تبیان، دستیار زندگی

مردی مقابل گل فروشی ایستاده بود و میخواست دسته گلی برای مادرش که در شهر دیگری بود سفارش دهد تا برایش پست شود.
وقتی از گل فروشی خارج شد، دختری را دید که روی جدول خیابان نشسته بود و هق هق گریه میکرد.
مرد نزدیک رفت و از او پرسید: دختر خوب چرا گریه میکنی؟
دختر در حالی که گریه میکرد، گفت: میخواستم برای مادرم یک شاخه گل رز بخرم ولی ... فقط 75 سنت دارم، درحالی که گل رز 2 دلار میشود.
مرد لبخند زد و گفت: با من بیا، من برای تو یک شاخه گل رز قشنگ میخرم .

وقتی از گلفروشی خارج میشدند، مرد به دختر گفت: مادرت کجاست؟ میخواهی ترا برسانم؟
دختر دست مرد را گرفت و گفت: آنجا و به طرف قبرستان اشاره کرد.
مرد او را به قبرستان برد و دختر روی یک قبر تازه نشست و گل را آنجا گذاشت.

مرد دلش گرفت و طاقت نیاورد، به گل فروشی برگشت، دسته گل را گرفت و 200 مایل رانندگی کرد تا خودش دسته گل را به مادرش بدهد.

آیا می‌خواهید بدانید ۱۰۰ سال پیش خیابان معروفی در قلب اروپا چه شکلی بوده و چه تغییراتی در طول این سال‌ها در این خیابان اتفاق افتاده است؟

اکنون و با افتتاح یک پروژه آنلاین شما قادر به آن هستید که عکس‌های قدیمی و تاریخی خود را به نقشه آنلاین گوگل یعنی “گوگل استریت‌ویو” پیوند بزنید تا آن مکان را در نقشه گوگل منحصر به فرد کنید.

بنا بر گزارش روزنامه دیلی‌میل وب‌سایت هیستوری‌پین (HistoryPin) که به تازگی و با مشارکت گوگل افتتاح شده، کاربران را تشویق می کند تا تصاویر تاریخی خود را بر روی این وب سایت آپلود کنند و با تنظیم نقطه آن بر روی نمای جدید این اماکن بر روی سرویس گوگل استریت‌ویو تفاوت تاریخی این اماکن را به عموم کاربران جهان معرفی کنند.

در کنار امکان قرار دادن تصاویر تاریخی، این وب‌سایت همچنین به کاربران خود امکان قرار دادن داستان‌هایی تاریخی که خود شاهد آن بوده و یا حتی شنیده‌اند را می دهد تا در کنار تصاویر جدید و یا قدیم این اماکن قرار داده شود.

این بدان معنی است که کاربران هر روز با پیشرفت این پروژه و تکمیل هر چه بیشتر آن قادر خواهند بود تا در هر مکان تاریخی با عقب و جلو بردن زمان تغییر محیطی زمان را به چشم خود ببینند.

البته تصاویر تاریخی از آرشیوهای ملی تصاویر تاریخی ملل مختلف اکنون بر روی این سرویس در دسترس است.

این وب‌سایت در نظر دارد با تکمیل پروژه خود به عنوان بزرگترین آرشیو تصاویر تارخی جهان که از سوی کاربران خود اداره می‌شود، تبدیل شود. البته به نظر می‌رسد با ۲۰۰ تصویری که تاکنون در این وب‌سایت آپلود شده، این سرویس راه درازی را در پیش داشته باشد.

کیت هاموند مدیر بازاریابی گوگل می‌گوید: این پروژه به ما کمک خواهد کرد تا نسل‌های متفاوت تجارب گذشته خود را به اشتراک بگذارند.

خبر بد برای کاربران ایرانی اینکه گوگل در ادامه سیاست‌های تحریم خود برای کاربران ایرانی این سرویس را برای آن دسته از کاربرانی که با آی‌پی ایران وارد این وب سایت می‌شوند به بهانه واهی تحریم دولت ایران مسدود کرده است.

به نظر می‌آید سخت‌گیری شرکت گوگل در این گونه موارد تنها به ضرر کاربران ایرانی باشد و نه دولت ایران، چرا که به نظر می‌رسد، شهروندان عادی در کشورمان بیشتر از این سرویس استفاده کنند و نه دولت متبوع کشورمان که به بهانه دیگری تحت تحریم قرار گرفته است.

