عصاره ژل مانند آلوئه‌ورا، التهاب و قرمزی آفتاب‌سوختگی را از بین می‌برد.

آلوئه‌ورا رگ‌های خون را تنگ می‌کند.

خوشبختانه این گیاه شفابخش در همه عطاری‌ها موجود است فقط کافیست برگ ضخیم آن را از وسط باز کرده و مایع ژل مانند را به صورت یک لایه ضخیم، مستقیم روی پوست آسیب‌دیده بمالید.

این کار را ۶-۵ بار هر روز به مدت یک هفته انجام دهید.

از کمپرس سرد استفاده کنید

یک پارچه را داخل آب سرد خیس کرده و چند دقیقه مستقیم روی قسمت‌های سوخته بگذارید. مستقیم از یخ استفاده نکنید. با خیس کردن مجدد پارچه، آن را سرد نگه دارید.

در طول روز از کمپرس چند بار تا زمانی که احساس آرامش کردید، استفاده کنید.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، می‌توانید در این مرحله هم مواد تسکین‌دهنده مانند جوش‌شیرین و بلغور جو را به آب اضافه کنید. برای این کار خیلی راحت قبل از خیس کردن پارچه، مقداری جوش‌شیرین را داخل آب ریخته هم بزنید یا جو را داخل تنظیف ریخته روی آن آب بریزید. بعد از کمی تکان دادن از آب و مخلوط جو برای کمپرس استفاده کنید.

آب بنوشید

همان طور که آفتاب پوست شما را سوزانده، آن را کم‌آب هم کرده است. آبرسانی به پوست را با نوشیدن مقدار آب کافی در طول درمان که به بهبود آفتاب‌سوختگی کمک می‌کند، فراموش نکنید.

با استفاده از وان، پوست را خنک کرده، سوزش را از بین ببرید

استفاده از وان آب‌سرد راه‌ خوبی برای خنک کردن و از بین بردن سوزش است به خصوص اگر سوختگی وسیع بوده یا در جاهایی مثل پشت در دسترس نباشد.

از صابون که باعث تحریک و خشکی پوست می‌شود، استفاده نکنید. اگر مجبور به استفاده از صابون شدید، نوع ملایم آن مانند داو را انتخاب کنید و بعد از استفاده سطح پوست را خوب آبکشی کنید.

در طول این مدت لیف و اسفنج را فراموش کنید. بعد از حمام با یک حوله نرم روی پوست ضربه‌های آرام بزنید.

اگر به ساعت‌ها داخل وان بودن تمایل ندارید، فقط یک دوش آب سرد بگیرید. قرار گرفتن بیش از حد داخل آب، می‌تواند باعث ایجاد یا تشدید خشکی پوست و افزایش خارش و لایه لایه شدن پوست شود.

از مرطوب‌کننده استفاده کنید

آفتاب سطح پوست را خشک و باعث ترک خوردن آن و از دست رفتن آب بیش‌تر می‌شود.

به جز حمام و کمپرس سرد که احساس بهتری ایجاد می‌کند، می‌توانید از لوسیون‌های مرطوب‌کننده هم بعد از حمام استفاده کنید.

برای احساس خنکی بیش‌تر، لوسیون را قبل از استفاده داخل یخچال قرار دهید و سرد مصرف کنید.

از سیب‌زمینی برای تسکین استفاده کنید

استفاده از سیب‌زمینی ساده اثر فوق‌العاده‌ای در تسکین درد دارد. وقت آن است که شما هم این روش شناخته شده در سراسر دنیا را امتحان کنید.

دو عدد سیب‌زمینی شسته شده را به صورت تکه‌های کوچک بریده و داخل مخلوط‌کن بریزید. اگر مخلوط سفت به نظر می‌آید کمی آب به آن اضافه کنید.

سیب‌زمینی را روی قسمت‌های سوخته قرار دهید. بگذارید سیب‌زمینی روی پوست خشک شود سپس دوش آب سرد بگیرید.

راه تمیزتر آن که سیب‌زمینی را داخل گاز استریل و سپس روی پوست بگذارید. باند را هر ساعت عوض کنید. این کار را چند بار در روز تا زمان کاهش درد ادامه دهید.

