اهل بیت
بركت تربت امام حسین علیه السلام
در
زمان امام صادق علیه السلام زن بدكارى بود كه هرگاه بچه دار مى شد، بچه
خود را مى سورانید. هنگامى كه از دنیا رفت چند مرتبه او را به خاك سپردند
ولیكن زمین او را قبول نكرد و او را از قبر بیرون افكند!
جریان را به
عرض امام صادق علیه السلام رسانیدند، فرمودند: اجعلوا معها شیئا من تربه
الحسین؛ قدرى از تربت جدم حسین علیه السلام را با او دفن كنید.)) به دستور
امام علیه السلام عمل كردند، خاك او را قبول كرد و دیگر او را بیرون
نینداخت.
يکشنبه 24/10/1391 - 13:6
اهل بیت
قداست تربت امام حسین علیه السلام
او در سرزمین كربلا، در آن بیابان خشك و بى آب به شهادت رسید.
كربلا فرودگاه حسین بود و سرزمین آن در برگیرنده پیكر حسین علیه السلام و یاران و فرزندان اوست.
مراسم شب عاشوراى حسین و یارانش در آن سرزمین برگزار شد.
صداى
زمزمه مناجات او و یاران و اهل خانواده اش آن منطقه و آن سرزمین را عطر
آگین كرده بود. فریاد حق طلبى حسین علیه السلام، صداى هل من ناصر حسین، حق
گویى هاى حماسه آفرین حسین علیه السلام، احتجاجات خدا پسندانه حسین، نصایح
و مواعظ او در روز عاشورا و قبل از آن همه و همه در آن سرزمین است.
و
از همه مهم تر كدام سرزمین است كه آن همه خون هاى مقدس و به راه خدا
ریخته، و توام با خلوص و اخلاص را در خود ذخیره داشته باشد؟ و كدام سرزمین
است كه آن همه پیكرهاى مقدس شهیدان و آن همه ثار الله را در خود جاى داده
باشد.
پس آن سرزمین به بركت خون مظلومان تاریخ مقدس است، خاك و تربت
آن نیز قد است یافته است. آنچنان كه خداى در تربت او شفا قرار داده است، و
خاك او را حرز و پاسدار جان ها به حساب آورده است.
همچنان خاك او سجده
گاه عاشقان است و مهر و تسبیح عبادت كاران است و كام كودكان نوزاد شیعى
در ولادت با تربت حسین متبرك و آشنا مى شود و هم در طول مدت عمر یك شیعى،
خاك كربلایش مهر نماز است و در حین دفن زینت بخش كفن و مایه آرامش و امان
میت است. على علیه السلام در گذر از آن سرزمین، در واقعه صفین فرمود: واها
لك ایتها التربة، لیحشرن منك اقوام یدخلون الجنة بغیر حساب؛
خوشا به سعادت تو اى خاك پاك كربلا! از تو قومى محشور مى شوند كه بدون حساب وارد بهشت مى گردند
يکشنبه 24/10/1391 - 13:6
اهل بیت
بى احترامى به تربت امام حسین علیه السلام
موسى
بن عبدالعزیز مى گوید: یوحنّا (طبیب نصرانى) به من گفت: تو را به حق
پیغمبرت و دینت سوگند مى دهم كه بگویى این كیست كه مردم به زیارت قبر او مى
روند؟ آیا او از اصحاب پیغمبر شما است؟
گفتم: نه، بلكه او امام حسین علیه السلام پسر دختر پیغمبر ما است. منظورت از این سوال چیست؟
گفت:
خبر شگفتى دارم و ادامه داد كه: یك شب شاپور، خادم رشید مرا احضار كرد،
نزد او رفتم، امر مرا به خانه موسى بن عیسى كه از خویشان خلیفه بود برد،
دیدم موسى بى هوش در رختخواب خود افتاده و طشتى پیش روى او گذاشته اند كه
تمام احشاء و امعاء او در آن ریخته بود.