تنها یک هفته‌ی دیگر به شروع نوزده‌امین دوره مسابقات جام جهانی فوتبال که این دوره کشور آفریقای جنوبی برای اولین بار در قاره‌ی آفریقا میزبانی آن را بر عهده گرفته باقی مانده است.
مسابقات جام جهانی فوتبال از سال 1966 صاحب یک Mascot یا همان نماد شُگون و خوش یمنی شد. ویکیپدیا در تعریف شُگون‌نَما میگوید: Mascot جسم یا عروسکی است که در فرهنگ اروپایی و برخی فرهنگ‌های دیگر به عنوان نظرقربانی و برای دور داشتن بدشانسی به کار می‌رود و امروزه بیشتر شاهد استفاده از آن در رویدادهای بزرگ ورزشی مثل بازی‌های المپیک و جام جهانی و سایر رقابت‌های بین المللی هستیم.
این نمادها نشان دهنده خصوصیات و ویژگی های کشور میزبان است و با استفاده از المانهای فلکلوریک (همچون لباس، گل، حیوانات و غیره) تاریخ، آداب، فرهنگ و سنن مردمان آن کشور را به بیننده یادآور می‌شوند. مخاطب اصلی نمادهای مسابقات ورزشی کودکان هستند که با ساخت کارتون‌ها و اجناس تجاری مختلفی که همزمان با برگزاری مسابقات عرضه می‌شوند می‌تواند منبع درآمد خوبی برای کشور برگزار کننده باشد.

نماد این دوره مسابقات جام جهانی یک پلنگ 15 ساله به نام Zakumi (زاکومی) است. زاکومی یک پلنگ جوان پفکی است که موهای سبز مجعد دارد و خنده پهنی بر دهانم او نقش بسته است. نام Zakumi از دو بخش Za که مطابق استاندار ISO 3166-1 alpha-2 نشان دهنده نام آفریقای جنوبی و Kumi که در زبان محلی به معنی 10 است و روی هم آفریقای جنوبی 2010 را تداعی می‌کند. همچنین Zakumi به معنی Come to me هم هست.
زاکومی در 16 جون 1996 متولد شده، روزی که در آفریقای جنوبی آن را به نام «روز جوان» می‌شناسند و جشن می‌گیرند. زاکومی در سالی به دنیا آمده که رژیم آپارتاید در کشور آفریقای جنوبی از قدرت کنار رفت و تبعیض نژادی از آن کشور برچیده شد. جالبست بدانید مسابقه هفده‌ام این جام که بین تیم‌های آفریقا و اروگوئه برگزار می‌شود با جشن تولد 16 سالگی زاکومی برابر خواهد بود.
موهای سبز او هم رنگ زمین فوتبال است و لباسی که بر تن زرد رنگش دارد جام جهانی 2010 را نشان می‌دهد که البته رنگ‌های سبز و زرد او از رنگ لباس تیم ملی فوتبال آفریقای جنوبی گرفته شده است.

شعار رسمی زاکومی اینست: Zakumi’s game is Fair Play (بازی زاکومی جوانمردانه است) این شعار در تمام تابلوهای تبلیغاتی جام کنفدراسیون‌ها 2009 دیده می‌شد و اکنون در جام جهانی همراه او خواهد بود.
زاکومی پر انرژی، خندان، جاه‌طلب، بلند پرواز و یک انگیزه دهنده واقعی، نه تنها برای مردم کشورش بلکه برای تمام مردم جهان به حساب می آید. فیفا آن را سمبل اعتماد به نفس، تفاخر، مهارت‌های اجتماعی، مهمان نوازی و خون گرمی قاره آفریقا می‌داند. او عاشق فوتبال است و همیشه توپ فوتبال خود را به همراه دارد تا مردم را به بازی دعوت کند چون اعتقاد دارد فوتبال بهترین راه ارتباط میان مردم به دور از تفاوت زبان‌هاست.
وظیفه‌ی زاکومی تبدیل کردن این مسابقات به یک مهمانی شاد و فراموش نشدنیست تا گرمی و روح قاره آفریقا را به هزاران مهمان بین المللی نشان دهد، پس با او در تماشای این دوره مسابقات همراه شوید

بسیاری از مسافران قطارها را دوست دارند. راحت‌بودن، سریع بودن و اقتصادی‌تر بودن قطارها در مقایسه با دیگر وسایل حمل و نقل، نمونه‌هایی بارز از این ابزار علاقه محسوس را شامل می‌شوند.

