مشاهده مطالب کاربر

تعداد مطالب : 830

تعداد نظرات : 229

زمان آخرین مطلب : 4626روز قبل

سينمای ایران و جهان

بیوگرافی شخصیت جومونگ در سریال افسانه جومونگ

نام : سانگ ایل گوک / Song Il Gook /Song Il Guk / Song Il Kook /Song Il Kuk

حرفه : بازیگر و مدل

تاریخ تولد : 1 اکتبر 1971

محل تولد : کره جنوبی

سن : 36 سال

قد : 185 سانتیمتر

وزن : 80 کیلو

محل تحصیل: دانشگاه Cheongju

علایق : گلف ، شنا ، اسکی ، دوچرخه سواری کوهستانی ، شمشیر بازی.

دوشنبه 4/3/1388 - 23:32

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

محبت و عاطفه

خداحافظ

خداحافظ گل لادن................................تموم عاشقا باختن
ببین هم گریه هام از عشق...................چه زندونی برام ساختن
خداحافظ گل پونه................................گل تنهای بی خونه
لالایی ها دیگه خوابی ........................به چشمونم نمی شونه
یكی با چشمای نازش.......................... دل كوچیكمو لرزوند
یكی با دست ناپاكش..........................گلای باغچمو سوزوند
تو این شب های تو در تو....................... خداحافظ گل شب بو
هنوز آوار تنهایی داره............................ می باره از هر سو
خداحافظ گل مریم.................................گل مظلوم پر دردم
نشد با این تن زخمی............................ به آغوش تو برگردم
نشد تا بغض چشماتو.......................... به خواب قصه بسپارم
از این فصل سكوت و........................ شب غم بارونو بردارم
نمی دونی چه دلتنگم از......................... این خواب زمستونی
تو كه بیدار بیداری بگو........................ از شب چی می دونی
تو این رویای سر دم گم ............................خداحافظ گل گندم
تو هم بازیچه ای بودی ...................... تو دست سرد این مردم
خداحافظ گل پونه ............................. كه بارونی نمی تونی
...طلسم بغضو برداره .از این پاییز دیوونه.... خداحافظ

دوشنبه 4/3/1388 - 23:29

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

محبت و عاطفه

عشق یعنی:

عشق یعنی... کودکی گفتند : عشق چیست؟ گفت : بازی

به نوجوانی گفتند : عشق چیست؟ گفت : رفیق بازی

به جوانی گفتند : عشق چیست؟ گفت : پول و ثروت

به پیرمردی گفتند : عشق چیست؟ گفت :عمر

به عاشقی گفتند : عشق چیست؟ چیزی نگفت.آهی کشید و سخت گریست

دوشنبه 4/3/1388 - 23:28

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

محبت و عاطفه

داستان

مرد و زن جوانی سوار بر موتور در دل شب می راندند. آنها عاشقانه یکدیگر را دوست داشتند. زن جوان: یواش تر برو, من می ترسم. مرد جوان: نه, اینجوری خیلی بهتره. زن جوان: خواهش میکنم, من خیلی می ترسم. مرد جوان: خوب, اما اول باید بگی که دوستم داری. زن جوان: دوستت دارم, حالا میشه یواش تر برونی. مرد جوان: منو محکم بگیر. زن جوان: خوب حالا میشه یواش تر بری. مرد جوان: باشه به شرط اینکه کلاه کاسکت منو برداری و روی سر خودت بذاری, آخه نمیتونم راحت برونم. اذیتم میکنه. روز بعد واقعه ای در روزنامه ثبت شده بود. برخورد موتور سیکلت با ساختمان حادثه آفرید. در این سانحه که به دلیل بریدن ترمز موتورسیکلت رخ داد, یکی از دو سرنشین زنده ماند و دیگری درگذشت. مرد جوان از خالی شدن ترمز آگاهی یافته بود. پس بدون اینکه زن جوان را مطلع کند با ترفندی کلاه کاسکت را بر سر او گذاشت و خواست تا برای آخرین بار دوستت دارم را از زبان او بشنود و خودش رفت تا او زنده بماند.

