خاویار یک ماده غذایی پرانرژی است که طعم و بویی بسیار خوشایند دارد. به طور عمده پروتئین موجود در خاویار متشکل از اسیدهای آمینه آرژنین ، هیستامین ، ایزولوسین ، لیزین و میتونین است.

مصرف خاویار از ابتلا به بیماری افسردگی و بیماری های قلبی عروقی پیشگیری می کند؛ چرا که در خاویار غلظت اسیدهای چرب از نوع امگا 3بسیار بالاست.

بعلاوه خاویار غنی از ترکیبی به نام "ctacosand"است که نوعی الکل چرب با زنجیره بلند است و در بدن به اسیدهای چرب تبدیل می شود.

این اسیدهای چرب به دست آمده در سنتز میلین (پوشش سلول عصبی) نقش بسزایی ایفا می کند. به همین دلیل مصرف خاویار در سلامت سلول های عصبی بسیار موثر است.

در کشورهایی که ماهی و خاویار در عادات غذایی مردم جایگاه ویژه ای دارد، میزان ابتلا به افسردگی بسیار کمتر از دیگر کشورها است.

وجود اسیدهای چرب" امگا 3 " در خاویار مانع از افزایش کلسترول خون و به دنبال آن باعث پیشگیری از ابتلا به بیماری های قلبی عروقی می شود. بعلاوه مصرف خاویار در پیشگیری از ابتلا به بیماری های آرتریت رومائید (التهاب مفاصل)، بیماری های دستگاه گوارش و بعضی از انواع سرطان بسیار موثر است.

خاویار از نظر عنصر آهن نیز غنی است و به همین دلیل مصرف آن در افراد مبتلا به کم خونی ناشی از فقر آهن نیز توصیه می شود.

اعضای این خانواده دارای ساقه بلند و رونده بوده و شامل كدو مسمایی و كدو حلوایی است. انواع تابستانی دارای میوه نارس با پوست نرم بوده ، اما انواع زمستانی دارای میوه رسیده با پوسته سفت می باشد . سبزیهای این خانواده حاوی آلفا و بتا كاروتن است كه باعث رنگ آن می شوند  . همچنین ویتامین های C و E در آنها وجود دارد.  

كدو حلوایی: رنگدانه ای به نام لیكوپن در این نوع كدو وجود دارد . دانه های آن منبع غنی از آهن ، روی و سلنیوم است كه سلنیوم برای باروری مردان ضروری است .

كدو مسمایی : انواع كوچك تا متوسط این نوع كدو دارای بهترین طعم و بافت است.

میزان مصرف:  مصرف 100 گرم كدو حلوایی می تواند بدن را در برابر ابتلا به سرطان محافظت كند . همچنین در محافظت چشمها در برابر آب مروارید و افزایش بینایی نقش دارد .

انتخاب و نگهداری:  بهتر است انواع تمیز و بدون لكه كه سنگین وزن نیز هستند انتخاب شود.

كدوی بریده نشده را باید در محل خنك كه تهویه مناسب دارد نگهداری كرد.  تكه های بریده شده كه دانه و پوست آن جدا نشده است ، در پوشش پلاستیكی قرار داده و در یخچال نگهداری شود.

كدو برای درمان موارد زیر به كار می رود

سرطان پروستات: مصرف مرتب سبزیجات زرد و سبز رنگ از جمله كدو حلوایی خطر سرطان پروستات را در مردان بالای ۶۰ سال كاهش می دهد . الفا و بتا كاروتنی كه در كدو حلوایی و كدو مسمایی یافت می شوند با از بین بردن مواد سرطان زا مانع از بروز بسیاری از سرطانها می شوند . این مواد یا در بدن وجود داشته و یا از محیطهای آلوده وارد بدن می شود .
 

آب مروارید: دریافت كم بتا كاروتن توسط سالمندان خطر ابتلا به بیماریهای چشمی نظیر آب مروارید را افزایش می دهد . افزودن تكه های كدو حلوایی به غذای سالمندان نظیر سوپ و خورش ، هم آن را خوش طعم كرده و هم دریافت بتا كاروتن را افزایش می دهد .

