تبیان، دستیار زندگی

اولین برخورد و نگاه به دین ، یک نگاه مصلحت جویانه بود ، که در زمان خلفای اول و دوم و سوم شکل گرفت. عده ای از خواص در آن زمان در لباس دین ، راه باطل را در پیش گرفتند و حق را از امیر المؤمنین به زور گرفتند و عده ای دیگر از خواص ، بنا را بر مصلحت گذاشتند و ترجیح دادند در مقابل این توطئه و فتنه سکوت کنند. بخاطر سکوت این خواص ، امام علی علیه السلام تنها ماند. شاید اگر خواص آن زمان در مقابل آن امر اعلام موضع میکردند و پشت امام علی علیه السلام را خالی نمیکردند حکومت به دست نا اهلان نمی افتاد.

بعد از هزار و چهارصد سال امروز می بینیم که عده ای از خواص عصر ما که زمانی یار امام و انقلاب بودند راه خود را کج کرده اند و به بیراهه میروند. و عده ای دیگر از خواص بجای اینکه در مقابل این قانون شکنی اهل باطل موضع گیری کنند و اعمال توطئه گرانه ی آنها را محکوم کنند ، بنا را بر مصلحت گذاشته و سکوت اختیار کرده اند. چه بسا سکوت این خواص ، آب به آسیاب دشمن ریختن باشد بدون اینکه خودشان متوجه این امر باشند. الان سکوت به بهانه ی مصلحت هیچ معنایی ندارد. اگر خواص جامعه که مردم قبولشان دارند و حرفشان در میان مردم سند است در مقابل این فتنه ها اعلام موضع نکنند و آن را محکوم نکنند اتفاقی خواهد افتاد که فقط دشمن شاد میشود.

دومین برخورد و نگاه به دین ، یک نگاه سودجویانه است. نگاهی که دنیا طلبی و سودجویی ملاک و معیار خواص میشود. برخی خواص به سمتی میروند که پست و مقام و منصبشان را حفظ کنند حال در هر سمت که باشد چه حق و چه باطل. در مقابل فتنه ها سکوت می کنند که مبادا محبوبیت خود را در مقابل عده ای قلیل فتنه گر از دست دهند. در واقع هر دو طرف را دارند که اگر فتنه تحقّق پیدا کرد ضرری به آنها نرسد.

آری ... قیام امام حسین علیه السلام بخاطر لغزیدن پای خواص اتفاق افتاد. بیشتر کسانی که به امام حسین نامه نوشته بودند و ایشان را به کوفه دعوت کرده بودند، از خواص بودند. ولی چه شد که همین ها یا در مقابل امام حسین علیه السلام ایستادند یا اینكه سکوت اختیار کردند و دم بر نیاوردند و امام زمان خود را تنها گذاشتند؟! مگر آنها مسلمان نبودند؟! مگر نماز نمیخواندند؟! مسجد نمیرفتند؟ روزه نمیگرفتند؟! پس چه شد؟! چه شد که امام حسین علیه السلام را تنها گذاشتند؟! سکوت آنها چه معنایی داشت؟! آیا بخاطر مصلحت سکوت اختیار کردند تا سبط پیامبر اینگونه مظلومانه به شهادت برسد؟!

اگر نگاه ما به دین یك نگاه مصلحت گرایانه و یا حتی سودجویانه باشد ، سرنوشتمان می شود سرنوشت خلافت. همین خواص بودند كه امیر المؤمنین علیه السلام را خانه نشین كردند. اگر آن زمان عده ای از خواص بنا را بر مصلحت گذاشتند، چشمهایشان را باز میكردند و تقوا پیشه میكردند و از حق دفاع میكردند ، امام علی علیه السلام هیچ وقت خانه نشین نمیشد.

همین خواص بودند كه امام حسین علیه السلام را به قتلگاه فرستادند و در نهایت او را تنها گذاشتند و مقابلش ایستادند. آیا امام حسین علیه السلام نمیتوانست برگردد و بگوید الان به مصلحت نیست كه از حق دفاع كنیم ، چون همگی كشته می شویم و فایده ای ندارد؟! آیا خواص از امام زمان خود بهتر تشخیص میدادند؟

امروز نیز آنها كه پشت ولی فقیه را خالی كرده اند و در سوراخ های خود خزیده اند و در مقابل این هتك حرمت ها سكوت اختیار كرده اند بدانند كه در این فتنه شریك هستند. امروز سكوت به بهانه ی مصلحت فقط و فقط خیانت به اسلام و قرآن و اهل بیت علیهم السلام است و بس.

برخورد و نگاه سوم به دین ، نگاه ارادتمندانه است. نگاهی كه از سر وظیفه است. ما باید گوش به فرمان ولی فقیه خود باشیم.

وقتی امام خمینی رحمة الله علیه می فرماید : « پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به این مملكت آسیبی نرسد. » منظورش همین نگاه ارادتمندانه است.

این نگاه به این معنا نیست كه چشم و گوش بسته باشیم. بلكه باید تقوای الهی را پیشه كنیم و جانب حق را بگیریم. سعی كنیم بین عوام نباشیم و دنباله رو خواصی باشیم كه اهل حق هستند. برای شناخت اهل حق باید بصیرت داشت. باید اهل بصیرت بود.

ببینیم آیا می توانیم پیرو كسانی باشیم كه تیشه به ریشه ی اسلام می زنند و دل دشمن را شاد میكنند. آیا مردان زن نما می توانند الگوی ما باشند؟ آیا آنهایی كه در تاسوعا و عاشورای حسینی حرمت شكنی می كنند می توانند الگوی ما باشند؟ آیا كسانی كه با سوت و كف و هلهله حرمت روز عاشورا را میشكند میتواند جانب حق داشته باشد؟! آیا سنگباران كردن نمازگزاران روز عاشورا در راه دفاع از اسلام است؟!

شاید بگویید این افرادی كه دست به چنین اعمالی می زنند مشتی اراذل و اوباش هستند و هیچ ارتباطی به برخی خواص ندارد. ولی قدری تأمل كنید و خوب فكر كنید ببینید چه كسانی باعث بوجود آمدن این شرایط شدند؟! چه كسانی زمینه را برای این حرمت شكنی ها فراهم كردند؟! چه كسانی آب به آسیاب دشمن ریختند؟! اگر این خواص با این حرمت شكنی ها همراه نیستند چرا آن را محكوم نمیكنند؟! چرا سكوت كرده اند ؟!

حرمت شكنی علنی روز عاشورا را به همه ی انسانهای آزاده ی جهان تسلیت میگویم . امروز هر كس سكوت كند و به این اقدام بی شرمانه اعتراض نكند فقط به اسلام خیانت كرده است.