تبیان، دستیار زندگی

« کتاب : لاله های تنگستان » 

مادر شهید سید اکبر امیرزاده : به یادش افتادم ؛ خیلی برایش گریه کردم . شب خوابیدم خواب دیدم رفتم حسینیه ی مرحوم حاج سید محمد تقی هاشمی ، دیدم سید اکبر درب حسینیه ایستاده ؛ همچنان نورانی است ؛ به اوگفتم اکبر تویی ؟ دست کردم دورگردن او و او را بوسیدم ؛ به من گفت : « خودت را ناراحت نکن ؛ مگر روزی که من رفتم جبهه تو خودت مرا از زیر قرآن رد ‏نکرد ‏ی ؛ یادت رفته ؟ » .  

« شهید سید اکبر امیرزاده / شهرستان تنگستان »

« کتاب : لاله های تنگستان » 

مادر شهید امیرزاده نقل می کند : قبل از شهادتش برای او کفشی خریده بودم ؛ قبل از این که استفاده کند به شهادت رسید . یک روز بعد از شهادت او ؛ اتفاقی کفش را در چمدان دیدم . خیلی گریه کردم حالم متغیر شد ؛ شب خواب دیدم فرزندم سید اکبر آمده  و آن  کفش را  پوشیده  بود ؛  گفت : « مادر چرا گریه می کنی ؛ نگاه کن من کفش را به پاپم کرده ام » . یکباره بیدار شدم  ؛ رفتم سراغ چمدان دیدم کفش سرجایش است.

« شهید سید اکبر امیرزاده / شهرستان تنگستان »

« کتاب : لاله های تنگستان » 

مادر شهید منصور افروشته می گوید : زمانی که شهید قصد داشت به جبهه برود کلاس  سوم  راهنمایی  را تمام کرده بود . یک روز به من گفت : « من دیگر نمی خواهم به مدرسه بروم » . گفتم : چرا مادر؟ گفت : « می خواهم به جبهه بروم » . گفتم : مادر تو حالا صبر کن مدرک دیپلمت را بگیر ؛ گفت : « نه مادر سیکل دارم و این کافی است » . به همین خاطر رفت پاسگاه ؛ هر چند موقع سربازی اش نرسیده بود ؛ اصرار داشت به سربازی برود تا به وسیله ی سربازی به جبهه برود . فرمانده ی پاسگاه به او گفته بود : تو در ‏این سن چقدر مصر هستی  به  سربازی  بروی  ؛  مگر نمی بینی جنگ است ‏و بعضی سعی می کنند به سربازی نروند . شهید جواب داده بود : « مگر جان من و نگه داری آن در دست من است ؛ این جان من در دست خداست که اگر ‏عمر من به اتمام رسیده باشد همین جا هم ممکن است بمیرم » . خلاصه رفت سربازی .

« شهید منصور افروشته / شهرستان تنگستان »

« کتاب : لاله های تنگستان » 

مادر شهید علی آرمین می گوید : سال 61 ‏سال پایانی دوره ی دبیرستان علی بود ؛ گفت : « می خواهم بروم جبهه » . گفتم : مادر جان نرو ؛ دیپلمت را بگیر بعد برو ؛ گفت : « مادر جان ، آن جا کلاس درس است ، برای رزمندگان کلاس درس دایر کرده اند و ما باید برویم ؛ هم خاک گرفته شده توسط دشمن را آزاد کنیم و هم باید فلسطین را هم آزاد کنیم » . من و پدرش رضایت دادیم و او از جبهه برای ما نامه می نوشت . قریب به سه ماه جبهه بود ؛ یکی دو روز مانده بود که بیاید ؛ منتظرش بودیم ؛ همان روز خورش سبزی درست کرده بودم . ظهر بود ؛ در ذهنم گذشت ای کاش پسرم الآن می آمد ؛ یک مرتبه در حیاط به صدا در آمد ؛ رفتم در را باز کردم دیدم دو برادر پاسدار هستند ؛ آنها با بیان مقدماتی خبر شهادت علی را به ما دادند . خیلی ناراحت شدم ولی از خداوند طلب صبر و استقامت کردم .

« شهید علی آرمین / شهرستان تنگستان »

« کتاب : لاله های تنگستان » 

مادر شهید علی آرمین در خصوص نوجوانی شهید می گوید : بعضی مواقع دعای مشکل گشای حضرت علی (ع) را می خواندیم . یکی از مواردی که در این دعا نوشته شده این است که حضرت خضر (ع) به افرادی که درب حیاطشان جاروب می کنند ؛ خداوند به آنها توجه داشته و می توانند حضرت خضر (ع) را ببینند و از او هر چیزی بخواهند . علی (شهید) و برادر کوچکش یک شب از من خواستند تا صبح قبل از اذان آنها را بیدار کنم و من هم این کار را کردم و جاروب را به آنها دادم و در جلوی درب منزل مشغول جارو کردن شدند . خودم هم پشت درب آنها را نگاه می کردم . از قضا آقایی رد شد ؛ هوا هنوز تاریک بود و بچه ها که کم سن و سال بودند ؛ خیال کردند این مرد حضرت خضر(ع) است به او سلام کردند و خواسته هایشان را به او گفتند و او هم چیزی نگفت و رد شد . آنها آمدند داخل و با حال و هوای بچه گانه ای که داشتند خیال کردند حضرت خضر (ع) را دیده اند تا این که هوا روشن شد و علی  به  نانوایی  رفت  و از آن جا  نان  گرفت ؛  وقتی  آمد  دیدمش  تا   دارد می خندد ؛ گفت : مادر آن  آقایی که صبح زود او را دیدم ؛ شاطر نانوایی محله بوده است .

« شهید علی آرمین / شهرستان تنگستان »