تبیان، دستیار زندگی

هرگاه خواستید کسی به یاد شما باشد به یاد من باشید که من همواره به یاد شما هستم از طرف بهترین دوست شما خدا

 همه میگویند شیشه احساس ندارد اما وقتی بر روی پنجره یمه گرفته اتاقم نوشتم دوست دارم ارام گریست.

  طبق آخرین تحقیقات دانشمندان نسل بشر نه موقعی که اتمسفر تموم شه و نه موقعی که سوخت خورشید تموم شه و نه در هیچ حالت دیگه ای منقرض نمی شه بلکه تنها موقعی منقرض میشه که لوازم آرایش تموم شه! چون دیگه چهره واقعی دخترها رو میشه و دیگه هیچ پسری خر نمیشه با دختری ازدواج کنه و بچه دار شن

مرحوم آیت اللَّه العظمى اراكى، رحمة اللَّه علیه،می فرمود : 

مرحوم آخوند ملّا محمّد كبیر، یه تکه زمینى اطراف سلطان آباد اراك داشت كه توش زراعت مى‏كردکه خرج زن و بچه اش رو از اون زمین در می آورد. یه وقتی كه حاصل زمین رو خرمن كرده بود و تو دشت، خرمن‏هاى دیگه هم  بود، كسى عمداً یا سهواً آتش روشن مى‏كنه، باد مى زنه و آتش به خرمن‏ها مى‏افته و خرمن‏ها پشت هم تو آتش مى‏سوزن. 

یه نفر سریع اومد پیش مرحوم آخوند كبیر گفت : چرا نشستی؟نزدیكه خرمن شما آتش بگیره. آخوند كبیر تا این حرفو رو شنید،عبا و عمّامه را پوشید و قرآن به دست به سر خرمن رفت و رو به آتش وایستاد و خطاب به آتش گفت: اى آتش! این نون خانواده و اهل و عیال منه، تو رو به این قرآن قسم میدم متعرّض این خرمن نشى.

به اعتراف حاضران تو صحنه در حالى كه تمام خرمن‏هاى دیگه خاكستر شده بود، این یه خرمن سالم موند! هر كسى مى‏اومد و مى‏دید، از تعجب دهنش وا می موند كه چطور این خرمن سالم مونده ؟!

واقعاً! این بزرگان تربیت شده و درس گرفته از مكتب حضرت ابراهیم، علیه السّلام، هستن كه چون خدا برای نجات پیامبرش به آتش امر كرد :
 "اى آتش سرد و مایه ایمنى باش"، همونم شد.

می گویند زمانی که قرار بود دادگاه لاهه برای رسیدگی به دعاوی انگلیس در ماجرای ملی شدن صنعت نفت تشکیل شود،دکتر مصدق با هیات همراه زودتر از موقع به محل رفت.

 در حالی که پیشاپیش جای نشستن همه ی شرکت کنندگان تعیین شده بود دکتر مصدق رفت و روی صندلی انگلستان نشست.قبل از شروع جلسه یکی دو بار به دکتر مصدق گفتند که اینجا برای هیات انگلیسی در نظر گرفته شده و جای شما آن جاست اما پیرمرد تحویل نگرفت و روی همان صندلی نشست.

 جلسه داشت شروع می شد و هیات نمایندگی انگلیس روبروی دکتر مصدق منتظر ایستاده بود تا بلکه بلند شود و روی صندلی خودش بنشیند اما پیرمرد اصلاً نگاهشان هم نمی کرد. جلسه شروع شد و قاضی رسیدگی کننده به مصدق رو کرد و گفت که شما جای انگلستان نشسته اید و جای شما آن جاست.

 کم کم ماجرا داشت پیچیده می شد که مصدق بالاخره به حرف آمد و گفت:خیال می کنید نمی دانیم صندلی ما کجاست و صندلی انگلیس کدام است؟نه آقای رییس،خوب می دانیم جایمان کجاست اما راستش را بخواهید چند دقیقه ای روی صندلی دوستان نشستن برای خاطر این بود تا دوستان بدانند برجای ایشان نشستن یعنی چه.

  او اضافه کرد که سال های سال است که دولت انگلستان در سرزمین ما خیمه زده و کم کم یادشان رفته که جایشان این جا نیست.

 با همین ابتکار و حرکت عجیب بود که تا انتهای نشست فضای جلسه تحت تاثیر مستقیم این رفتار پیرمرد قرار گرفت و در نهایت هم انگلستان محکوم شد.