نخستین كپسول فضایی باری خصوصی جهان پس از انجام موفقیت‌آمیز آزمایشات خود در مواجهه با ایستگاه فضایی بین‌المللی و كسب تائیدیه ناسا برای انجام آخرین مرحله و نزدیك شدن به این مدارگرد، توانست با موفقیت گام بزرگی را در تاریخ صنعت خصوصی فضایی آمریكا بردارد.
به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، كپسول فضایی دراگون كه در روز سه‌شنبه 22 مه به فضا پرتاب شده بود، روز پنج‌شنبه با موفقیت اولین سری از آزمایشات پرواز در فاصله نزدیك با ایستگاه را پشت سر گذاشته و امروز پس از كسب تائیدیه از ناسا برای قرار گرفتن در فاصله 10 متری آزمایشگاه مدارگرد در ساعت 18:26 توسط بازوی روباتیك به آن متصل شد.
دراگون در اولین تلاش خود در روز پنج‌شنبه در ساعت 07:58 به وقت گرینویچ به فاصله 2.5 كیلومتری پائین و 40 كیلومتری پشت ایستگاه قرار گرفت كه برای ساكنان آن مانند یك نقطه در فضای دور بود.
این فضاپیمای باری به طور رسمی در ساعت 11:25 به وقت گرینویچ روز پنج‌شنبه در نزدیكترین رویارویی خود از میان یك خط فرضی موسوم به «نوار R» كه ایستگاه را به زمین مرتبط كرده، رسید.
كمی پیش از آن ساكنان ایستگاه فضایی به ارسال یك دستورالعمل به دراگون برای روشن كردن یك بارق نوری به منظور اطمینان از قابلیت پاسخگویی آن به فرمانها پرداخته بودند كه با وجود فاصله زیاد آن برای مشاهده واكنش، این فضانوردان اظهار كردند كه طبق نشانگرهای سیستم آن، این فرمان دریافت و پاسخ داده شده است.
عصر جمعه این فضاپیما با كسب فرمانهای ناسا به مرور به ایستگاه نزدیك شده و سپس در ساعت 18:16 به وقت ایران در فاصله 10 متری آن قرار گرفت و دون پتیت و آندره كویپرس در ساعت 18:26 توانستند آنرا با بازوی روباتیك در فضا بگیرند.
این در حالی است كه در مراحل نزدیكی این كپسول به ایستگاه و در فاصله 30 متری، ناسا به دلیل بروز مشكل در حسگرهای پیگیری دراگون به آن فرمان عقب‌نشینی داده و برنامه اتصال برای ساعاتی به تعویق افتاد.
به گفته كارشناسان، بازتابهای بخش ژاپنی ایستگاه با این حسگرها تداخل پیدا كرده و باعث بروز مشكل شده بود.
این كپسول فضایی باری با ارتفاع 4.4 مترو عرض 3.7 متر آب نباتی شكل و حاوی تداركات و تجربه‌های علمی دانش‌آموزان است.
دراگون قرار است كمتر از یك هفته در ایستگاه فضایی باقیمانده و پس از آن در روز 31 مه(11 خرداد) با محموله برگشت كه حاوی تجربه‌های علمی تكمیل شده و تجهیزات غیر لازم بوده، به زمین ارسال شود.
این كپسول باری برای عبور از جو به یك سپر حرارتی مجهز بوده تا بتواند فشار را تحمل كرده و سپس در اقیانوس آرام فرود بیاید.
حصول موفقیت در این ماموریت برای آمریكا بسیار مهم است چرا كه به معنی بازیابی جایگاه این كشور در فضا پس از پایان برنامه 30 ساله شاتل آن است. در حال حاضر آمریكا برای انتقال فضانوردان یا محموله‌های باری خود به ایستگاه فضایی به روسیه و فضاپیماهای سایوز آن تكیه دارد.
ایسنا
