تبیان، دستیار زندگی

سلام بر اهل سلام :

 اِیّٰاکَ نَعْبُدُ وَ اِیّٰاکَ نَسْتَعین...

هر کسی که به حضرت بارتعالی ایمان داره و پرستش را مخصوص ذات او می دونه ، هر روز چندین بار آیه ی بالا را تکرار می کنه . منتهی مسئله ایی که ذهن من رو به خودش مشغول کرده اینه که آیا واقعا" به این جمله ایمان داریم و قلبا" به زبان می آوریم یا اینکه تنها بنابر عادت همیشگی بیانش می کنیم ؟ درسته که زبان یکی از مصادیق ایمانه، ولی به نظر شما می توان به همین مقدار اکتفاء کرد ...؟؟؟  
این آیه بدین معناست که در هر وضعیت و مکانی که هستیم تنها او را بپرستیم و تنها از او یاری بجویم ؛ ولی خیلی مواقع معنای این آیه رو فراموش می کنیم و دست نیاز به سوی هر کسی دراز می کنیم و از هر کسی طلب کمک می کنیم . خیلی زیاد این جملات رو تکرار کردیم که :

زیر سایه ی رحمت حق
یا علی مدد

با سلام

سوالاتی از این دست رو زیاد میشه دید اما فکر کردن  در این زمینه و رسیدن به یک نتیجه قابل قبول همیشه مشکل عادی ما شده چون هیچوقت نمی تونیم شرایط این امتحان بزرگ الهی رو بفهمیم و درک کنیم و خودمون رو تو اون شرایط بزاریم

به نظر من کسی که برای این آزمون آماده باشه انسان بزرگیه که هیچوقت به این سوال جواب نمیده چون همیشه داره خودش رو مواظبت می کنه

یا علی