با سلام و سپاس ...به نظر بنده باید طبق فرموده ی امام صادق(علیه السّلام)رفتار کرد.ایشان می فرمایند:«کونوا دعاة النّاس بغیر ألسنتکم»یعنی:«مردم را با چیزی غیر از زبان-به طریق هدایت - دعوت کنید».هیچ کاری بهتر از عامل بودن افراد مؤمن و مذهبی،نمی تواند مردم را جذب دین ومشتاق پیمودن طریق صلاح و صواب کند.خوب است انسان هائی که ادّعای ایمان إلهی و شیعه بودن ائمّه ی أطهار(صلوات الله علیهم أجمعین) را می کنند در بادی امر به اصلاح اخلاق و رفتار خود بپردازند و این مسئله را در تمامی عرصه های زندگی فردی و اجتماعی به منصه ی ظهور برسانند تا هر که با ایشان برخورد کند-ولو به مدّت اندک- شیفته ی اخلاق و برخوردش شود و یقین آورد که اوّلین ثمره ی مؤمن و متدیّن بودن نصیب خود فرد می شود!زیرا:» مؤمن بودن،آدمی را محبوب می سازد...بسا کسانی که خود،مؤمن و مذهبی نبودند ولی با دیدن محبّتی از یک فرد مذهبی،یا با شنیدن رفتار خوب یک فرد مذهبی ،و.... توبه کرده و عاشقانه قدم در صراط بندگی حقّ گذاشته اند.از استاد "بهرامپور" می شنیدم که می فرمودند:"آنچه باعث شد بنده طلبه شوم و... این بود که روزی از جلوی مسجدی می گذشتم.مردی که روحانی بود و آنجا نشسته بودم مرا بامهربانی صدا زد،برایم یک فنجان چای ریخت و....از آن روز تصمیم گرفتم من هم وارد دروس حوزوی شوم"...چرا راه دور برویم؟همین حضرت یوسف (علیه السّلام)، مجرمان را با محسن بودنش ایمان دار و عاشق خود کرد. زندانیان به او گفتند:(إنّا نراک من المحسنین=به راستی تو را از نیکوکاران می بینیم).چه قدر در حکایات داریم که مسیحیان،یهودیان،حتّی کافران،با دیدن اخلاق خوب پیامبر اسلام (صلّی الله علیه وآله) و امامان معصوم (علیهم السّلام) مسلمان شدند؟...وای به حال آنها که دین و ایمانشون نه تنها مردم را جذب اسلام نمی کند،بلکه آنها را از دین واسلام می راند.خدا کند ما اینجور نباشیم.زیرا سفارشمان کرده اند:"مایه ی سرافرازی ما امامان باشید نه مایه ی خجالتمان!"