از آرد ذرت استفاده نمایید

قسمت‌های سوخته با پوشیدن لباس و ساییده شدن روزانه تحریک و دردناک‌تر می‌شوند. برای جلوگیری از ساییدگی قسمت‌های حساس و دور از دسترس برای زدن لوسیون و نیز خط مایو، زیر بغل، باسن و غیره را با پودر ذرت بپوشانید.

از وازلین یا روغن که با بستن منافذ، سوختگی را تشدید می‌کنند، استفاده نکنید.

اگر محل سوخته شروع به تاول‌زدن کرد، هیچ چیز روی آن نزنید.

از بی‌حس‌کننده‌های موضعی استفاده کنید

بی‌حس‌کننده‌های موضعی راه خوبی برای تسکین موقت درد و التهاب آفتاب‌سوختگی است.

به دنبال محصولاتی با ترکیب لیدوکائین باشید که احتمال ایجاد آلرژی توسط آن‌ها کم‌تر است. چون بعضی افراد به این مواد حساسیت دارند، قبل از استفاده مقداری از آن را روی قسمت کوچکی از پوست امتحان کنید.

این مواد به دو صورت کرم و اسپری وجود دارند. استفاده از اسپری به خصوص اگر سطح سوختگی زیاد باشد، بهتر است.

از زدن مستقیم اسپری روی صورت خودداری کنید. بهتر است مقداری از اسپری را روی گاز بپاشید و به صورت ضربه به صورت بزنید.

از مسکن برای کاهش درد و التهاب استفاده کنید

هیچ چیز به اندازه استامینوفن و ایبوپروفن در کاهش درد و التهاب پوست آفتاب سوخته موثر نیست.

قرص را همراه غذا مصرف کنید و به دستور‌العمل روی جعبه دقت کنید. در صورت معده درد مصرف قرص را متوقف کنید.

از هر یک از روش‌های تسکین دهنده که استفاده می‌کنید، التهاب و درد ناشی از آفتاب‌سوختگی را به خاطر بسپارید و دفعه بعد در برابر نور خورشید اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهید.

درست است که آفتاب‌سوختگی به طور طبیعی بهبود می‌یابد ولی اثر منفی و مضر خود را روی بدن به جا می‌گذارد

جوش صورت به شکلهای گوناگونی بروز می کند. جوش ساده , عفونی, کورک, دانههای سر سیاه دانه های سفید و دانه سرخ از اشکال متفاوت جوش هستند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، یبوست, کم خونی , ناراحتی های قاعدی و تغذیه  نادرست از عوامل مهم بروز جوش زیاد هستند. بنابراین ویتامین های E,D,B,A  در درمان جوش تاثیر فراوانی دارند. مهمترین منابع این نوع ویتامین ها نیز  سبزی,میوه ها , جگر و سبوس غلات است. همچنین باید گوشزد کنم که نگرانی و هیجان هم ممکن است موجب ایجاد جوش شود. همچنین بی خوابی , کم خوابی و بد خوابی هم میتواند موجب جوش صورت شود

یبوست، کم خونی، تغذیه نادرست و استرس از عواملی است که موجب ایجاد جوش می شود افرادی که پوست شان زیاد جوش می زند باید از مصرف کردن موادقندی و چرب خودداری کنند و به جای خوردن شیرینی، شکلات و غذاهای سرخ شده و پرادویه در رژیم غذایی روزانه خود از آب، سبزی و میوه های تازه استفاده کنند.

درمان جوش صورت بسته به نوع جوش انجام می گیرد. به طور کلی شستشوی مکرر نواحی جوش به ویژه با صابون هایی که اسیدیته می باشند و از خود بقایایی به جا نمی گذارند در جلوگیری از تشکیل جوش جـدید تا حـد زیادی مؤثر است و در درمان نیز کمک کـننده می باشد.

ویتامین های C, E, B, A در درمان کردن جوش تأثیر فوق العاده ای دارد این ویتامین ها را در سبزی ها، میوه ها، سبوس غلات و جگر می توانید پیدا کنید در حالیکه رژیم غذایی مناسبی گرفته اید. نکات زیرا را نیز فراموش نکنید:

* جوش صورت را با نوک ناخن تان تحریک نکرده و آن را جدا نکنید. قشری که روی جوش را پوشانده محافظ پوست است و نمی گذارد آلودگی ها وارد پوست شود. این قشر اگر از بین برود جوش عفونی می شود و حتی پس از بهبود جوش جای آن در صورت می ماند.