دوشنبه 4/3/1388 - 23:27

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 1 ]

محبت و عاطفه

نامه ی یک دختر زشت به پروردگار

پروردگارا ! این نامه را بنده ای از بندگان تو به تو می نویسد که بدبختی
بمفهوم وسیع کلمه – در زندگی بی پناهش بیداد می کند....

بعظمت تردید ناپذیرت سوگند ، همین حالا که این نامه را بتو مینویسم آنقدر
احساس بدبختی میکنم که تصورش – حتی برای تو که تنها پناهگاه تیره بختانی –
امکان پذیر نیست .....

میدانی خدا ، سرنوشت دردناکی که نصیب زندگی تنهای من شده صرفا زاییده یک
امر تصادفی است ..

مگر زندگی جز ترادف تصادفات ، چیز دیگری هم هست ؟ ... نه خدا .... به خدا
نیست !...

بیست وهشت سال پیش از این دختری زشت روی و ترشیده با پولی که از پدرشی به
ارث برده بود ؛ جوانی زیبا را خرید ... نتیجه ی این معامله وحشتناک ، من
بودم !...بخت سیاه من حتی آنقدر به یاری نکرده بود که وجودم تجلی دهنده
زیبایی پدرم باشد .... هنگامیکه در نه سالگی برای نخستین بار به آینه نگاه
کردم ، بچشم خود دیدم که چهره ام ، چرکنویس از یاد رفته ایست از چهره وحشت
انگیز مادرم !...

سیزده ساله بودم که یک ورشکستگی همگانی ، همراه با دارایی خیلی از
ثروتمندان ، ثروت مادرم را هم برد . همراه با ثروت مادرم ، پدرم را .

تا آنزمان ، علی رغم چهره زشتی که داشتم ، زرق و برق ثروت هرگزنگذاشته بود
، که من در مقابل دخترانی که تو زیبایشان آفریده بودی احساس تحقیر کنم ...
تنها هنگامیکه فقر سایه نامیمون خود را بر چهره زشتم افکند، برای نخستین
بار احساس کردم که تا چه پایه محرومم !!!

در دوران تحصیلی همیشه شاگرد اول بودم .. چه شاگرد اول بدبختی ! شب و روز
سر و کارم با کتاب بود ... همه تلاشم این بود که نقصان ظاهر را با کمال
باطن جبران کنم...زهی تلاش بیهوده !

دوران بلوغم بود ... همه سلولهای بدن درمانده ام از من و احساست من ، "من"
و "احساسات" متقابلی میخواستند...

دلم وحشیانه آرزو میکرد که بخاطر عشق یک جوان ، هر چقدر هم وامانده ، بطپد ...!

نگاهم سرگردان نگاه عاشقانه ای بود که با تصادم آن ، در زیر دلم یک لرزش
خفیف و   سکر آور ، وجودم را برقص آورد ...

می خواستم و از صمیم قلب آرزو می کردم – که هر یک طپشهای قلبم انعکاس ناله
ی   شبانه ی عاشقی باشد که کمال سعادتش تعقیب سایه عشق من می بود .

دلم می خواست از ماوراء نفرت اجتناب پذیری که زاییده چهره نفرت انگیز من
بود ، جوانی از جوانان روزگار ،دلم را میدید...و می دید که دلم تا چه حد
دوست داشتنی است ... تا چه پایه می تواند دوست بدارد.

در اینجا ! در این دوران ظاهر بین ظاهر پرست ، دل صاحبدلان را آشنایی نیست ...

به رغم آرزویی که داشتم هرگز نه جوانی سراغ جوانی مطرودم را گرفت ، نه دلی
بخاطر تنهایی دلم گریست ...

