تبیان، دستیار زندگی

احادیثی درباره عطر زدن
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
اَلطّیبُ یَشُدُّ القَلبَ؛
بوى خوش قلب را تقویت مى كند.
كافى، ج6، ص510، ح6

------------------------------------
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
إِنَّ خیارَ عِبادِ اللّه  الموفونَ المُطَیِّبونَ؛
بهترین بندگان خدا كسانى هستند كه به وعده وفا كنند و بوى خوش بكار برند.
نهج الفصاحه، ح850

------------------------------------
امام صادق علیه السلام :
صَلاةُ مُتَطَیِّبٍ أَفضَلُ مِن سَبعینَ صَلاةً بِغَیرِ طیبٍ؛
یك نماز با عطر بهتر از هفتاد نماز بدون عطر است.
كافى، ج6، ص511، ح7

-----------------------------------
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
ما طابَت رائِحَةُ عَبدٍ إِلاّ زادَ عَقلُهُ؛
هیچ كس خوشبو نگردید مگر این كه بر عقلش افزوده شد.
مستدرك الوسائل، ج1، ص418، ح1044

------------------------------------
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
ثَلاثٌ حَقٌّ عَلى كُلِّ مُسلِمٍ: اَلغُسلُ یَومَ الجُمُعَةِ وَالسِّواكُ وَ الطّیبُ؛
سه چیز است كه بر هر مسلمانى لازم است: غسل جمعه، مسواك زدن و استعمال بوى خوش.
نهج الفصاحه، ح1256

------------------------------------
رسول اكرم صلى الله علیه و آله :
خَمسٌ مِن سُنَنِ المُرسَلینَ: اَلحَیاءُ وَالحِلمُ وَالحِجامَةُ وَالسِّواكُ وَالتَّعَطُّرُ؛
پنج چیز از سنت پیغمبران است: حیا، حلم، حجامت، مسواك و عطرزدن.
نهج الفصاحه، ح1463

------------------------------------

امام كاظم علیه السلام :
لایَنبَغى لِلرَّجُلِ أَن یَدَعَ الطّیبَ فى كُلِّ یَومٍ فَإن لَم یَقدِر عَلَیهِ فَیَومٌ وَیَومٌ لا، فَإِن لَم یَقدِر فَفى كُلِّ جُمُعَةٍ وَلایَدَع؛
شایسته است كه مرد هر روز از عطر استفاده كند، اگر هر روز نتوانست، یك روز در میان عطر زند و چنانچه این هم مقدورش نبود جمعه ها را ترك نكند.
كافى، ج6، ص510، ح4

------------------------------------
امام صادق علیه السلام :
جاءَتِ امرَأَةٌ إِلى رَسولِ اللّه  صلى الله علیه و آله فَقالَت: یا رَسولَ اللّه  ما حَقُّ الزَّوجِ عَلَى المَرأَةِ؟ قالَ: ... وَعَلَیها أَن تَطَیَّبَ بِأَطیَبِ طیبِها؛
زنى نزد پیامبر صلى الله علیه و آله آمد و عرض كرد: یا رسول اللّه ، حق مرد بر زن چیست؟ حضرت فرمودند:... و اینكه خود را براى او بیاراید و با بهترین عطرها خوشبو كند.
كافى، ج5، ص508، ح7

------------------------------------
امام باقر علیه السلام :
ـ فى أَحكامِ النِّساءِ ـ لایَجوزُ لَها أَن تَتَطَیَّبَ إِذا خَرَجَت مِن بَیتِها؛
جایز نیست زن با بوى خوش از خانه بیرون برود.
بحارالأنوار، ج103، ص255، ح1

------------------------------------
پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله :
خَمْسٌ مِنْ سُنَنِ الْمُرْسَلینَ: اَْلْحَیاءُ وَ الْحِلْمُ وَ الْحِجامَةُ وَ السِّواكُ وَ التَّعَطُّرُ؛
پنج چیز از سنت پیغمبران است: حیا، بردبارى، حجامت كردن، و مسواك و عطر زدن.
نهج الفصاحه، ح 1463