با صابون های ضدعفونی کننده پوست تان را تمیز کنید و روی جوشها را پاک کنید تا ازگسترش آن جلوگیری شود.

* برای اینکه پوستان جوش نزد باید چربی ها را از سطح پوست پاک کنید. هر روز صبح و آخر شب پوست صورتتان را شسته و پاک کنید بهتر است برای اینکه همه پوستتان را تمیز کنید و هم دانه های سرسیاه را از بین ببرید، از صابونهای ضدعفونی کننده استفاده کنید.

* اگر می خواهید پوست صورتتان صاف و درخشان باشد باید به کمک پوست سر و موهایتان بروید زیرا ارتباط مستقیم و تنگاتنگی میان این دو وجود دارد. اگر موهایتان شوره می زند و یا بیش از اندازه چرب است از سرکه سیب یا آب لیموترش استفاده کنید.

* هر وقت می خواهیدبه پاک سازی پوست و سرتان بپردازید به یاد داشته باشید که باید اول از همه دستتان عاری از هرگونه میکروب و آلودگی باشد.

* وجود نقاط عفونی در بدن موجب بروز جوش می شود به این علت به سلامت دندانها توجه کنید.

* داشتن آرامش عصبی باعث می شود که پوست تان صاف باشد. تا می توانید ورزش کنید.

* از خوردن آجیل، سس، ادویه، غذاهای سرخ شده، شکلات، کاکائو، بستنی، شیرینی،نوشابه های گازدار، پنیرهای چرب، قهوه و چای داغ پرهیز کنید زیرا این مواد باعث افزایش جوش در صورت خواهدشد.

* دستکاری نکنید. سعی کنید جوش‌ها را دستکاری نکنید و نخواهید با فشار دست آنها را خالی کنید.

* آرام باشید. سعی کنید خواب مرتب داشته باشید. استراحت کافی داشته باشید و حتی الامکان از فشارهای روحی و عصبی بپرهیزید.

* صورت خود را بشویید. برای شستشو از صابون اسیدی (گوگردی) که پزشک توصیه می‌کند استفاده کنید. ابتدا صورت خود را خوب صابون بزنید تا از کف پوشیده شود.

*  پوست را ماساژ دهید. هفته ای یک یا دو بار ماساژ با مواد اسیدی نظیر سرکه سیب در کاهش چربی پوست و بهبود جوشها موثر است.

*  چربی نخورید. از مصرف غذاهای چرب، سس مایونز، خامه، شکلات، گردو، فندق، موز، تخم مرغ و نارگیل، خودداری کنید.

* میوه و سبزی بخورید. سعی کنید سبزی و میوه بخصوص سبزی‌های حاوی ویتامینA مثل هویج، اسفناج، شاهی و گوجه‌فرنگی را زیاد مصرف کنید.

*  داغ نشوید. گرما میزان جوش‌های آکنه را بیشتر می‌کند پس زیاد در محیط‌های گرم نمانید.

*  ضد آفتاب بزنید. در مورد آفتاب نظرات متفاوت است برخی معتقدند اشعه آفتاب تاثیر خوبی در بهبود جوش‌های غرور جوانی دارد و برخی معتقدند که نور آفتاب پس از مدتی موجب تشدید آکنه می‌شود. اما مطمئن باشید از زدن ضد آفتاب ضرر نمی‌کنید.

*  ورزش کنید. ورزش حتی جوش صورت را نیز خوب می‌کند. ورزش و استحمام باعث باز شدن منافذ پوست، بهبود جریان خون آن و رفع چربی می‌شود که نتیجه آن شادابی پوست و بهبود جوش‌هاست.

* ز آفتاب دوری کنید.بر خلاف نظر عامه مردم آفتاب گرفتن (tanning) و تابش معمول آفتاب جوض صورت را بدتر میکند.

به علاوه بعضی از داروهای ضد جوش , پوست را به تابش آفتاب و اشعه ماورای بنفش حساس میکند و میتواند موجب آفتاب سوختگی شود.