شاپور از خادم موسى پرسید: این چه حال است كه براى موسى رخ داده؟
خادم
گفت: یك ساعت قبل حالش خوب و با خوشحالى نشسته بود و با ندیمان خود صحبت
مى كرد! شخصى از بنى هاشم اینجا بود، گفت: من بیمارى سختى داشتم و با هر
چه معالجه كردم مفید واقع نشد تا اینكه كاتب من گفت: از تربت امام حسین
علیه السلام استفاده كنم، این كار را كردم و شفا یافتم.
موسى گفت: از آن تربت چیزى نزد تو باقى مانده است؟
گفت: بله، شخصى را فرستاد و قدرى از آن تربت را كه باقى مانده بود آورد.
موسى آن را گرفت و از روى بى احترامى در نشیمنگاه خود داخل كرد!
در
همان ساعت فریاد او بلند شد كه ((النار، النار؛ آتش، آتش)) طشتى بیاورید،
این طشت را آوردند و اینها امعاء و احشاء اوست كه از او خارج شده است!
ندیمانش متفرق شدند و مجلس سرور موسى به ماتم مبدل شد. شاپور به من گفت: بیا نگاه كن، آیا مى توانى او را معالجه كنى؟
من چراغ طلبیدم و آنچه در طشت بود به دقت نگاه كردم دیدم جگر، سپرز و شش و دلش همه از او خارج شده است!
تعجب
كردم و گفتم: مالا حد فى هذا صنع الا ان یكون لعیسى الذى كان یحیى
الموتى؛ هیچ كس نمى تواند درباره این شخص كارى بكند مگر حضرت عیسى كه مرده
را زنده مى كرد.))
شاپور خادم گفت: راست گفتى، ولیكن اینجا باش تا معلوم شود كه حال موسى به كجا ختم مى گردد.
یوحنّا گفت: من آن شب نزد ایشان ماندم و موسى سحرگاه به جهنم واصل گردید.
پسر
عبدالعزیز مى گوید: یوحنّا با وجودى كه نصرانى بود مدتى به زیارت امام
حسین مى آمد، تا اینكه به دین اسلام گروید و اسلامش نیكو گردید.
يکشنبه 24/10/1391 - 13:5
اهل بیت
احترام امام زمان علیه السلام
یكى
از بانوان مومنه پرهیزگار به نام خدیجه ظهوریان فرزند عباسعلى كه هم
اكنون قریب نود سال از عمر با بركت خود را پشت سر گذاشته و با آنكه نزدیك
ده سال است بر اثر سكته از پا در آمده و با كمك دو عصا خود را به این سو و
آن سو مى كشاند نماز جماعتش ترك نمى شود، نقل مى كند:
حدود سى سال قبل
مهر تربتى را كه خود از كربلا آورده بودم كثیف شده بود، آن را بردم در آب
روان (آب خیابان وسط شهر مشهد مقدس) شستشو دادم و در میان سطل گذاشته
برگشتم، روبروى مسجد دوازده امامى ها كه رسیدم با خود گفتم: خوب است مهر
را برگردانم، تا وقتى كه به منزل مى رسم طرف دیگرش نیز خشك شود، مهر را كه
برگردانیدم بر اثر خیس بودن طرف زیرین مهر قدرى تربت به انگشت بزرگم
چسبیده انگشتم را به دیوار رو به روى مسجد مالیده و رفتم.
شب در خواب
دیدم آقاى بزرگوارى كه به ذهنم رسید حضرت حجة بن الحسین امام زمان ارواحنا
له الفداء هستند، سرشان را به همان جاى دیوار كه ذكر شد گذاشته و به من مى
فرمایند: ((اینجا تربت جدم (حسین علیه السلام را مالیده اى!