با این حال، تنها قطارها نیستند که مورد علاقه مردم قرار گرفته‌اند، ایستگاه‌های راه‌آهن نیز، که برخی از آن‌ها با طرح‌ها و شمایلی خاص، خود به جاذبه‌ای پربیننده تبدیل شده‌اند، از این قائله مستثنی نیستند، ایستگا‌‌‌ه‌هایی اغوا کننده که در صورت تأخیر قطارها نیز، همچنان مسافران را مشغول خود نگاه خواهند داشت.

ایستگاه‌ هوبانهوف برلین، آلمان:

ایستگاه هوبانهوف برلین بزرگترین ایستگاه مرکزی راه‌آهن اروپا است. بدون شک این ایستگاه قطعه‌ای برجسته از هنر معماری مدرن آینده به شمار می‌رود.

ایستگاه مرکزی برلین که از دو سطح برخودار است در سال 2006 ساخته و راه‌اندازی شده است. برخورداری از 14 سکوی حرکتی و 80 فروشگاه در نزدیکی منظره‌ای ساحلی حتی در فصول سرد نیز جاذبه‌ای دیدنی برای این پایانه حمل و نقل ریلی به وجود آورده است.

عمده‌ترین شاخصه ایستگاه، ساختمان فلزی و شیشه‌ای آن می‌باشد که با عبور نور خورشید از خود، سکوهای سرد را به آفتاب گرم متصل می‌کند.

ایستگاه راه‌آهن کوالالامپور،‌مالزی:

ایستگاه راه‌آهن کوالالامپور در سال 1910 تأسیس شد. اما همزمان با راه‌اندازی آن تاکنون، ایستگاه کوالالامپور توسعه یافته، بازسازی شده و تغییرات بسیاری را نیز به خود دیده است.

این ایستگاه که نمای ظاهری آن در ابتدا چهره یک کاخ مجلل را در منظر چشم مردم تداعی می‌کند،‌ آمیزه‌ای بدیع از دو سبک معماری شرقی و غربی است.

ایستگاه راه‌ کابلی پارک شمالی (نورث‌ پارک کیبل وی)، اتریش:

مفهوم واژه راه کابلی پارک شمالی برگرفته از طرح‌های معمار مشهور عراقی زاهی حدید است.

ایستگاه سیمی یا کابلی راه‌آهن این مرکز به اذعان بسیاری شاهکار معماری مدرن به شمار می‌روند. این ایستگاه از چهار پایانه قطار تشکیل شده که همه آن‌ها از یک شکل و طرح پیروی کرده‌اند.

اگر چه معماران و مهندسان طراح این ایستگاه از به روزترین فن‌آوری‌های صنعت ساختمان‌سازی بهره برده‌اند اما طرح کلی این ایستگاه به چیزی جز شکل‌های زیبای یخ و برف شباهت ندارد.

ایستگاه دروازه استراسبورگ، فرانسه:

یکی دیگر از ایستگاه‌های منحصر به فرد و جالب توجه را می‌توان در فرانسه جست. جان جاکوپستال، معمار مشهور اهل برلین، طراح و سازنده ایستگاه دروازه استراسبورگ بود که در سال 1883 راه‌اندازی شد و بار دیگر به صورت کامل در سال 2007 بازسازی و مرمت گردید.

از بخش‌های اضافه شده به بنای اصلی ایستگاه نمایی پیله‌ای شکل و بنایی کاملاً شیشه‌ای به ارتفاع 120 متر است که چهره‌ای جذاب را از تلفیق هنر معماری مدرن و سنتی به وجود آورده است.

ایستگاه راه‌آهن کانازاوا، ژاپن:

یک دروازه 14 متری مرتفع در ورودی ایستگاه اولین چیزی است که مسافران در هنگام نزدیک شدن به ایستگاه متوجه آن می‌شوند. گنبد زیبایی که از سه هزار قالب شیشه‌ای تشکیل شده است به صورت کامل راهروی اتصال دهنده ضلع شرقی و غربی ایستگاه را در برگرفته است. از اینرو بسیاری ایستگاه کانازاوا را آمیزه‌ای از بناهای سنتی و چوبی ژاپن و هنر معماری آینده‌گرای آن می‌دانند.

