طنز- محمدرضا شهبازی: من از اولش هم از این طرح مسكن ویژه خوشم نمی آمد. یكی به این دلیل كه نمی توانستم در آن شركت كنم و اصولا مگر بی كارم از چیزی كه نمی توانم در آن شركت كنم خوشم بیاید؟ اما یك دلیلش هم ریشه تاریخی دارد. البته نه آنقدر تاریخی ها؛ همین چند سال پیش. آخر همین چند سال پیش بود كه مد شده بود به حضرات علیه بانوان خیابانی می گفتند «زنان ویژه»!
البته من همان موقع ها هم نفهمیدم دقیقا این خانم ها از چه لحاظی ویژه هستند اما الان به خوبی درك میكنم این مسكن ها از چه نظر ویژه هستند. البته سوء تفاهم نشود، ویژگی آن خانم ها هرچه كه باشد با ویژگی این مسكن ها فرق دارد و از یك جنس نیست. به هر حال این سابقه تاریخی باعث شد تا بیشتر از این طرح خوشم نیاید.
اما امروز یك چیزی خواندم كه حتی از این شباهت هم بدتر بود. یعنی من هرچقدر فكر میكنم نمی توانم بخشی از فرمایشات مدیركل مسكن و شهرسازی استان تهران را بفهمم. شاید اگر اینقدر تلاش می كردم می توانستم بفهمم این ویژه با آن ویژه چه ربطی دارد اما انصافا فهمیدن این حرفهای آقای تقی رضایی از آن هم سخت تر بود. ایشان در گفتگو با خبرنگار ایسنا (اینجا) گفته اند:
«چند ماه پیش طی فراخوانی اعلام كردیم كه قیمت حداقل ساخت هر متربع از مسكن ویژه 330 هزار تومان خواهد شد، اما این شامل تمام هزینه‌ها نیست.»
خب تا اینجایش حرفی نیست. بالاخره خانه هم می تواند آپشن های مختلفی داشته باشد كه باعث گرانتر شدنش شود. همانطور كه مثلا تیپ‌های مختلف ماشین در ایران آپشن‌های مختلفی دارد و قیمتهایش فرق میكند. مثلا یكی از این آپشن ها در خودرویی مثل تندر شیشه بالابر برقی یا گرمكن شیشه عقب است كه چون تكنولوژی خیلی پیشرفته ای دارد برای نصب آن روی تیپ بالاتر كلی پول میگیرند و اصلا بخاطر همین اقلام یك تیپ به ماشین اضافه میكنند! آخر انصافا شیشه بالابر برقی كم چیزی نیست كه؛ برای خودش كلی برقی‌ست!
حالا این خانه ها هم حتما كلی از این دست امكانات دارند و برای خودشان آپشن حساب می شوند. اما آقای رضایی به نكته ای اشاره كرده اند كه كلا این محاسبات ما را بهم ریخته است. ایشان در ادامه همان گفتگو گفته اند:
«در 330 هزار تومان اعلام شده هزینه ساخت هر مترمربع مسكن ویژه تهران، قیمت مصالح، نقشه، هزینه‌های نظارت، پروانه ساخت، تاسیسات آماده‌سازی، آسانسور، انشعابات و ... لحاظ نشده است كه هزینه این موارد به قیمت تمام شده، اضافه خواهد شد.»
اگر دقت كنید ایشان تمام چیزهایی كه در ساخت یك خانه باید استفاده شود را جزو آپشن حساب كرده اند. مثلا ایشان اگر رییس ایران خودرو یا سایپا بودند احتمالا هر كدام از چهار چرخ خودرو را جزو آپشن حساب كرده و مثلا پژو 206 با یك چرخ می شد تیپ یك، با دو چرخ تیپ دو و نهایتا با چهار چرخ می شد تیپ چهار. تازه داشتن زاپاس هم جزو آپشن های اسپرت كردن ماشین حساب میشد! در اینجا هم معلوم نیست اگر «قیمت مصالح، نقشه، هزینه‌های نظارت، پروانه ساخت، تاسیسات آماده‌سازی، آسانسور، انشعابات و ...» را از هزینه ساخت یك مسكن حذف كنیم اصولا چه چیزی باقی می ماند؟ معلوم نیست پس آن 330 هزار تومان برای چه چیزی گرفته می شود؟
البته در این زمینه حدسهایی میشود زد:
50 هزار تومان برای پوشه تكمیل مدارك!
100 هزار تومان برای كپی یك رو از شناسنامه ها!
78 هزار تومان هزینه چای و میان وعده كارگران!
32 هزار تومان هزینه مایع دستشویی بكار رفته در سرویس های بهداشتی!
55 هزار تومان هزینه آژانس مهندس ناظر از دفتر تا سر زمین!
50 هزار تومان هزینه رنگ نرده های راه پله ها!
اگر دقت كرده باشید مجموع این هزینه ها از 330 هزار تومان بیشتر می شود كه آن را هم وزارت مسكن و شهرسازی برای رفاه حال مردم خود تقبل كرده و از مردم نمی گیرد!
بنابراین طبق گفته مدیركل مسكن و شهرسازی استان تهران جز موارد بالا همه هزینه های «قیمت مصالح، نقشه، هزینه‌های نظارت، پروانه ساخت، تاسیسات آماده‌سازی، آسانسور، انشعابات و ...» بر آن 330 تومان اضافه خواهد شد. ضمنا بابت آن و غیره آخرش باید به تیزبینی آقای مدیركل تبریك گفت كه از همینجا تبریك گفته و در پایان از همه مهندسین عمران درخواست داریم تا با همكاری فلاسفه تلاش كنند تا بفهمند اگر مصالح و... را از خانه كم كنیم دیگر چه چیزی به نام خانه می ماند؟! اصولا خانه ای كه در آن مصالح بكار نرفته باشد چطور خانه ای است و در آن چه چیزی بكار رفته است؟ چون مدتهاست مردم فكر میكنند كه در خانه مصالح بكار رفته است!
http://taskhiri6.blogfa.com/post-6840.aspx