پس مهم است که از وسایل محافظت از آفتاب (کلاه ,ضد آفتاب و…) استفاده کنید.دقت کنید ضد آفتاب شما حتما باید فاقد چربی باشد.

* هنگام خرید مواد آرایشی پوست و مو دقت کنید که کومدون زا نباشد و لفظ non comedogenic روی آن حک شده باشد.

* جوشهای خود را فشار ندهید.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  این کار باعث تشدید آکنه و گسترش التهاب میگردد. فشار دادن جوش ها به ندرت لازم است ولی اگر لازم باشد که جوشهای سر سفید و سر سیاه فشرده شوند باید این کار توسط متخصص انجام شود.

* در صورتی که پزشک برای شما دارو تجویز کرده است اجازه دهید اثرات داروها با گذر زمان ظاهر شود.

از پزشک خود راجع به شروع اثر داروها و زمان حداکثر اثر دارو بپرسید.به طور معمول ۸-۶ هفته طول میکشد تا اثر داروها شروع شود.پس تا این زمان داروها را منظم مصرف کنید.

درمان این جوش ها بسته به نوع جوش انجام می گیرد. به طور کلی شستشوی مکرر نواحی جوش به ویژه با صابون هایی که اسیدیته می باشند و از خود بقایایی به جا نمی گذارند در جلوگیری از تشکیل جوش جـدید تا حـد زیادی مؤثر است و در درمان نیز کمک کـننده می باشد.

درماتیت سبوره یک عارضه پوستی است و بیشترین موارد در میان نوزادان کمتر از ۱۲ ماه دیده می شود. این عارضه باعث می شود که لکه های سفید و فلسی بر روی پوست سر ظاهر شود، اما این لکه ها ممکن است روی سایر نقاط بدن هم به وجود آید.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  درماتیت سبوره، یک بیماری التهابی مزمن پوست، در نوزادان بسیار شایع است‌، و چون اغلب خود به خود بهبود می‌یابد، بسیاری از کودکان مبتلا به این بیماری به نزد پزشک برده نمی‌شوند.

درماتیت سبوره یک اصطلاح کلی بوده و شامل گروهی از بیماری های مزمن و عودکننده است که از حالات خفیف و شایع شامل شوره سر و چرب بودن پوست سر (سبوره) شروع شده تا انواع متوسط و شدید درماتیت سبوره که در آن پوست سر (و گاهی صورت، سینه و حتی مناطق دیگر) قرمزو خارش دار بوده و درجات گوناگونی از شوره و ا لتهاب درآن وجود دارد.

اگرشوره سر را در نظرنگیریم شیوع درماتیت سبوره در جمعیت حدود ۵ – ۲ درصداست. مشخص است که با لحاظ کردن شوره سر این رقم بسیار بالاتر می رود.

عامل همه انواع این بیماری ها مخمری بنام Pityrosporum است که بصورت نرمال هم در پوست افراد مشاهده می گردد (یعنی بصورت طبیعی ساکن پوست انسان می باشد). در جریان درماتیت سبوره، این قارچ از حالت کروی (که فرم نرمال آن است) به حالت بیضوی (که فرم بیماری زای آن است) تغییر شکل داده و این تغییر شکل موجب تشکیل اسیدهای چرب آزاد توسط مخمرمی گردد.

اسیدهای چرب فوق بعنوان ماده آزاررسان پوست عمل کرده و موجب تکثیر بیش از حد سلول های اپیدرم می شوند. این سلول های زیادی بصورت شوره و پوسته دفع شده و علایم بالینی بیماری را بوجود می آورند.

درماتیت سبوره در اغلب موارد یک عارضه خوش‌خیم است که خود به خود در طول ۱۲ تا ۲۴ ماه اول زندگی برطرف می‌شود، اما در شمار کمی از کودکان ممکن است بیماری آزارنده باشد و به درمان نیاز پیدا کند.

این بیماری ممکن است در نوزادان  پوست سر و بخش بالایی صورت را گرفتار می‌کند که اصطلاحا به آن “کلاه گهواره”(Cap Cradle) می‌گویند و ممکن است باعث نگرانی والدین شود.