ایستگاه تقاطع جنوبی،‌استرالیا:

این ایستگاه در شهر ملبورن قرار دارد،‌ در سال 2002 ، مقامات شهر ملبورن بر آن شدند تا ایستگاه خیابان اسپنسر‌ سابق را بازسازی کرده و آنرا به مرکز حمل و نقل مدرن تبدیل کنند.

تصمیمی که اجرایی شدن آن چهار سال به طول انجامید. از بخش‌های جالب توجه ساختمان ایستگاه، سقف مواج آن است. علاوه بر آن طراحی و معماری این ساختمان موجب شده تا یکی از معتبرترین جوایز مؤسسه سلطنتی معماری بریتانیا به این ایستگاه تعلق گرفته و از آن به عنوان جذاب‌ترین ساختمان نوساز خارج از اتحادیه اروپا یاد شود.

ایستگاه راه‌آهن استاسیون دو آتوشا، اسپانیا:

آیا تاکنون شاهد رویش جنگل در یک ایستگاه راه‌آهن بوده‌اید؟ نه؟ پس به مادرید بروید.

ساختمان ایستگاه استاسیون دو آتوشای مادرید در سال 1851 تأسیس و در سال 1992 نیز باغی متحیر‌کننده و عجیب به آن افزوده شد.

این باغ که شکلی جنگلی را به خود گرفته در فضایی به مساحت چهار هزار متر مربع قرار دارد و 500 گونه گیاهی و جانوری در آن یافت می‌شود. محیط این باغ و فضای اطراف آن به نحوی طبیعی است که حضور گیاهان گرمسیری و جست و خیز جانوران در گوشه‌های ایستگاه منظره‌ای جنگلی را برای انسان به وجود می‌آورد.

ایستگاه چاتراپاتی ترمینوس، هند:

این ایستگاه که اصالتاً آن را ترمینال ویکتوریا می‌نامند در شهر بمبئی قرار گرفته و یکی از شلوغ‌ترین ایستگاه‌های راه‌آهن هند محسوب می‌شود. این ایستگاه در قرن نوزدهم به دست یک معمار انگلیسی طراحی و در سال 2004 در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت.

ثبت این مکان در فهرست یونسکو به دلیل تلفیق دو فرهنگ در زیر یک سقف بود. طراحی احیاء‌ شده از سبک ویکتوریایی انگلستان و هنر سنتی معماری هند که نمونه‌ای بی‌نظیر را در سراسر جهان خلق کرد.

ایستگاه‌ مرکزی آنت ورپ، بلژیک:

این ایستگاه که در فاصله سال‌های 1895 تا 1905 بنا شده به خاطر گنبد وسیع خود که درست در بالای سالن انتظار آن قرار دارد، از شهرت بالایی برخوردار است. به گفته بسیاری از کسانی که تجربه دیدن آن را داشته‌اند، این ایستگاه بیش از آنکه به پایانه خط آهن شباهت داشته باشد شبیه به یک معبد است. از اینرو بیراه نیست اگر آنرا با نام دیگری، همچون کلیسای راه‌آهن صدا می‌زنند.

ایستگاه سنت پانکراس، انگلستان:

ایستگاه پانکراس در سال‌های 1864 تا 1868 در شهر لندن تأسیس شده اگر چه مقامات لندن پیش‌تر در دهه 60 میلادی تمایل زیادی به تخریب آن داشتند اما این بنا از خطر تخریب رهایی جست و در عوض مرمت و بازسازی شد.

در حال حاضر ایستگاه سنت پانکراس به دلیل معماری ویکتوریایی خویش و وجود دو مجسمه مشهور خود به نام‌های جان بتجمان و مکان ملاقات که مجسمه‌ای برنزی به ارتفاع 9 متر از یک زوج را نشان می‌دهد، از جذابیت فوق‌العاده‌ای برخوردار شده است

"خوزه ماجیکا" در حال حاضر فقط یک خودروی فولکس واگن مدل beetle متعلق به سال 1987 را دارد.

ارزش این خودروی 23 ساله یک هزار و 900 دلار عنوان شده است.

بر اساس این گزارش، ماجیکا هیچ حساب بانکی نداشته و مزرعه خانواده او نیز به نام همسرش است.