تنها بستر تک افتاده ام می داند که شبها بخاطر آرامش دلم ، چقدر دلم را گول
زدم ... همه شب ...هر شب به او – به دلم بیکسم ، قول می دادم که فردا
....مونسی برایش خواهم یافت ...

و هر روز – همه روز ، به امید پیدا کردن قلبی آشنا ، نگاهم نگران صدها
نگاه ناشناس بود ...

آه ! ای سرنوشت المبار ! ....ای زندگی مطرود !...

در جستجوی دلی آشنا هر وقت ، هر کجا رفتم ، هر کجا بودم این زمزمه
خانمانسوز بگوشم رسید : دختر خوبی است ...بی نهایت خوب .... اما ....افسوس
که ...زیبا نیست ...هیچ زیبا نیست .

تنها تو می دانی خدا، که شنیدن اینچنین زمزمه ی اندوهبار برای دختری که از
زیبایی محروم است ، چقدر تحمل ناپذیر و شکننده است !

و این پروردگارا ؛ به عدالتت سوگند که شوخی نیست ، شعر نیست ، تراژدی خلقت
است ! تراژدی زندگیست !

خداوندگارا ! اشتباه می کنم ! اینطور نیست !؟

هجده ساله بودم که تحصیلاتم بپایان رسید ...بیشتر از آن نمی توانستم به
تحصیلاتم ادامه دهم ، و نه میل داشتم اینکار را بکنم ... مادرم میل داشت
اینکار را بکنم ...میل داشت که تکلیف آینده من هر چه زود تر تعیین شود!
آینده ! چه آینده ای ؟ کدام آینده !؟مشتی موی کز کرده ، یک جفت دست کج و
معوج نازک ، یک بینی پهن توسری خورده ، با دو دیده ی لوچ و قلبی گرسنه در
سینه ای مطرود و تهی ویک زندگی هیچ ، و یک زندگی پوچ ، چه آینده ای
میتوانست داشته باشد ؟ جز حسرت سینه سوز ...عزلت شباب شکن ...اشک ..اشک
پنهانی ...

نگاه های نگران و ترحم آمیز مادرم بدتر از همه چیز ، استخوانهایم را آب کرد
... دلم هیچ نمی خواست قابل ترحم باشم ...اما ...مگر با خواستن دلم بود
؟...قابل ترحم بودم ....علتش هم خیلی ساده بود ...نه ثروتی داشتم که بتقلید
از مادرم مردی را بخرم ...و نه ...آه ! خداوندا!در باره ی زیبایی دیگر چه
بگویم ؟!

با خاطری نگران ، خاطری بینهایت نگران و آشفته ، برای تسلی دل تسلی
ناپذیرم بشعرا و نویسندگان بزرگ پناه بردم ... چه شبها که در دوزخ دانته ،
هاج و واج ماندم و سوختم ..ودر عزای مرگ جانخراش "گوریو " ی واژگونبخت ، چه
فلسفه های وحشتناک که در باره ی کمدی زندگی و طمع بی پایان زندگان از "
چرم ساغری " بالزاک اندوختم ...

با حافظ شیراز بر تارک افلاک با فرشتگان سر گشته ، هم پیاله شدم ...

در اتاق ماتمزده ام چه ساعتهاکه بخاطر قهرمان " اتاق شماره 6" چخوف گریستم
...مدتها "دیکنز "دوش به دوش "داستایوسکی " دل درهم شکسته ام رابا آتش
آشیانسوز قهرمان تیره روزشان ، کباب کردند و پهلوانان یاس آفرین " کافکا "
آخرین ستون امیدم را بسر زندگی نومیدم ، خراب کردند ...

خداوندا ! دیگر چه بگویم که چند سال متوالی برای تسلی دلم از یک طرف وپیدا
کردن     راه حلی برای مشکلی که داشتم جز خداوندان زمین مونسی نداشتم ...
تا اینکه ....