سرما خوردگی و آنفلوآنزا: ابتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا سطح آنتی اكسیدانهایی نظیر ویتامین c و همچنین آلفا و بتا كاروتن را كاهش می دهد. كدو حلوایی و كدو مسمایی حاوی آنتی اكسیدان بوده و نقش محافظتی در برابر سرماخوردگی و آنفلوآنزا ایفا می كنند .

بیماری قلبی: لیكوپن، ویتامین E، C و بتا كاروتن، كه همگی در كدو حلوایی یافت می شوند ، خطر بیماری قلبی را كاهش می دهند . این مواد مانع تأثیر زیان بار LDL روی دیواره عروق می شوند . افرادی كه مبتلا به گواتر هستند نباید به مقدار زیاد گیاهان این خانواده را مصرف كنند .

در طب چینی از كدو حلوایی در درمان دیسانتری ، اگزما و احتباس آب استفاده می شود.  در تنظیم قند خون و تحریك لوزالمعده مفید است . بنابراین مصرف آن به افراد دیابتی و افرادی كه دچار افت قند خون می شوند توصیه می شود.  كدو حلوایی و تخمه آن در كشتن انگلهای روده ای و همچنین تقویت موكوس ریه ، نای و گلو مفید است.

از انواع كدو برای دفع انگلهای روده ای استفاده می شود . كدو مسمایی خاصیت دیورتیك داشته و در بهبود احتقان آب مفید است . اگر با پوست خورده شود اثر آن بیشتر هم خواهد شد . در طب چینی از آب كدو حلوایی در درمان زخمها (به صورت موضعی) استفاده می شود.  همچنین آب كدو حلوایی خاصیت مسهل دارد و به عنوان ضد عفونی كننده به كار می رود.

موادغذایی بر الگوی سردردهای میگرنی موثر است ولی بیش از آنكه بر تعداد حملات موثر باشد , برطول مدت زمان یك حمله تاثیر می گذارد و موادی چون پیاز , كاكائو و مركبات به ترتیب بیشترین اثر تشدیدكندگی را دارد. سردرد بطور متوسط 50 درصد عامل شكایت اصلی مراجعه

كنندگان به پزشكان و شایعترین علت غیبت بچه ها از مدرسه و علت اصلی غیبت بزرگسالان از كار است .

میگرن كه در راس سردردهای عروقی قرار دارد سالانه هزینه زیادی را در جهت درمان پیشگیری كننده بر بیماران تحمیل می كند و از سویی دیگر مواد غذایی یكی از عوامل خطر اصلی میگرن است كه می توان با رعایت مسائل تغذیه مناسب تعداد حملات را در طول سال كاهش داد و زمان حمله را نیز كوتاه كرد.

منبع : iranmania

كشك یكی از فرآورده های فرعی شیر است كه به روش سنتی از جوشاندن، تغلیظ و یا خشك كردن دوغی كه پس از كره گیری باقی می ماند و یا از ماست بدون چربی تهیه می شود. ماده ای اولیه ی كشك

عبارت است از شیر میش، بز، گاو و یا مخلوطی از آنها. كشك با حجم كم خود، یك ماده ی غذایی معجزه آساست كه در بر دارنده  تمامی خواص شیر می باشد و حاوی كلسیم، چربی، نمك، پروتئین و ویتامین نیاسین می باشد.

میزان انرژی تولید شده با 100 گرم كشك حدود 105 تا 120 كیلو كالری می باشد كه می تواند به عنوان یكی از تامین كننده های انرژی مورد نیاز بدن در رژیم غذایی روزانه گنجانده شود. 

خواص درمانی كشك

كشك یكی از فرآورده هایی است كه از قدیم به طور سنتی و از روی تجربه جزء برنامه ی غذایی مردم ما بوده است و به علت داشتن اسیدهای آلی، ضد عفونی كننده دستگاه هاضمه ( معده، روده ی كوچك و روده ی بزرگ) می باشد. كشك به عنوان یك غذای نفاخ و هم آورنده و سفت كننده روده محسوب می شود؛ به همین علت برای هضم راحت آن از نعنای خشك استفاده می گردد. علاوه بر آن، كلسیم بالا و فسفر موجود در كشك می تواند در پیشگیری از پوكی استخوان موثر باشد.