يکشنبه 24/10/1391 - 13:4
اهل بیت
نماز فرشتگان در كنار قبر امام حسین علیه السلام
امام
صادق علیه السلام در ضمن حدیثى فرمودند: سوگند به آنكه جانم به دست اوست،
چهار هزار فرشته كنار قبر امام حسین علیه السلام تا روز قیامت خاك عزا بر
سر مى ریزند و بر آن بزرگوار گریه مى كنند.
در روایت دیگر است كه
خداوند هفتاد هزار فرشته را بر قبر امام حسین علیه السلام باز داشته كه
سوگوارى كرده و نماز مى گزارند و براى زائران آن حضرت (كه عارف به حق آن
حضرت باشند) دعا مى كنند و به رئیس آنها منصور گفته مى شود، هیچ زائرى به
زیارت امام حسین نمى رود مگر اینكه او را مشایعت مى نمایند، بیمار نمى شود
مگر اینكه به عیادت او مى روند، نمى میرد مگر اینكه بر جنازه اش نماز مى
گزارند و بعد از فوتش براى او استغفار مى كنند.(15)
128- شفاى چشم
محدث
قمى در فواید الرضویة آورده كه سید نعمت الله جزایرى قدس سره در تحصیل
علم زحمت بسیار كشیده و رنج فراوان دیده در اوایل تحصیل كه قادر نبوده
چراغ تهیه كند به هنگام مطالعه بسیارى از شب ها از نور ماه استفاده مى
كرده و شب هاى بى ماه متون محفوظه را مكرر مى كرده لاجرم از كثرت مطالعه
در مهتاب و نوشتن دروس و كتاب چشمانش ضعیف شده، ولیكن آن بزرگوار تربت
حضرت سید الشهداء علیه السلام و خاك قبور سایر شهداء كربلا را به چشمان
خود كشیده و به بركت آن تربت ها چشمانش روشن شده است.
يکشنبه 24/10/1391 - 13:3
اهل بیت
ذكر با تربت امام حسین علیه السلام
از
امام رضا علیه السلام روایت شده كه هر كس با تربت امام حسین علیه السلام
بگوید: سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر با هر ذكر،
خداوند شش هزار درجه بالا برده و شش هزار شفاعت براى او مى نویسد.
و از
امام صادق علیه السلام نقل شده: هر كس سنگ هایى را كه از تربت امام حسین
علیه السلام درست مى كنند (یعنى تسبیح پخته) بگرداند، به تعداد هر استغفر
الله ربى و اتوب الیه هفتاد استغفارى براى او ثبت مى شود و اگر تسبیح در
دستش باشد و ذكر نگوید به عدد هر دانه هفت مرتبه استغفار براى او نوشته مى
شود.
در روایت دیگر فرمودند: كسى كه با تسبیح تربت یك مرتبه ((سبحان
الله)) بگوید چهارصد حسنه براى او نوشته مى شود، چهارصد گناهش برطرف،
چهارصد درجه اش بالا، چهارصد حاجتش برآورده مى گردد
يکشنبه 24/10/1391 - 13:2
اهل بیت
درست كردن تسبیح با تربت
با
تربت تسبیح درست كردن كه با آن ذكر گفتن و در دست داشتن فضیلت عظیم دارد.
از ویژگى هاى این تسبیح این است كه در دست آدمى تسبیح مى گوید بدون آنكه
صاحبش تسبیح بگوید. البته این همان تسبیحى است كه خداوند فرمود: و ان من
شى ء الا یسبح بحمده ولكن لا تفقهون تسبیحهم ؛ هر موجودى تسبیح و حمد
او مى گوید، ولى شما تسبیح آنها را نمى فهمید. به هر حال تسبیح تربت،
تسبیحى مى گوید كه ما نمى فهمیم.)) و این ویژگى در تربت حضرت سید الشهداء
ارواحناله الفداء است.
يکشنبه 24/10/1391 - 13:2
اهل بیت
تاثیر تربت امام علیه السلام در قبر
با
میت در قبر گذاشتن و كفن را با آن نوشتن، یكى از بركات تربت حضرت سید
الشهداء علیه السلام این است كه اگر با میت در قبر بگذارند، آن میت از عذاب
و تاریكى قبر در امان خواهد ماند.
