تبیان، دستیار زندگی

چارلی چاپلین در نامه ای در اواخر عمر خطاب به دخترش مینویسد:«اما هیچ کس و هیچ چیز دیگر در این دنیا نیست که شایسته آن باشد که دختری ، ناخن پای خود را به خاطر آن عریان کند. برهنگی بیماری عصر ماست.من پیرمردم و شاید حرف های خنده آور بزنم.اما به گمان من تن عریان تو باید از آن کسی باشد که روح عریانش را دوست میداری.بد نیست اگر اندیشه تو در این باره مال ده سال پیش باشد،مال دوران پوشیدگی.ترس این ده سال تو را پیر نخواهد کرد.به هر حال امیدوارم تو آخرین کسی باشی که تبعه جزیره لختی ها شوی.»