منبع: aviny.com

دعا و اعمال شب اول ماه رمضان

شب اول در آن چند عمل است :

اوّل آنكه طلب هلال كند و بعضى استهلال این ماه را واجب دانسته اند

دوّم چون رؤ یت هلال كرد اشاره به هلال نكند بلكه رو به قبله كند و دستها را به آسمان بلند كند و خطاب كند هلال را و بگوید:

رَبّى وَرَبُّكَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ اَللّهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَیْنا بِالاْمْنِ
پروردگار من و پروردگار تو خدا پروردگار جهانیان است خدایا این ماه را بر ما نو كن با امنیت

وَالاِْیمانِ وَالسَّلامَةِ وَالاِْسْلامِ وَالْمُسارَعَةِ اِلى ما تُحِبُّ وَتَرْضى
و ایمان و سلامتى و اسلام و پیشى گرفتن بدانچه تو دوست دارى و خوشنود شوى

اَللّهُمَّ بارِكَ لَنا فى شَهْرِنا هذا وَارْزُقْنا خَیْرَهُ وَعَوْنَهُ وَاصْرِفْ عَنّا
خدایا بركت ده به ما در این ماه و خیر و خوبى و كمك آن را روزى ما كن و بگردان از ما

ضُرَّهُ وَشَرَّهُ وَبَلاَّئَهُ وَفِتْنَتَهُ
زیان این ماه و شر و بلا و فتنه اش را

و روایت شده كه حضرت رسول صلى الله علیه و آله چون رؤیت مى كرد هلال ما رمضان را روى شریف را به جانب قبله مى فرمود و مى گفت :

اَللّهُمَّ اَهِلَّهُ عَلَیْنا بِالاْمْنِ والاِْیمانِ وَالسَّلامَةِ وَالاِْسْلامِ وَالْعافِیَةِ الْمُجَلَّلَةِ وَدِفاعِ
خدایا این ماه را بر ما نو كن به امنیت و ایمان و تندرستى و اسلام و عافیت كامل و دفاع از

الاْسْقامِ وَالْعَوْنِ عَلَى الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالْقِیامِ وَتِلاوَةِ الْقُرانِ
دردها و كمك بر نماز و روزه و شب زنده دارى و تلاوت قرآن

اَللّهُمَّ سَلِّمْنا لِشَهْرِ رَمَضانَ وَتَسَلَّمْهُ مِّنا وَسَلِّمْنا فیهِ حَتّى یَنْقَضِىَ
خدایا سالم كن ما را براى ماه رمضان و سالم از ما دریافتش كن و ما را در آن سالم بدار تا بگذرد

عَنّا شَهْرُ رَمَضانَ وَقَدْ عَفَوْتَ عَنّا وَغَفَرْتَ لَنا وَرَحِمْتَنا
از ما ماه رمضان و تو از ما گذشته باشى و ما را آمرزیده و مورد مهر خویش قرار داده باشى

و از حضرت صادق علیه السلام منقول است كه چون رؤ یت هلال نمودى بگو:

اَللّهُمَّ قَدْ حَضَرَ شَهْرُ رَمَضانَ وَقَدِ افْتَرَضْتَ عَلَیْنا صِیامَهُ وَاَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرانَ هُدىً

خدایا ماه رمضان آمد و تو واجب كرده اى بر ما روزه این ماه را و فرو فرستادى در آن قرآن را كه راهنماى

لِلنّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى وَالْفُرْقانِ اَللّهُمَّ اَعِنّا عَلى صِیامِهِ
مردم است و حجتهائى از هدایت و تمیز حق و باطل است خدایا كمك خده ما را بر روزه آن

وَتَقَبَّلْهُ مِنّا وَسَلِّمْنا فیهِ وَسَلِّمْنا مِنْهُ وَسَلِّمْهُ لَنا فى یُسْرٍ مِنْكَ
و آن را از ما بپذیر و سالم بدار ما را در این ماه و از این ماه و آن را نیز براى ما سالم گردان در آسانى