موارد مصرف كشك

كشك به عنوان یك غذای مقوی گرسنگی را كاهش داده و حجم كمی از معده را اشغال می كند. از كشك به عنوان یك افزودنی به غذاهایی مانند آش رشته، آش جو، كشك بادمجان و حلیم بادمجان یا به عنوان ماده ی اولیه در كله جوش استفاده می شود. 

توصیه های پزشكی

با توجه به این كه كشك یكی از غنی ترین منابع پروتئین حیوانی است؛ بنابراین محیط مناسبی برای رشد و ازدیاد میكروارگانیزم های مختلف می باشد كه اغلب سبب مسمومیت های شدید و حتی مرگ می گردد، لذا توجه به موارد ذیل ضروری است:

- از كشك های بسته بندی ( پاستوریزه) شده كه دارای برچسب و مجوز بهداشتی می باشند، استفاده كنید.

- كشك را در یخچال نگهداری نمایید.

- تا حد امكان از مصرف كشك مایع بازخودداری كنید و درصورت استفاده 10 تا20 دقیقه قبل از مصرف آن را بجوشانید تا میكروارگانیزم های آن كاهش یابد.

حریره جو، سیب زمینی شیرین و حریره دانه چاودار، بهترین گزینه مواد قندی برای مصرف پیش از فعالیت های ورزشی است.

زیرا این مواد به آرامی هضم می شوند و ترشح هورمون انسولین را به آرامی افزایش نمی دهند.مصرف برنج و شکر چندان مطلوب نیست ؛ زیرا کربوهیدرات های موجود در آنها ترشحات انسولین را بالا می برد و در ترشح هورمون رشد محدودیت ایجاد می کند؛ ولی در صورت مصرف برنج و شکر می توان با مصرف 2گرم آمینواسید گلوتاسین پیش از تمرین و پس از وعده غذایی ، هورمون رشد را افزایش داد.

در صورتی که تمرین شدید بدنی و ورزشی صورت می دهیم ، حداکثر تا 2ساعت پس از آن باید از مواد قندی تند کنش مانند آب میوه های تازه ، پوره سیب زمینی و نوشیدنی های قندی به همراه منابع پروتئینی زود جذب مانند سفیده تخم مرغ و پودرهای پروتئینی استفاده کرد تا ترشح هورمون رشد افزایش یابد.

مصرف ترکیبی 334گرم ، هوانگ (یک گیاه چینی) 150تا 200میلی گرم کافئین (یک تا 2فنجان قهوه) پیش از فعالیت می تواند مانند یک محرک برای افزایش نیروی انقباض عضله عمل کند.

این کار همزمان با افزایش سطح نورایی نفرین در مغز است که گلیکوژن را زیاد می کند و در نهایت می تواند منجر به بالا رفتن سطح هورمون رشد شود.

همه به خوبی نمك را می شناسیم و آن را برای طعم بخشیدن به غذاهایمان به كار می بریم. ولی آیا نمك فایده ای هم برای بدن دارد؟ ضرر چه طور؟ دراین مطلب در مورد خواص سدیم و نقش آن در بدن صحبت خواهیم كرد. دانشمندان از سال 1937 دریافتند كه سدیم یك عنصر ضروری برای بدن است .

سدیم مهمترین الكترولیت موجود در بدن می باشد . الكترولیت ها عناصری هستند كه در بدن وظیفه تنظیم غلظت آب بدن، ثبات اسیدیته بدن و بسیاری از اعمال دیگر را بر عهده دارند. سدیم بیشتر در مایعی كه اطراف سلول های بدن را فراگرفته، موجود است.

با مصرف نمك كه از دو جزء كلر و سدیم تشكیل شده است، سدیم وارد بدن شده و به راحتی ازطریق دستگاه گوارش جذب می شود.

