به نام خدا و سلام
ب. وضو و طهارت داشتن هنگام تلاوت قرآن؛
«لا یسمه الا المطهرون؛جز پاكان بر آن دست نزنند».
ج. پناه بردن به خداوند متعال پیش از قرائت قرآن؛
«فاذا قرأت القرآن فاستغذ بالله من الشیطان الرجیم؛ وقتی كه قرآن میخوانی از (شرّ) شیطان رانده شده به خداوند پناه ببر».
د. قرائت قرآن با صدای خوش و دلنشین؛
پیامبر گرامی ـ صلّی الله علیه و آله ـ میفرماید: «لكل شیء حلیة و حلیة القرآن الصوت الحسن؛برای چیزی زیبایی و زینتی است و زینت قرآن صوت نیكو میباشد».
ه. قرائت قرآن همراه با خشوع؛
«الم یأن للذین ءامنوا ان تخشع قلوبهم لذكر الله و ما نزل من الحق...؛ آیا وقت آن نرسیده است كه دلهای مؤمنان در برابر ذكر خدا و آن چه از حق نازل شده خاشع گردد...»
و. قرائت همراه با حزن و اندوه؛
پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ میفرماید: «ان القرآن نزل بالحزن فاذا قرأ نموه فابكوا فان لم تبكوا فتباكوا»براستی قرآن همراه با حزن نازل شده است، بنابراین، هنگامی كه قرآن میخوانید گریه كنید و اگر گریه نكردید حالت گریه را به خود بگیرید».
ز. تلاوت قرآن با ترتیل و شمرده؛
«ورتل القرآن ترتیلا؛قرآن را با دقت و تأنی بخوان».