به نام خدا
سلام دوست خوبم
بحث خیلی جالبی هستش.
راستش شرایط خیلی خاصیه. نمیدونم اگه تو اون شرایط باشم چه تصمیمی می گیرم.
ولی یه احساس بهم میگه که این کار ، کار خوبیه. ولی شرایطی هم داره.
اونایی که این کار رو انجام میدن باید اون بچه رو واقعا جای بچه ی واقعی خودشون بدونن.
از این که می تونن آیندش رو تامین کنن مطمئن باشن.
وقتی اون بچه به سنی رسید که توانایی روبرویی با حقیقت زندگیش رو داشت ، حتما اون رو در جریان بذارن.
خیلی وقتا خود زن و مردی که تصمیم به چنین کاری میگیرن از این شرایط آگاهن و حواسشون به همه چیز هست. ولی خانواده هاشون و اطرافیاشون این مسائل رو رعایت نمی کنن. چنین افرادی حتما باید قبلا با اطرافیاشون این مسائل رو در میون بذارن تا بعدا مشکلی پیش نیاد.
منتظر نظرات بقیه ی دوستام هستم.
تا بعد...
یا علی