این عارضه  در چند هفته اول زندگی نوزاد شایع است و  به صورت لکه‌های چرب و زردرنگ پوسته‌ریزی‌کننده ظاهر می‌شود که ممکن است نهایتا به هم بپیوندند به صورت یک کبره فلسی ضخیم درآیند. این عارضه روی پوست سر خارش ندارد و کودک را ناراحت نمی‌کند.

درمان های موضعی این عارضه را درمان می کنند. از جمله می توانید از این شیوه ها استفاده کنید:

▪ پیش از شستن کودک سرش را با وازلین یا روغن بچه چرب کنید تا ضایعات فلسی پوست نرم شود.

▪ پوست سر نوزاد را با شامپویی که پزشکتان تجویز کرده بشویید.

▪ از یک کرم یا لوسیون کورتونی بر روی پوست سر نوزاد استفاده کنید.

درماتیت سبوره در نوزادان همچنین ممکن است به صورت لکه‌های پوسته‌پوسته یا پلاک‌هایی بروز می‌کند که ظاهری چرب یا مومی دارند و  ممکن است با این علائم ظاهر شوند:

پلاک‌های دور گوش‌ها، بینی یا ابروها
دانه‌های پوستی قرمز روشن با حاشیه مشخص در کشاله ران و ناحیه میان‌ دوراه (بین خروجی دستگاه گوارش و دستگاه تناسلی)
خارش
ور آمدن پوست در جایی که کودک آن را خارانده است
شوره سر
اندکی ریزش مو در محل پلاک‌ها
لکه‌های قرمز احاطه‌کننده پلاک‌ها
عفونت ثانوی پوست در جاهایی که خارانده شده است.

این بیماری معمولا در دوره نوزادی خود به خود برطرف می‌شود و به والدین باید در این مورد اطمینان خاطر داد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، معمولا توصیه می‌شود پوست سر نوزاد با وازلین یا روغن‌های معدنی مشابه به طور مرتب ماساژ داده شود و بعد موهای نوزاد برس زده شود تا کبره روی پوست سر نرم شود.

درمان‌های دارویی با تجویز پزشک ممکن است استفاده از کرم‌های موضعی کورتونی یا ضدقارچی و استفاده از شامپوی تار باشد.

این بیماری مُسری نبوده و از طریق شانه و برس منتقل نمی گردند. استرس و هیجانات اغلب باعث بدتر شدن این بیماری ها می گردد. این بیماری ها معمولاً بصورت دوره های تشدید بیماری و بهبودی نسبی آن تظاهرکرده که هرکدام ممکن است هفته ها تا ماه ها طول بکشد. شیوع این بیماری ها در مردان بیشترمی باشد .

در بیماران مبتلا به ایدز، افسردگی و پارکینسون شیوع درماتیت سبوره بالاتر است.

درماتیت سبوروئیک بزرگسالی

درماتیت سبوروئیک بزرگسالان در زمان بلوغ بروز میکند ولی اغلب تظاهر آن تا دهه سوم به تعویق می افتد. در این بیماری بطور معمول اریتم منتشر و پوسته ریزی قسمت مودار سر وجوددارد. معمولا و نه همیشه پوسته در ابرو..شیار نازولابیال و شیار های پشت گوش وجود دارد.

سبیل و ریش نیزدر بیشتر موارد گرفتار میگردد. در تنه ضایعات به صورت پلاک است که پوسته چرب دارد و این ضایعات گلبرگی نامیده میشود. گرفتاری کشاله ران بخصوص در نواحی مودار وجود دارد و در سایر نواحی نیز دیده میشود.

افراد مبتلا به درماتیت سبوروئیک صورت ممکن است به جای خارش از سوزش شکایت کنند. در مبتلایان به ایدز و بیماری پارکینسون.. این درماتیت از شدت بیشتری برخوردار است و خصوصا در مواردایدز .. مقاومت به درمان وجوددارد. نکته قابل ملاحظه آنکه.. در چنین بیمارانی.

محل گرفتاری و شکل ضایعه غیر معمول خواهد بود. عفونت ثانوی با استافیلوکوک اورئوس یا استرپتوکوک متداول است و به صورت دلمه.. تشکیل پوستول و سلولیت بروز میکند.