وَعافِیَةٍ اِنَّكَ عَلى كُلِّشَىْءٍ قَدیرٌ یا رَحْمنُ یا رَحیمُ
و تندرستى كه براستى تو بر هر چیز قادرى اى بخشاینده اى مهربان

منبع:aviny.com

 * لازم نیست انسان نیت روزه را از قلب خود بگذراند یا مثلا بگوید روزه می‌گیرم بلكه همین‌قدر كه براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب، كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام ندهد، كافى است و براى آن كه یقین كند تمام این مدت را روزه بوده، باید مقدارى پیش از اذان صبح و مقدارى هم بعد از مغرب از انجام كارى كه روزه را باطل می‌كند خوددارى نماید.

* انسان می‌تواند در هر شب از ماه رمضان برای روزه‌ی فرداى آن نیت كند اما بهتر است كه شب اول ماه نیت روزه‌ی همه ماه را بنماید.

* از اول شب ماه رمضان تا اذان صبح، هر وقت نیت روزه فردا را بكند اشكال ندارد.

* وقت نیت روزه مستحبى از اول شب است تا موقعى كه به اندازه نیت كردن به مغرب وقت مانده باشد، یعنی اگر تا آن موقع كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده باشد و نیت روزه مستحبى كند، روزه او صحیح است.

* كسى كه پیش از اذان صبح بدون نیت روزه خوابیده است، اگر پیش از ظهر بیدار شود و نیت كند، روزه او صحیح است چه روزه او واجب باشد چه مستحب، و اگر بعد از ظهر بیدار شود، نمی‌تواند نیت روزه واجب نماید.

* اگر بخواهد غیر روزه رمضان، روزه دیگرى بگیرد باید آن را معین نماید، مثلا نیت كند كه روزه قضا یا روزه نذر می‌گیرم، ولى در ماه رمضان لازم نیست نیت كند كه روزه ماه رمضان می‌گیرم، بلكه اگر نداند ماه رمضان است، یا فراموش نماید و روزه دیگرى را نیت كند، روزه ماه رمضان حساب می‌شود.

* اگر بداند ماه رمضان است و عمدا نیت روزه غیر رمضان كند، نه روزه رمضان حساب می‌شود و نه روزه‌اى كه قصد كرده است.

* اگر مثلا به نیّت روز اول ماه، روزه بگیرد، بعد بفهمد روز دوم یا سوم بوده، روزه او صحیح است.

* اگر پیش از اذان صبح نیت كند و بی‌هوش شود و در بین روز به هوش آید، بنابر احتیاط واجب باید روزه آن روز را تمام نماید و اگر تمام نكرد،قضاى آن را بجا آورد.

* اگر پیش از اذان صبح نیت كند و بخوابد و بعد از مغرب بیدار شود، روزه‌اش صحیح است.

* اگر نداند یا فراموش كند كه ماه رمضان است و پیش از ظهر متوجه شود، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده باشد، باید نیت كند و روزه او صحیح است و اگر كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام داده باشد، یا بعدازظهر متوجه شود كه ماه رمضان است، روزه او باطل می‏باشد ولى باید تا مغرب كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام ندهد و بعد از ماه رمضان هم روزه آن روز را قضا نماید.

* اگر بچه پیش از اذان صبح ماه رمضان بالغ شود، باید روزه بگیرد، واگر بعد از اذان بالغ شود، روزه آن روز بر او واجب نیست.

* كسى كه روزه قضا یا روزه واجب دیگرى برعهده‌ی خویش دارد، نمی‌تواند روزه مستحبى بگیرد و چنانچه فراموش كند و روزه مستحب بگیرد، در صورتى كه پیش از ظهر یادش بیاید، روزه مستحبى او به هم می‌خورد و می‌تواند نیت خود را به روزه واجب برگرداند و اگر بعد از ظهر متوجه شود، روزه او باطل است و اگر بعد از مغرب یادش بیاید روزه‏اش صحیح است، اگر چه بی‌اشكال نیست.

