به نام خدایی که همین نزدیکی هاست
سلام
اون فرزندی که چنین کاری رو میکنه، بلا شک روزی اولاد خودش چنین کاری، بلکه بدتر باهاش میکنه.
دنیا دار مکافاته، با هر دستی بدیم، با همون پس میگیریم.
فراموش نکنیم عاقبت به خیری و خوشبختی ما در گرو رضایت پدر و مادر هست.
پس این پدر و مادری که عمری تلاش کردن تا فرزندشون به سرانجام برسه، خوشون نخوردن و دادن فرزندشون بخوره، خودشون گشنه خوابیدن تا اولادشون سیر بخوابه، مادری که حداقل 9 ماه ازش با سختی و مشقت مراقبت کرده، پدری که تمام تلاشش رو میکرده تا فرزندش سلامت باشه و کمبودی تو زندگی نداشته باشه، ...
آیا این حق یه پدر و مادر هست که، عین دستمال چرک، بیرون بندازیمشون؟
این نهایت نمک نشناسی نیست؟
اگر چنین کاری کنیم خدا قهرش نمیگیره؟
پیشنهاد میکنم یه سری به خانه سالمندان بزنین، ببینین جوانان رعنای دیروز، که حالا به خاطر کهولت سن زمین گیر شدن، به چه روزگاری در اومدن، دل سنگ ترین آدما اب میشه، پیرزنان و پیرمردانی که چشم به نرده های آهنی محوطه دوختن، چشم به در شیشه ای که شاید روزی یکی بیاد ببینشون...
یکی میره دیدنشون از خوشحالی بال در میارن، جون میشن از این که میبینن هنوز فراموش نشدن، هنوز هستن کسانی که یادشون کنن، ولی چه سود که روزها تند و تند میگذره و اون درها باز نمیشه و کسی نمیاد دیدنشون و ...
عکسشون میره روی اعلامیه، همه براشون گریه میکنن میگن خدا رحمتش کنه، تو زنده بودن براش هیچی نکردن، حالا که همه پیداشون میشه و براش گریه میکنن.
نمیدونم چنین ادمایی که اینقدر بی رحم و نمک نشناس هستن، چجوری میخوان جواب خدا رو بدن!!!
وای به روزی که اولاد آدم آه بکشه و خدانکرده نفرین کنه، خدا به دادمون برسه که اون روز...
پیشنهاد میکنم یه بازدید از آسایشگاه سالمندان داشته باشیم، تا بیشتر قدر پدر و مادرمون رو بدونیم، اون عزیزان هم خوشحال میشن ببینن هنوز فراموش نشدن...
بهترین نعمتی که خدا بهمون داده پدر و مادرمون هست، قدرشون رو بدونیم...
التماس دعا