تشخیص افتراقی

تشخیص افتراقی درماتیت سبوروئیک سر.. شامل پسوریازیس.. درماتیت آتوپیک.. شپش و شوره سر است. تشخیص افتراقی درماتیت سبوروئیک تنه و چینها شامل تینه آی تنه..قارچ کشاله ران.. کاندیدیازیس.. پسوریازیس.. سندرم رایتر.. و درماتیت تماسی می باشد.

درمان

باید به بیماران آگاهی داد که درماتیت سبوروئیک وضعیت مزمنی است که درمان دائمی ندارد ولی با تمهیداتی میتوان آن را متوقف نمود. بنا براین سالها احتیاج به درمان و مراقبت دارد. شوره سر را میتوان با شامپوهای طبی.. از جمله سلنیوم سولفاید.

کتوکونازول و انواع شامپوهای تار درمان نمود. برای شوره سر شدید با پوسته ریزی و دلمه.. پماد ۵ درصد اسید سالسیلیک مفید

می باشد. چنانچه عفونت ثانوی وجود داشته باشد استفاده از اریترومایسین خوراکی یا فلوکوگزانتین..ضروری به نظر میرسد.

اشکال حاد درماتیت سبوروئیک صورت و تنه به پماد استروئید ضعیف.. حساس میباشند. کرم کتوکونازول ۲ درصد میتواند به همان اندازه موثر باشد. شستشوی مکرر با آب و صابون مفید است زیرا سبب حذف لیپید ها شده که این لیپید ها سوبسترای موثری را برای مخمر ها تشکیل میدهند. برای موارد مقاوم میتوان یک دوره خوراکی کتوکونازول (۲۰۰ میلی گرم روزانه برای ۱۴ روز) و یا یک دوره ایترا کونازول( ۱۰۰ میلی گرم برای ۲۱ روز) تجویز کرد.

درماتیت سبوروئیک شیر خواران

در ماتیت سبوروئیک شیر خواران.. بطورتیپیک پوست سر.. چین های فلکسور.. و نواحی دیاپر را گرفتار میکند. پلاک های درماتیت سبوروئیک روی پوست سر. اغلب صفحات سفید مایل به زرد ضخیمی را بوجود می اورند.. که در اصلاح عامیانه کلاه گهواره ای نامیده میشود. شیر خواران مبتلا به در ماتیت سبوروئیک خارش شدیدی ندارند.. و خارش تابلوی مهم بیماری شیر خواران نمی باشد.

بیماری لینر

بندرت درماتیت سبوروئیک شی خواران به سمت اریترودرمی اکسفولیاتیو همراه با اسهال شدید.. عفونت های راجعه میکربی.. سپتی سمی و تحلیل پیش می روند. این سندرم شدید سبوره. بیماری لینر نامیده میشود. و در بعضی موارد با کمبود فامیلیال جزء C5 کمپلمان همراه است.

تشخیص و تشخیص افتراقی

درماتیت سبوروئیک شیر خواران به آسانی تشخیص داده میشود.. چرا که تمایل زیادی به گرفتاری سر دارد. همچنین در ماتیت صورت و درماتیت دیاپر به تشخیص کمک میکند. مهمترین تشخیص افتراقی درماتیت سبوروئیک شیرخواران درماتیت آتوپیک و پسوریازیس است. تشخیص افتراقی مهم دیگر تیپ… لترسیو بیماری هیستوسیتوزیس لانگر هانس می باشد.

درمان

۱- شستشوی روزانه سر و صورت با شامپوی بچه.. شامپو های حاوی سولفور یا اسید سالسیلیک را برای پوسته های ضخیم
میتوان به کار برد( ولی برای تمامی بدن و بطور کلی نباید بکار روند..زیاد احتمال توکسیسیته سیستمیک سالسیلیک اسید وجود دارد)
۲- کورتکو استروئید های موضعی خفیف( کرم هیدوکورتیزون ۱%) را میتوان برای دوره های کوتاه مدت مورد استفاده قرارداد.( در مواردی که بیماری به شامپوهای تنها جواب نمیدهد)

قرار گرفتن مواد رنگی با منشاء خارجی در زیر پوست باعث تغییرات رنگی می شود که این حرکات را خالکوبی یا تاتو می نامنیم .انجام تاتو یا خالکوبی می تواند به دلیل یک رفتار فرقه ای و مذهبی و یا به خاطر زیبایی و یا جهت یک عقیده خاص و خیابانی باشد .