* اگر غیر از روزه ماه رمضان، روزه معین دیگرى بر انسان واجب باشد، مثلا نذر كرده باشد كه روز معینى را روزه بگیرد، چنانچه عمدا تا اذان صبح نیت نكند روزه‏اش باطل است و اگر نداند كه روزه آن روز بر او واجب است یا فراموش كند و پیش از ظهر یادش بیاید، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده باشد، روزه او صحیح و گرنه باطل می‌باشد.

* اگر براى روزه واجب غیرمعینى مثل روزه كفاره عمدا تا نزدیك ظهر نیت نكند، اشكال ندارد بلكه اگر پیش از نیت تصمیم داشته باشد كه روزه نگیرد یا تردید داشته باشد كه بگیرد یا نه، چنانچه كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده باشد، و پیش از ظهر نیت كند، روزه او صحیح است.

* اگر كافری پیش از ظهر ماه رمضان مسلمان شود و حتی از اذان صبح تا آن وقت كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده باشد نمی‌تواند روزه بگیرد و قضا هم ندارد.

* اگر مریض پیش از ظهر ماه رمضان خوب شود و از اذان صبح تا آن وقت كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده باشد، باید نیت روزه كند و آن روز را روزه بگیرد، و چنانچه بعد از ظهر خوب شود، روزه آن روز بر او واجب نیست.

* روزى را كه انسان شك دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، واجب نیست روزه بگیرد و اگر بخواهد روزه بگیرد می‌تواند نیت روزه رمضان كند ولى اگر نیت روزه قضا و مانند آن بنماید و چنانچه بعد معلوم شود ماه رمضان بوده، روزه‌ی آن روز جزئی از روزه‌های ماه رمضان حساب می‌شود.

* اگر روزى را كه شك دارد آخر شعبان است یا اول رمضان، به نیت روزه قضا یا روزه مستحبى و مانند آن روزه بگیرد و در بین روز بفهمد كه ماه رمضان است، باید نیت روزه رمضان كند.

* اگر در روزه واجب معینى مثل روزه رمضان از نیت روزه گرفتن برگردد، روزه‌اش باطل است ولى چنانچه نیت كند كه چیزى را كه روزه را باطل می‌كند بجا آورد، در صورتى كه آن را انجام ندهد روزه‌اش باطل نمی‌شود.

* در روزه مستحب و روزه واجبى كه وقت آن معین نیست مثل روزه كفاره، اگر قصد كند كارى كه روزه را باطل می‌كند انجام دهد، یا مردد شود كه به جا آورد یا نه، چنانچه به جا نیاورد و پیش از ظهر دوباره نیت روزه كند، روزه او صحیح است.

منبع:roshd.ir

همه مراجع:«كفّاره جمع» عبارت است از: «جمع بین آزاد كردن یك بنده و گرفتن دو ماه روزه و اطعام شصت فقیر». این كفّاره در دو مورد تحقق مى‏یابد: یكى اینكه انسان روزه خود را با چیز حرام باطل كند و دیگر اینكه شخص مسلمانى را بى‏گناه و از روى عمد به قتل برساند.

توصیه های جالب و کاربردی امام رضا علیه السلام در باره چگونه خوابیدن

قدس آنلاین – حسینعلی پورافضلی: خواب کافی و سالم تأثیرات زیادی در حفظ سلامت بدن و پیشگیری از اختلالات جسمی و روحی داشته و افرادی که خواب راحت و به موقع ندارند در درازمدت به بیماری های مختلفی مبتلا می شوند.

