إنَّکَ أنتَ الدَّیّانُ المُنعِمُ المَنّان
ای خداوند!
تویی که بسیار چیره و بسی غالب و قاهری
تویی که حاکم و قاضی و نگهبان مایی
تویی که به خوبی و نیکویی پاداش هر کس را می دهی.
تویی که نعمتت فراگیر است و بسی بخشنده و دهنده ای.
در دعایی هم که امام زمان (علیه السلام) خود می خواند، چنین
آمده است:
لا إله إلّااللهُ حَقّاً حَقّاً
لا إله إلّا اللهُ إیماناً و صِدقاً
لا إله إلّا الله تَعَبُّداً و رِقّاً
به حق و راستی شهادت می دهم که معبودی جز الله نیست.
با ایمان و صداقت می گویم که معبودی جز الله نیست.
در حال بندگی و خاکساری اعتراف می کنم که معبودی جز الله
نیست.
آنگاه خدا را اینگونه سپاس مندانه یاد می کند:
اللهُمَّ مُعِزَّ کُلِّ مُؤمِنٍ وَحیدٍ؛ وَ مُذِلَّ کُلِّ جَبّارٍ عَنیدٍ
أنتَ کَنَفی حینَ تَعیینیِ المَذا هِبُ؛ و تَضیقُ عَلَیَّ الأرضُ بِما
رَحُبَت.
بار الها!ای خداوندی که هر مؤمن تنهایی را عزیز و سربلند می
گردانی و هر ستمگر سرکشی را خوار و خفیف می فرمایی.
در آن هنگامۀ هولناک که راههای گوناگون سرگشتگی مرا خسته
و رنجور می کنند و زمین با همۀ گستردگی اش بر من تنگ می
شود ،تنها تویی که پناه و پشتیبان من می باشی.
أللهُمَّ خَلَقتَنی وَ کُنتَ غَنِیّاً عَن خَلقی و لَولا نَصرُکَ إیایَ لَکُنتَ مِنَ
المَغلوبینَ
ای خداوندا!مرا آفریدی در حالی که از آفریدن من بی نیاز بودی و
اگر نبود یاری و نصرت تو به من ،بی تردید از شکست خوردگان
می بودم.
آنگاه خداوند را با این صفات می خوانَد و عرض می کند:
یا مَنشِرَ الرّحمَهِ مِن مَوا ضِعِها؛ وَ مُخرِجَ البَرَکاتِ مِن مَعادِنِها.
و یا مَن خَصَّ نَفسَهُ بِشُمُوخِ الرَّفعَةِ؛ فَأولیاؤُهُ بِعِزَّةِ یَتَعَزَّزونَ
یا مَن وَضَعَت لَهُ المُلوکُ نیرَ المَذَلَّهِ عَلی أعناقِهِم فَهُم مِن سَطوَتِه
خائفون.
ای خداوندی که رحمت را از جایگاهش می پراکند.
ای خداوندی که برکت ها و فزونی ها را از معدن هایش برون می
آورد.
و ای کسی که خویشتن خویش را به والا رتبگی و بزرگ مقامی
ویژه گردانیده است.
پس بدین سان اولیا ئش به عزت او سربلند وسر افراز می شوند.
ای خداوندی که پادشاهان یوغ مذلت را در برابر اوبر گردن خویش
می افکنند.
و از سطوت و شوکت خداوندی خائف و ترسان اند.
در پی این ستایش ها چنین درخواست می کند:
أسألُکَ بِاسمِکَ الَّذی فَطَرتَ بِهِ خَلقَکَ؛ فَکُلٌ لَکَ مُذعِنون
أسألَکَ أن تُصَلیَّ علی مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ؛ و أن تُنجِزَ لی أمری و
تُعَجِّلَ لِیَ الفَرَجَ و تَکفینی و تُعافینی و تَقضی حَوائِجی، السّاعَةَ
السّاعَةَ.
اللَّیلَةَ اللَّیلَة، إنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ.
به آن نام که مردم را به آن آفریدی و چنان شد که همه در برابرت
سر تسلیم و فروتنی فرود می آورند،
از تو درخواست می کنم که بر محمد و آل محمد درود
فرستی،وعده ای که در امر ظهور به من داده ای به انجام
رسانی و مرا کفایت و عنایت عافیت فرمایی و حاجت هایم را
برآوری.
هم اینک! هم اینک!هم امشب! هم امشب!
همانا تو،ای خداوند،بر همه چیز قادر و توانایی.