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، تخمین زده می شود که نزدیک به ۱۰ ٪ از جمعیت ایالات متحده نوعی از تاتو را بر بدن خود دارند و در نهایت ۵۰ ٪  از این افراد در طی زمان خواستار حذف تاتو از بدن خود هستند .

خاکوبی گاهی بصورت اتفاقی بصورت تفریحی و به شکل نقاشی روی پوست با ایجاد خط لب و خط ابرو و بعضی وقت ها نیز با تجویز پزشک و به منظور اصلاح منظره و ناخوشایند مربوط به جای زخم در بعضی نقاط بدن انجام می شود در تصادفات و به دنبال زخم و جراحت ممکن است سنگریزه یا بعضی مواد رنگی در زیر پوست کاشته شود و یک نوع خالکوبی اتفاقی را به وجود بیاورد مثال دیگر آن وجود ترکش و ذرات باروت به دنبال انفجارات و جراحت های جنگی می باشد که داخل زخم ها  قرار می کیرد در بیمارانی که بنا به هر دلیل موهای ابرو و مژه خود را از دست داده اند .

گاهی با توصیه پزشک برای بهبود وضعیت ظاهری اقدام به خالکوبی می شود و بطور مصنوعی منظره ای شبیه ابروها درست می کنند و یا با انجام خالکوبی روی لبه پلک تا حدودی می توان نبودن موهای مژه را جبران کرد اکثر موارد خالکوبی را انواعی تشکیل می دهند که با خواسته و میل خود فرد انجام می گیرد و به این خالکوبی دکوراتیو می گویند که اغلب با مسئل شخصی فرهنگی ،نژادی در ارتباط است در خالکوبی رنگ های مختلفی به کار می رود مثلا برای رنگ سیاه و آبی از کربن ، برای رنگ قرمز از رنگ های گیاهی برای ابی روشن از الومینیات و کوبالت برای زرد از کاردمیوم برای سبز از اکسید کرومیک و برای قهوه ای از اکسید آهن استفاده می شود .

گاهی پس از انجام خالکوبی شرایطی پیش می آید که فرد تصمیم می گیرد خالکوبی را پاک کند که مهم ترین دلایل آن عبارت است از عوض شدن مد ، عدم رضایت از شکل به دست آمده گاهی خرابکاری ، فراهم شدن مشکل استخدام و … است .

روش های مختلفی برای پاک کردن تاتو وجود دارد که شامل جراحی ، کوتر کردن ، منجمد کردن ، تراشیدن پوست و لایه برداری عمیقی که این روش ها ارزان بوده ولی نتیجه آنها کامل و صد در صد نیست و معمولا جای زخم و اسکار بجای می گذارند .

استفاده از لیزر ساده ترین ، با عارضه کمتر و گاهی با نتایج بسیار عالی می باشد که در صورت موثر بودن اکثرا جای زخم و اسکار به جا نمی گذارد .

اما لیزر محدودیت هایی هم دارد که یکی گران بودن ، دوم غیر قابل پیش بینی بودن نتایج آن است سومین محدودیت لیزر بی اثر بودن آن روی بعضی از خالکوبی ها می باشد .

از آنجایی که بعضی خالکوبی ها به لیزر جواب نمی هند و بعضی دیگر حتی با لیزر تشدید می شوند ( خصوصا خالکوبی قرمز ) لازم است قبل از انجام لیزر منطقه کوچکی از ضایعه تست شود و در صورت گرفتن نتیجه مساعد اقدام به درمان همه ضایعه کرد.

در صورت عدم امکان استفاده از روش های فوق گاهی با انجام خالکوبی های مجدد با رنگ های مشابه رنگ پوست می توان تا حدودی خالکوبی قبلی را مخفی کرد.

چگونه به یک پزشک معتبر به انجام لیزری حذف تاتو پیدا کنم؟

برای برداشتن تاتو ، شما باید یک متخصص پوست معتبر و یا مرکز عمل جراحی زیبایی مناسب پیدا کنید . همچنین در صورت امکان ، شما باید یک شرح حال از پزشک خانوادگی خود در رابطه با سلامتی عمومی و بیماریهای