در توصیه های طبی و بهداشتی امام رضا(ع) آمده است: در هنگام خوابیدن انرژی اصلی و حرارت حاصل از آن در عمق بدن تمرکز می یابد و حاصل آن گوارش خوب، هضم دقیق و بهتر است. در هنگام خواب بیشتر اعضا در حالت استراحت است و به انرژی و تمرکز نیازی ندارد. به همین دلیل بیشترین تاثیر انرژی بدن در دستگاه گوارش و کبد است که نتیجه آن تغییر و تبدیل غذای تناول شده به خون سالم و مفید در کبد است.
امام رضا (ع) ضمن توصیف خواب به عامل نیرو بخش برای بدن در مورد چگونگی خواب می فرماید: پس وقتى که اراده خواب کردى اول به پهلوى راست دراز بکش آنگاه بطرف چپ برگرد همچنین هنگام برخاستن از طرف راست برخیز چنان که براى خواب ابتداى بآن کردى.خود را عادت بده که مقدار دو ساعت از شب را بیدار بنشینى و پیش از خوابیدن براى قضاى حاجت به بیت الخلاء بروى ولى مراقب باش که بیش از مدتى که معمولا مورد احتیاج است در بیت التخلیه درنگ نکنى زیرا زیاد ماندن در آنجا مورث داء الفیل می گردد.(1)

امام رضا (ع) همچنین به نقل از امیرمومنان علی (ع) می فرماید : خوابیدن چهار قسم است : پیامبران بر پشت دراز کشیده می خوابند ، در حالی که چشمهایشان برای دریافت وحی پروردگار نمی خوابد . مومن رو به قبله بر پهلوی راست میخوابد . پادشاهان و فرزندانشان برای گوارایی غذا بر پهلوی چپ می خوابند و ابلیس و برادرانش و دیوانگان و آسیب دیدگان عقلی بر روی شکم می خوابند . (2)

امام رضا (ع) قبل از خواب آیات قرآن را تلاوت می فرمود. عشق فراوان امام رضا علیه السلام به این کتاب آسمانی او را بر آن می داشت تا علاوه بر روز، در شب نیز قرآن بخواند و حتی آیات زیادی را در آستانة خواب و در رختخواب تلاوت می‌کرد.
رجاء بن أبی الضحّاک که گزارشی از سفر امام داده چنین گوید:
امام به هنگام خواب در رختخواب خویش فراوان قرآن می‌خواند و هرگاه به آیه‌ای می‌رسید که در آن یادی از بهشت یا جهنّم آمده بود، گریه می‌کرد و از خداوند بهشت را درخواست می‌نموده و از آتش جهنم به او پناه می‌برد.(3)
یکی از سفارشات امام رضا (ع) سحرخیزی و شب زنده داری است . بیدار ماندن در این زمان، علاوه بر فواید طبی بر جسم انسان، تاثیرات زیادی بر رشد روحی و معنوی انسان دارد.
امام رضا علیه‌السلام در این زمینه می فرمایند: خودت را عادت بده که ساعتی از شب را برخیزی و در باره آثار این کار می فرمایند: « نماز شب خواندن را بر خود لازم بدانید زیرا هر بنده مؤمنی که هشت رکعت نماز شب و دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخواند و در قنوت وتر 70 مرتبه استغفار کند، خداوند او را از عذاب قبر و از عذاب آتش نجات می‌دهد و عمرش را در دنیا طولانی میکند و در زندگی اقتصادی خداوند به او وسعت و گشایش می دهد و در هر خانه‌ای که در آن نماز شب خوانده شود، آن خانه برای مردم آسمان روشنایی می‌دهد همان طوریکه ستارگان آسمان برای مردم روی زمین روشنایی می‌بخشند».
یکی از خوابهای مفید برای بدن خواب قیلوله یا بعد از ظهر است. در روایتى که فضل بن شاذان از امام رضا علیه السلام درباره حکمت اوقات پنجگانه نماز نقل کرده است، صریحا زمان خواب قیلوله بعد از انجام فریضه ظهر معرفى شده است....(4)

پانوشتها:
1. بحار الانوار ، ج 59 ، ص 316
2. عیون اخبار الرضا ، ج 1 ، ص 247_246
3. عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 182؛ بحارالانوار، ج 49، ص 94
4. بحارالأنوار، ج79، ص347

متخصصان انواع دردهایی را که نیاز فوری به پزشک دارند، بیان می‌کنند. شما باید بدانید چه دردهایی را نباید نادیده بگیرید و چرا این دردها مهم هستند و باید فورا به پزشک مراجعه کنید.