اغلب سدیم مصرف شده ( 95 درصد) بیشترازنیاز بدن است كه از طریق كلیه ها دفع می شود. تنظیم میزان سدیم موجود در بدن توسط سیستم دقیقی انجام می شود. این سیستم به وسیله یك هورمون به نام آلدوسترون  كنترل می شود. این هورمون ازغدد فوق كلیوی ترشح می شود.

با كاهش میزان سدیم در بدن، ترشح آلدوسترون افزایش می یابد كه باعث جذب بیشتر سدیم از روده ها ومانع دفع سدیم از كلیه می شود. در صورتیكه با مصرف زیاد نمك میزان سدیم در بدن بالا برود، بخش مربوط به تشنگی در مغز تحریك شده ، فرمان تشنگی را صادر می كند. در این صورت فرد احساس نیاز به آب پیدا كرده و با مصرف آب غلظت سدیم بدن كم می شود.

نقش سدیم در بدن

- آب بدن را تنظیم می كند، در نتیجه با افزایش یا كاهش مصرف آب ، بدن دچار تورم یا خشكی نمی شود.

- به هدایت امواج عصبی كمك می كند.

- در منقبض شدن عضلات مؤثر است.

- با وجود سدیم میزان ثبات اسیدی - بازی بدن حفظ می شود یا به عبارتی سدیم در تنظیم PH بدن مؤثر است.

- یك نقش جالب سدیم این است كه موجب جذب بهتر قندهای ساده و اسیدهای آمینه كه اجزاء تشكیل دهنده مواد نشاسته ای و پروتئین ها هستند، می شود.

- سدیم در شیره های گوارشی كه موجب هضم غذا می شوند، وجود دارد.

- سدیم در استخوان ها نیز موجود است.

میزان نیاز به سدیم

روزانه 200 میلی گرم سدیم، حداقل نیاز یك فرد بالغ را برآورده می كند. معمولاً افراد خیلی بیشترازاین میزان و به طور متوسط 7 تا 11 گرم در روز ، نمك مصرف می كنند كه از این طریق 4 گرم سدیم روزانه دریافت می شود.

مهمترین منبع دریافت سدیم، نمك است، ولی به طور طبیعی در بعضی از مواد غذایی مثل گوشت ها و سبزیجات نیزموجود است.

غذاهای آماده و كنسرو شده، مقدار زیادی نمك دارند. از اینرو به افراد دچار فشارخون بالا توصیه می شود، مواد غذایی كنسرو و فرآیند شده را مصرف نكنند.

كاهش و افزایش مصرف سدیم

مقدار نرمال سدیم خون ، 136 تا 145 میلی اكی والان در لیتر است. اگر میزان سدیم خون كمتر از این مقدار شود فرد دچار عارضه ای بنام هیپوناتریومی می شود و اگر بیشتر از این مقدار شود دچار هیپرناتریومی  خواهد شد.

علائم كمبود سدیم در بدن سستی، انقباض عضلانی ، خستگی و گیجی و افت فشار خون است. با افزایش مقدار سدیم خون، فشار خون بالا رفته ، خطر بیماری های قلبی-عروقی، سكته و آسیبهای قلبی وجود دارد. برای كاهش احتمال بروز این عوارض به افراد توصیه می شود منابع پتاسیم، كلسیم و منیزیم را بیشتر دریافت كنند.

در مواردی چون استفراغ پیاپی، اسهال و یا تعرق بیش از حد ، دفع سدیم افزایش یافته در نتیجه نیاز به مصرف سدیم نیز بیشترمیشود. افرادی كه برای درمان افسردگی ، لیتیم مصرف می كنند نباید رژیم محدود از سدیم بگیرند.

توانایی بدن دردفع سدیم از كلیه ها محدود است. بنابراین مصرف زیاد و طولانی مدت سدیم ، موجب تجمع میزان اضافی آن در بدن شده و در سنین بالاتر، فرد دچار عارضه فشار خون خواهد شد. پس بهتراست قبل از مصرف یك ماده غذایی ، بر چسب آن را مطالعه كنید تا مطمئن شوید سدیم زیادی ندارد.