به گزارش خبرنگار خیمه گاه؛ در این روز عبیدالله بن زیاد مردم را در مسجد كوفه گردآورد و خود به منبر رفت و گفت: ای مردم! شما آل ابی سفیان را آزمودید و آنها را چنان كه می خواستید، یافتید! و یزید را می شناسید كه دارای سیره و طریقه ای نیكو است و به زیر دستان احسان می كند! و عطایای او بجاست! و پدرش نیز چنین بود! و اینك یزید دستور داده است كه بهره شما را از عطایا بیشتر كنم و پول را نزد من فرستاده كه در میان شما قسمت نموده و شما را به جنگ با دشمنش حسین بفرستم! 

این سخن را به گوش جان بشنوید و اطاعت كنید. 

 

سپس از منبر به زیر آمد و برای مردم شام نیز عطایایی مقرر كرد  و دستور داد تا در تمام شهر ندا كنند كه مردم برای حركت آماده باشند، و خود و همراهانش به سوی نخیله حركت كرد و حصین بن نمیر و حجار بن ابجر و شبث بن ربعی و شمر بن ذی الجوشن را به كربلا گسیل داشت تا عمربن سعد را در  جنگ با حسین كمك نمایند. 

 

پس از اعزام عمر بن سعد به كربلا، شمر بن ذی الجوشن اولین فردی بود كه با چهار هزار نفر سپاهی آزموده برای جنگ با امام حسین علیه السلام اعلام آمادگی كرد و بعد یزید بن ركاب كلبی با دو هزار نفر و حصین بن نمیر با چهار هزار نفر و مضایر بن رهینه مازنی با سه هزار نفر و نصر بن حرشه با دو هزار نفر كه جمعا بیست هزار نفر می شدند. 

 

    برگرفته از کتاب چهره درخشان امام حسین(ع)