بدترین سردرد در زندگی: اگر موقع سرماخوردگی دچار سردرد شوید، ممکن است مربوط به اختلالات سینوس‌ها باشد.اما سردرد شدید می‌تواند نشانه خونریزی مغزی یا تومور مغزی نیز باشد.

درد قفسه سینه، گلو، فک، شانه، بازو یا شکم:درد قفسه سینه می‌تواند نشانه بیماری ذات الریه یا حمله قلبی باشد.هرگاه احساس ناراحتی در قلب‌تان کردید به پزشک مراجعه کنید و صبر نکنید تا دردی در قلبتان احساس کنید و بعد به پزشک مراجعه کنید. بیماران قلبی در مورد فشار زیاد به قلب صحبت می‌کنند. آنها مشت خود را گره کرده و بر سینه خود قرار می‌دهند و می‌گویند مانند این است که فیلی روی قفسه سینه آنان نشسته است. این ناراحتی قلبی می‌تواند در قسمت بالای قفسه سینه، گلو، فک، شانه یا بازوی چپ یا شکم باشد و ممکن است همراه با حالت تهوع باشد. بیشتر افراد دچار بیماری قلبی، فکر می‌کنند دچار سوزش سردل شده‌اند و دیر به پزشک مراجعه می‌کنند.ممکن است ناراحتی قلبی مربوط به هیجان باشد. اگر هنگام باغبانی، ناگهان دردی در قلب احساس کنید، اما آن درد با نشستن از بین رود، به احتمال قوی مربوط به آنژین صدری می‌باشد. آنژین صدری معمولا در هوای گرم یا سرد بدتر می‌شود.بیماری قلبی می‌تواند علائم گوارشی از قبیل نفخ، درد معده یا ناراحتی در شکم به همراه احساس خستگی را داشته باشد. برای زنان، خطر بیماری قلبی بعد از یائسگی زیاد می‌شود.تعداد مرگ زنان در اثر بیماری قلبی بیشتر از تعداد مردان می‌باشد، با وجودی که مردان در هر سنی مورد خطر حمله قلبی قرار دارند.

درد کمر یا بین شانه ها: بیشتر این دردها ناشی از آرتریت (ورم مفاصل) می‌باشد، اما می‌تواند به دلیل حمله قلبی یا مشکلات شکمی نیز باشد.یکی از عوامل خطر عبارتست از درد ناگهانی و آزاردهنده در عروق خونی که این درد می‌تواند ناشی از فشار خون بالا، مشکلات گردش خون، مصرف سیگار یا دیابت باشد.

درد شدید شکم: این درد می‌تواند مربوط به پاره شدن آپاندیس، سنگ کیسه صفرا، مشکلات پانکراس، زخم معده، انسداد روده یا برخی دیگر از مشکلات باشد و نیاز فوری به درمان پزشکی دارد.

درد ساق پا: درد ساق پا می‌تواند در اثر ترومبوز ورید عمقی (DVT) یعنی وجود لخته خونی در وریدهای عمقی پا باشد. اگر لخته خونی در رگ‌های خونی حرکت کند، می‌تواند باعث آمبولی ریه (وجود لخته خونی در ریه) شود که می‌تواند کشنده باشد.سرطان، چاقی بیش از حد، بی‌تحرکی در اثر استراحت دائمی یا مسافرت‌های طولانی، بارداری و سن بالا از عوامل خطر DVT می‌باشند.برخی مواقع، فقط ورم پا بدون درد موجود است. اما اگر ورم و درد پا داشتید، حتما به پزشک مراجعه کنید.

