بازآی دلم گرفته ای ناجی زمانه .................. از این جهان هستی از این غم شبانه
هر شب به شوق رویت با ماه همنشینم...............غمگین و دل شکسته در کنج آشیانه
ای نور چشم زهرا ای یادگار مولا....................نامت به روی لبها تا می زند جوانه
پر می کشد دل من همراه جانم از تن...............تا چون غبار راهت با تو شود روانه
جانم شود فدایت سوگند بر خدایت.......................هر جمعه در هوایت گیرد دلم بهانه
ترسم تو را نبینم با یاد تو بمیرم..................... در این کویر تشنه بی نام و بی نشانه
****
سلام
انگار دیروز بود که یه همچین تاپیکی تو برسا زدم...تو پرانتز آی جوانی بگذرد تو قدرش ندانی
در این جا می خواهیم با مفاهیم یه مناجات قشنگ آشنا بشیم....یعنی خلاصه بگم حرف زدن با خدا رو یاد بگیریم...البته شاید بگید که کسی که از اعماق دلهامون خبر داره چه نیازی هست که بخواهیم آنچه که در دلمون هست رو به زبون بیاوریم؟...آخه حدیث داریم که خدا دوست داره صدای بنده هاش رو بشنوه یعنی با همین زبونی که بهمون داده باهاش درد و دل کنیم...
خوب یکی از قشنگترین مناجات ها که تو مفاتیح وجود داره و از امامانمون به یادگار مونده ، و سالی یک بار هم نمیخونیمش ، مناجات شعبانیه هست...این مناجات زبان درد و دل حضرت علی علیه السلام با خدای مهربون هست.
پس دوستان تو این شبها و روزهایی که در انتظار ظهور هستیم ... و از این سفره پهن شده استفاده می برند ... برای انس بیشتر با معنویت و ارتباط با خدا ... با ثبت بعضی از قسمت های دلنشین این دعا قشنگ ... این محیط رو هم عطرآگین نمایند...تا همگی استفاده ببریم.
ضنا روز جمعه همین هفته، ساعت 19 با هم این مناجات را زمزمه خواهیم کرد...پس دعا یادتون نره.
یا علی