از امام موسى علیه السلام روایت شده
كه فرموده اند: هرگاه میت را در قبر گذاشتید مهرى از تربت امام حسین علیه
السلام را مقابل رویش بگذارید نه زیر سرش.
از امام صادق علیه السلام
روایت شده نوشتن اعتقادات به وسیله تربت امام حسین علیه السلام بر كفن میت،
روشنى مومن به هنگام تاریكى قبر و امان در وقت سوال و هول و هراس قیامت
است.
ظاهرا روایت محمد بن مسلم كه دلالت دارد خاك قبور رسول خدا صلى
الله علیه و آله و سلم و ائمه علیه السلام شفاى دردها و سپر بلاهاست و هیچ
چیز با آن برابرى نمى كند مگر دعا، منظور همراه داشتن است نه خوردن، براى
اینكه روایات فراوانى دلالت دارد كه خوردن خاك مثل میت و خون حرام است و
به جز خاك قبر امام حسین علیه السلام كه شفاى تمام دردهاست است ((وهو
الدواء الاكبر.
يکشنبه 24/10/1391 - 13:1
اهل بیت
شفا گرفتن از تربت امام حسین علیه السلام
در تربت امام حسین علیه السلام شفاى تمام دردهاست مگر مرگ حتمى با چند شرط:
الف:
اعتقاد به شفاء بودن تربت داشته باشد، و به قصد شفا بخورد و من اكله
لشهوة لم یكن فیه شفاء در روایتى فرمودند: والله هر كس اعتقاد داشته
باشد كه به او نفع مى بخشد البته منتفع مى شود.
ب: بیمار در آستانه اجل حتمى نباشد چون اجل حتمى علاج پذیر نیست.
ج: تربت را با وضو بردارد.
د: با دو انگشت بردارد.
ه: به اندازه نخود، بلكه احوط آن است كه به قدر عدس مصرف كند، نه بیشتر.
و: آن را ببوسد و بردیدگانش بگذارد.
ز: در وقت خوردن یا خورانیدن بگوید: بسم الله و بالله اللهم اجعله رزقا واسعا و علما نافعا و شفاء من كل داء انك على كل شى ء قدیر.
ح: آن را سبك نشمارد، در ظروف یا مكان هاى نا مناسب نگذارد، خیلى دست بر آن نمالد. یا جایى كه زیاد دست مالى مى شود نگذارد.
ط: فاصله تربتى كه براى شفا استفاده مى كنند از قبر مطهر تا چهار میل باشد نه بیشتر. و هر چه به قبر شریف نزدیك تر باشد بهتر است.
ى: خوب است تربت را در دهان بگذارد و بعد جرعه اى آب بخورد و بگوید: اللهم اجعله رزقا واسعا و علما نافعا و شفاء من كل داء و سقم
يکشنبه 24/10/1391 - 12:59
اهل بیت
سجده بر تربت امام حسین علیه السلام
امام صادق علیه السلام فرمود:
السجود على طین قبر الحسین علیه السلام ینور الى الارض السابعة؛
سجده بر تربت قبر حسین علیه السلام تا زمین هفتم را نور باران مى كند.
امام
صادق علیه السلام مى فرماید: السجود على تربة الحسین علیه السلام یخرق
الحجب السبعة؛ سجده بر خاك حسین علیه السلام حجاب هاى هفتگانه را مى
درد.
در ارشاد القلوب بیان شده: كان الصادق علیه السلام لا یسجد الا
على تربة الحسین علیه السلام تذللا لله و استكانة الیه؛ امام صادق علیه
السلام جز بر تربت امام حسین علیه السلام سجده نمى كرد تا در پیشگاه خدا
اظهار خوارى و فروتنى كند.
يکشنبه 24/10/1391 - 12:59