سوزش پا و ساق پا: برخی افراد نمی‌دانند که مبتلا به دیابت هستند و نوروپاتی محیطی می‌تواند اولین نشانه وجود دیابت باشد.هنگامی که دچار سوزش یا سوزن سوزن شدن پاها یا ساق پا شدید، بدانید که اعصاب شما آسیب دیده‌اند و باید به پزشک مراجعه کنید.

درد مبهم، درد ترکیبی و درد غیرقابل توضیح: نشانه‌های جسمی دردناک در افسردگی شایع است.بیمارانی که دردهای مبهم سر، شکم یا اندام‌ها را دارند، معمولا افراد افسرده می‌باشند.از آنجاکه درد ممکن است مزمن و ناتوان کننده باشد، افراد افسرده، خانواده آنها و پزشک ممکن است علائم را نادیده بگیرند.علاوه بر آن، هرچه قدر فرد افسرده‌تر باشد، توضیح دادن راجع به درد سخت‌تر است و برای همین پزشک نمی‌تواند علت درد را تشخیص دهد.هنگامی که به کاری علاقه نشان نمی‌دهید، قادر به کار کردن یا فکر کردن موثر نیستید و نمی‌توانید با مردم همراه شوید و هنگامی که آسیب می‌بینید، از سکوت خود رنج نمی‌برید؛ تمام اینها از علائم افسردگی می‌باشند.اگر افسردگی درمان نشود می‌تواند زندگی فرد را مختل کند و تغییراتی در ساختار مغز به‌وجود آورد، برای همین لازم است هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.

امام علی(ع) درباره فواید روحی این عمل می‌فرمایند: "گرسنگی کشیدن، چه نیکو یاری‏‌ای برای پاک‏دامنی است".

همچنین از آن حضرت نقل شده که فرمودند: "گرسنگی کشیدن، چه نیکو یاری‏ دهنده‏‌ای بر سرکشیِ نفْس و شکستن عادت آن است".

پیامبر خدا(ص) نیز در خصوص فواید روحی گرسنگی می‌فرمایند: "شیطان در درون آدمی‏زاده بسان خون، جریان می‏‌یابد گذرگاه‏‌های او را با گرسنگی ، تنگ کنید".

همچنین در دیوان منسوب به حضرت علی(ع) چنین نقل شده که: "خود را گرسنه بدار که گرسنگی، از آثار پرهیزگاری است، آن‏که زمان درازی را گرسنگی کشد، سرانجامْ روزی (روز قیامت) سیر خواهد شد".

در حدیث معراج نیز روایت جالبی آمده که: " پیامبر(ص) در شب معراج، از پروردگار خود خواست و چنین گفت: پروردگارا! مرا به کاری راه نمای که با آن به تو نزدیک شوم.

فرمود: «شبت را روز، و روزت را شب بدار».

پرسید: پروردگارا! چگونه چنین توان کرد؟

فرمود: «خواب خویش را نماز، و خوراک خود را گرسنگی قرار بده.

ای احمد! به عزّت و جلالم سوگند، هیچ بنده‏‌ای برایم چهار چیز را تضمین نمی‏‌کند، مگر این که او را به بهشت در می‏‌آورم: زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وی مربوط است، نگشاید؛ دل‏ خویش را از وسواس حفظ کند؛ آگاهی من از او و این را که او در زیر نگاه من است، پاس بدارد؛ و نور دیده‏‌اش، در گرسنگی باشد.

ای احمد! کاش، شیرینیِ گرسنگی، سکوت، خلوت و آنچه را از آن به ارث برده‏‌اند، چشیده بودی!».

پرسید: پروردگارا! ارث گرسنگی چیست؟

فرمود: «حکمت، حفظ دل، تقرب به خداوند، اندوه دائم، کم‏ هزینگی برای مردم، حق‌گویی، و اهمّیت ندادن به این که در گشایش و آسانی می‏‌زید یا در سختی و دشواری.

ای احمد! آیا می‏‌دانی با کدام حالت و وقت، بنده به من تقرّب می‏‌جوید؟».

گفت: نه، ای پروردگار!