یکبار احساس استخوان شکنی سرا پای زندگیم را تکان داد ...یکوقت عملا دیدم
که دارم پیر میشوم و هنوز جای پای هیچ مردی در بیکران زندگی بی آب و علف
زندگی سرسام گرفته ام ، پیدانیست !

تنفر شدیدی نسبت به هر چه شاعر است ونویسنده است در من به وجود آمد...چون
یکباره بخاطرم آمد که این انسانهای معروف ، که ظاهرا خدای معنویات هستند
؛هرگز صمیمانه درباره تیره بختانی چون من که تنها گناهشان فقدان زیبایی
ظاهر است نگریسته اند ! هرگز نخواندم که یکی از آنها عاشق دختری زشت روی
چون من شده باشند واگر تصادفا هم چنین کاری کرده اند ، پایه اش ترحم بوده
نه محبت ! ... ترحم...ترحم...!

آری خداوندا ! قلب هیچ کس نباید به خاطر من – به خاطر قلب من بطپد – برای
اینکه اصلا نیستم ! نه ، خدا ! خدا منهای زیبایی ؟! مفهوم زن چیست ؟ من
چیستم ؟ در حیرتم ، پروردگارا ! مگر هنگام آمدن من این حقیقت برای تو آشکار
نبود ؟!

مرا چرا آفریدی ؟ برای چه ؟ برای که آفریدی ؟ برای نشان دادن عظمت و قدرت
زیبایی ؟ برای این کار وسیله ی دیگری جز « زشتی » ـ این منبع تیره بختی
زندگی تیره بخت من نداشتی ؟

پروردگارا ! من متاسفم که تحمل زندگی با اینهمه خفت ، از توان من خارج است .

من همین امشب به آستان تو برمیگردم ... تا در ساختمانم تجدید نظر کنی !
من موی سرکش و پریشان میخواهم تا هر یک از تارهایشان را زنجیر بندگی صد
دل    هرزه پرست سازم ! این فکر عمیق به درد من نمی خورد ، به چه دردم می
خورد؟... من فکر بچگانه می خواهم که با یک اشاره بخاطر هوسی موهم ، دل به
هرکس و ناکس ببازم !

پروردگارا ! من امشب رهسپار بارگاه تو هستم ... و این گناه من نیست ...مرا
به خاطر گناهی که نکردم ببخش

دوشنبه 4/3/1388 - 23:26

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 2 ]

محبت و عاطفه

...

سر کلاس پا تخته با یک تیپ شلخته با خط بد نوشتم زندگی بی تو سخته

دوشنبه 4/3/1388 - 22:17

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

محبت و عاطفه

...

اگر دنیا پر از عاشق نباشه تو این دنیا دل صادق نباشه همون بهتر که این دنیا نباشه زمین و آسمون یکجا فنا شه

دوشنبه 4/3/1388 - 22:16

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

محبت و عاطفه

...

در تنهاترین تنهاییم

تنها کسم تنهایم گذاشت

دوشنبه 4/3/1388 - 22:15

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

محبت و عاطفه

...

اگه دبیر ریاضات بودم
ثابت میكردم كه چگونه شعاع نگاهت
از مركز قلبم میگذرد
اگه دبیر شیمی بودم
از اشك چشمانت محلول محبت میساختم اگه دبیر جغرافیا بودم ثابت می كردم خوش اب و هواترین منطقه اغوش گرم توست واگه دبیر زبان بودم
با زبان بی زبانی میگفتم I LOVE YOU

پنج شنبه 31/2/1388 - 14:38

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 2 ]

طنز و سرگرمی

اس ام اس

پنج راه فراموش كردن اونى كه خیلى دوستش دارى...
.
.
.
.
دنبال چى میگردى؟ می كشمت اگه بخواى فراموشم كنى

پنج شنبه 31/2/1388 - 14:37

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 1 ]